15ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΑΝΩΜΑΛΑ ΕΠΙΘΕΤΑ
184. Τα πιο συνηθισμένα ανώμαλα επίθετα της αρχαίας ελληνικής είναι τα ακόλουθα πέντε:
1. πολύς, πολλή, πολύ (ετερόκλιτο· πβ. § 149)
(θ. πολυ- και πολλο-)
Ενικός αριθμός
| ον. | ὁ | πολὺ-ς | ἡ | πολλὴ | τὸ | πολὺ |
| γεν. | τοῦ | πολλοῦ | τῆς | πολλῆς | τοῦ | πολλοῦ |
| δοτ. | τῷ | πολλῷ | τῇ | πολλῇ | τῷ | πολλῷ |
| αιτ. | τὸν | πολὺ-ν | τὴν | πολλὴν | τὸ | πολὺ |
| κλ. | (ὦ) | πολὺ | (ὦ) | πολλὴ | (ὦ) | πολὺ |
| | | Πληθυντικός αριθμός | | |
| ον. | οἱ | πολλοὶ | αἱ | πολλαὶ | τὰ | πολλὰ |
| γεν. | τῶν | πολλῶν | τῶν | πολλῶν | τῶν | πολλῶν |
| δοτ. | τοῖς | πολλοῖς | ταῖς | πολλαῖς | τοῖς | πολλοῖς |
| αιτ. | τοὺς | πολλοὺς | τὰς | πολλὰς | τὰ | πολλὰ |
| κλ. | (ὦ) | πολλοὶ | (ὦ) | πολλαὶ | (ὦ) | πολλὰ |
2. μέγας, μεγάλη, μέγα (ετερόκλιτο· πβ. § 149)
(θ. μεγα- και μεγαλο-)
| Ενικός αριθμός | Πληθυντικός αριθμός |
| ον. | μέγα-ς | μεγάλη | μέγα | μεγάλοι | μεγάλαι | μεγάλα |
| γεν. | μεγάλου | μεγάλης | μεγάλου | μεγάλων | μεγάλων | μεγάλων |
| δοτ. | μεγάλῳ | μεγάλῃ | μεγάλῳ | μεγάλοις | μεγάλαις | μεγάλοις |
| αιτ. | μέγα-ν | μεγάλην | μέγα | μεγάλους | μεγάλας | μεγάλα |
| κλ. | μέγα | μεγάλη | μέγα | μεγάλοι | μεγάλαι | μεγάλα |
| Δυϊκός αριθμός |
| ον., αιτ., κλ. | αρσ. μεγάλω | θηλ. μεγάλα | ουδ. μεγάλω |
| γεν., δοτ. | αρσ. μεγάλοιν | θηλ. μεγάλαιν | ουδ. μεγάλοιν |
| | | | | | | | |
3. πρᾶος, πραεῖα, πρᾶον (ετερόκλιτο· πβ. § 149)
(θ. πραο- και πραε-)
| Ενικός αριθμός | Πληθυντικός αριθμός |
| ον. | πρᾶος | πραεῖα | πρᾶον | πρᾶοι | πραεῖαι | πραέ-α |
| γεν. | πράου | πραείας | πράου | πραέ-ων | πραειῶν | πραέ-ων |
| δοτ. | πράῳ | πραείᾳ | πράῳ | πραέ-σι | πραείαις | πραέ-σι |
| αιτ. | πρᾶον | πραεῖαν | πρᾶον | πράους | πραείας | πραέ-α |
| κλ. | πρᾶε | πραεῖα | πρᾶον | πρᾶοι | πραεῖαι | πραέ-α |
| Δυϊκός αριθμός |
| ον., αιτ., κλ. | αρσ. πράω | θηλ. πραεία | ουδ. πράω |
| γεν. δοτ. | αρσ. πράοιν | θηλ. πραείαιν | ουδ. πράοιν |
| | | | | | | | |
4. ὁ σῶς, ἡ σῶς, τὸ σῶν (ελλειπτικό· πβ. § 153)
(θ. σα- και σω-)
| Ενικός αριθμός | Πληθυντικός αριθμός |
| ον. | ὁ ἡ | σῶς | τὸ | σῶν | οἱ αἱ | σῷ | τὰ | (σά-α) | σᾶ |
| αιτ. | τὸν τὴν | σῶν | τὸ | σῶν | τοὺς τὰς | σῶς | τὰ | (σά-α) | σᾶ |
5. ὁ φροῦδος, ἡ φρούδη, τὸ φροῦδον (ελλειπτικό· πβ. § 153)
| Ενικός: | ὁ | φροῦδος | ἡ | φρούδη | (και ἡ φροῦδος) | τὸ | φροῦδον |
| Πληθυντ.: | οἱ | φροῦδοι | αἱ | φροῦδαι | (και αἱ φροῦδοι) | τὰ | φροῦδα |
