1.2 Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥ Εφαπτομένη Καμπύλης Από τη Γεωμετρία γνωρίζουμε ότι η εφαπτομένη ενός κύκλου (O, R) σε ένα σημείο του Α είναι η ευθεία ε που είναι κάθετη στην ακτίνα ΟΑ στο σημείο Α. Έστω Μ ένα άλλο σημείο του κύκλου. Επειδή το τρίγωνο ΜΑΒ είναι ορθογώνιο στο Μ, το άθροισμα των γωνιών του Α και Β είναι 90°. Αν υποθέσουμε ότι το Μ κινούμενο πάνω στον κύκλο πλησιάζει το Α, η γωνία Β τείνει να γίνει μηδενική, οπότε η γωνία Α τείνει να γίνει ορθή. Δηλαδή η τέμνουσα ΑΜ τείνει να γίνει κάθετη στην ΟΑ που σημαίνει ότι τείνει να συμπέσει με την εφαπτομένη ε. Θα μπορούσαμε επομένως να ορίσουμε ως εφαπτομένη του κύκλου (O, R) στο σημείο Α, την οριακή θέση της τέμνουσας ΑΜ, καθώς το Μ κινούμενο πάνω στον κύκλο τείνει να συμπέσει με το Α. Τον ισοδύναμο αυτό ορισμό της εφαπτομένης ενός κύκλου θα τον χρησιμοποιήσουμε στη συνέχεια για να ορίσουμε την εφαπτομένη της γραφικής παράστασης μιας συνάρτησηςσε ένα σημείο της. οπότε ο συντελεστής διεύθυνσης της εφαπτομένης της C στο Α θα είναι |
Στιγμιαία Ταχύτητα Όπως έχει διαπιστωθεί πειραματικά από τον Γαλιλαίο πριν από τέσσερις αιώνες, το διάστημα S που διανύεται σε χρόνο t sec (s) από ένα σώμα που αφήνεταινα πέσει στο κενό εκφράζεταιαπό τον τύποόπου είναι η σταθερή επιτάχυνση της βαρύτητας. Ποια όμως θα είναι η ταχύτητα ενός σώματος που πέφτει ελεύθερα σε ένα οποιοδήποτε σημείο της τροχιάς του, για παράδειγμα όταν t=5 s; Μπορούμε να προσεγγίσουμε το ζητούμενο μέγεθος υπολογίζοντας τη μέση ταχύτητα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα για παράδειγμα του ενός δεκάτου του δευτερολέπτου, από t=5 s στο t=5,1 s. Έχουμε: Ο πίνακας που ακολουθεί δείχνει τα αποτελέσματα όμοιων υπολογισμών της μέσης ταχύτητας για ολοένακαι μικρότερα χρονικά διαστήματα. Φαίνεται ότι καθώς μικραίνει το χρονικό διάστημα, η μέση ταχύτητα πλησιάζει ολοένα και περισσότερο στην τιμή 49,05 m/s. Η οριακή αυτή τιμή των μέσων ταχυτήτων σε ολοένα και μικρότερα χρονικά διαστήματα με ένα άκρο το t=5 ορίζεται ως η στιγμιαία ταχύτητα του σώματος όταν t=5s. Έτσι η στιγμιαία ταχύτητα του σώματος ύστερα από χρόνο 5 s θα είναι υ=49,05 m/s. |
αυξάνεται το διανυόμενο διάστημα, όταν ο χρόνος αυξηθεί κατά h. Το κινητό διανύει σε χρόνο t0 διάστημα και σε χρόνο t0 + h διάστημα Άρα η αύξηση του διαστήματος σε χρόνο h είναι και η μέση ταχύτητα στο χρονικό διάστημα από t0 σε t0+h θα είναι Καθώς όμως ελαττώνεται το h πλησιάζοντας το μηδέν, χωρίς ποτέ να γίνεται ίσο με το μηδέν, η μέση ταχύτητα θα πλησιάζει όλο και περισσότερο στο gt0. Την οριακή αυτή τιμή τη λέμε στιγμιαία ταχύτητα του κινητού στη χρονική στιγμή t0 ή απλώς ταχύτητα του κινητού στο t0. Επομένως, η ταχύτητα υ του κινητού τη χρονική στιγμή t0 θα είναι Προφανώς όταν t0=5, τότε υ=9,81·5=49,05 m/s, τιμή την οποία προσεγγίσαμε και προηγουμένως με αριθμητικούς υπολογισμούς. Την ίδια πορεία μπορούμε να ακολουθήσουμε και για τον υπολογισμό της ταχύτητας ενός κινητού το οποίο εκτελεί ευθύγραμμη κίνηση, στη γενικότερη περίπτωση που η τετμημένη του ή, όπως λέμε στη Φυσική, η θέση του τη χρονική στιγμή t εκφράζεται από