Α25
ΕΛΕΝΗ
Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής
ΣΧΟΛΙΟ
Σονέτο παρνασσικών διαθέσεων. Ο ποιητής φαίνεται να το έχει εμπνευστεί από τους περίφημους στίχους της Ιλιάδας (Γ' 146-160), στους οποίους οι γέροντες της Τροίας, όταν βλέπουν την Ελένη ν’ ανεβαίνει σ’ έναν πύργο για να παρακολουθήσει τη μονομαχία του Πάρη με τον Μενέλαο, θαυμάζουν τη θεϊκή ομορφιά της παραδεχόμενοι ότι άξιζε να γίνει γι’ αυτήν ο Τρωικός πόλεμος. Το ποίημα, που φαίνεται ν’ αναχωνεύει και λεπτομέρειες από περιγραφές του τοπίου της μάχης (πρβλ. λ.χ. τους στίχους 504-544 της Δ' ραψωδίας), απομακρύνεται από την παρνασσική αφετηρία του προς ένα ρεαλισμό που αντλεί την ιδιοτυπία του από το γεγονός ότι δεν αποκόπτεται από το αισθητιστικό στοιχείο. Το θέμα έρωτας-θάνατος εικονογραφείται εδώ με την πλέον αιματηρή έκφραση των ανθρώπινων συγκρούσεων, τον πόλεμο, ο οποίος χρησιμοποιείται ως ένα είδος μεταφοράς, για να εκφραστεί παραστατικότερα η διπλή όψη του έρωτα: το μεγαλείο του και η καταστρεπτική πλευρά του. Το ποίημα μπορεί να διαβαστεί παράλληλα με το ομώνυμο ποίημα του Ζουβ (Α33).
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
ALBERT SAMAIN (Λιλ 1858 – Παρίσι 1900). Γάλλος ποιητής και διηγηματογράφος συμβολιστικών διαθέσεων αλλά και με παρνασσικές τάσεις. Ασθενικός, πέθανε νέος από φυματίωση. Η πρώτη του ποιητική συλλογή Στον κήπο της Ινφάντας (1893) γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Άλλα κύρια έργα του: Στις πλευρές του αμφορέα (1900, ποιητική συλλογή), Πολύφημος (έμμετρο δράμα). |