τη συνάρτηση x=f(t). Για να βρούμε την ταχύτητα του κινητού τη χρονική στιγμή t0, θεωρούμε το χρονικό διάστημα από t0 έως t0+h με h≠0. Το κινητό σε χρόνο h μετατοπίζεται κατά Δx=x2-x1=f(t0+h)-f(t0). Επομένως, η μέση ταχύτητα του κινητού στηδιάρκεια του χρονικού διαστήματος h θα είναι Αν σκεφτούμε όπως στην προηγούμενη ειδική περίπτωση, συμπεραίνουμε ότι η ταχύτητα του κινητού τη χρονική στιγμή t0 θα είναι Δηλαδή θα είναι το όριο του λόγου της μεταβολής της τετμημένης του κινητού προς την αύξηση του χρόνου, καθώς η τελευταία τείνει προς το μηδέν χωρίς στην πραγματικότητα να γίνεται ίση με το μηδέν. Παράγωγος της f στο x=x0 Και τα δύο προηγούμενα προβλήματα, μολονότι αναφέρονται σε διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους, το πρώτο στη Γεωμετρία και το δεύτερο στη Μηχανική, οδηγούν στονυπολογισμό ενός ορίου της μορφήςΥπάρχουν όμως και πολλά άλλα προβλήματα διαφορετικής φύσεως, όπως, για παράδειγμα, είναι ο ορισμός της έντασης ενός ρεύματος, της ταχύτητας μιας χημικής αντίδρασης, του οριακού κόστους στην Οικονομία, τα οποία οδηγούν στον υπολογισμό ενός ορίου της ιδίας μορφής. Για παράδειγμα, αν θέλουμε να υπολογίσουμε την παράγωγο της συνάρτησης f(x)=3x2 στο σημείο 4, εργαζόμαστε ως εξής:
|
Άρα, f '(4)=24. Η παράγωγος της f στο x0 εκφράζει το ρυθμό μεταβολής (rate of change) του y=f(x) ως προς το x, όταν x = x0. Έτσι, σύμφωνα με όσα εκθέσαμε στην προηγούμενη παράγραφο:
ΣΧΟΛΙΟ Υπάρχουν και συναρτήσεις οι οποίες δεν έχουν παράγωγο σε ένα σημείο. Όπως είναι, για παράδειγμα, η συνάρτηση f(x)=| x | στο x0 = 0. Διότι όταν h<0, έχουμε ενώ όταν h>0, έχουμε , που σημαίνει ότι δεν υπάρχει το . |
ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ 1. Η θέση ενός υλικού σημείου που εκτελεί ευθύγραμμη κίνηση εκφράζεται με τη συνάρτηση x(t) = t2 + t, όπου το t μετριέται σε δευτερόλεπτα. ΛΥΣΗ α) Από τον ορισμό της μέσης ταχύτητας έχουμεβ) Η ταχύτητα υ όταν t=0, είναι γ) Αν σε ένα ορθοκανονικό σύστημα ο οριζόντιος άξονας παριστάνει το χρόνο t και ο κατακόρυφος άξονας το x(t), τότε η γραφική παράσταση της συνάρτησης είναι, σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε από την Α΄ Λυκείου, μια παραβολή με κορυφή το σημείο και άξονα συμμετρίας την ευθεία Έτσι, έχουμε την παρακάτω γραφική παράσταση. |
δ) Επειδή οι τέμνουσες διέρχονται από το σημείο O(0, 0) και έχουν συντελεστές διεύθυνσης 3, 2, 1,5 και 1,1, οι εξισώσεις τους είναι x=3t, x= 2t, x=1,5t και x=1,1t αντιστοίχως. Οι ευθείες αυτές έχουν σχεδιαστεί στο παραπάνω σχήμα. Η εφαπτομένη της καμπύλης στο σημείο της με t=0 θα έχει συντελεστή διεύθυνσης ίσο με τη στιγμιαία ταχύτητα όταν t=0, δηλαδή ίσο με 1. Επειδή η εφαπτομένη αυτή διέρχεται και από την αρχή των αξόνων, η εξίσωσή της είναι x=t, δηλαδή είναιη διχοτόμοςτηςγωνίας των θετικών ημιαξόνων. 2. Δίνεται η συνάρτηση ΛΥΣΗ i) Έχουμε και για h≠0Επομένως ii) Η εφαπτομένη της καμπύλης της f στο σημείο της με x=3 έχει συντελεστή διεύθυνσης ίσο με f '(3). Επομένως, ηεξίσωσή της είναι Επειδή όμως το σημείο (3, f(3))=(3, 1) ανήκει στην εφαπτομένη, έχουμε Άρα, η εξίσωση της εφαπτομένης είναι |
Ασκήσεις
|