Φαγητό το: τροφή, κατάλληλα προετοιμα σμένη, που καταναλώνει κπ για να ζήσει = [προφ.] φαΐ: βαρύ / ελαφρύ / νόστιμο ~. Οι τηγανητές πατάτες είναι το αγαπημένο μου ~. φαΐ το. φάγωμα το. φαγάς ο, -ού η: πρόσωπο που τρώει πολύ. φαγώσιμος -η -ο: αυτός που είναι κατάλληλος για να φαγωθεί. φαγώσιμα τα. φαγανός -ή -ό: αυτός που τρώει πολύ.

φαγούρα η: [προφ.] ενοχλητικό αίσθημα στο δέρμα ή τους βλεννογόνους που δημιουργεί την ανάγκη για ξύσιμο: έντονη / ενοχλητική ~. σχ. φαγητό.

φαγωμάρα η: συνεχείς προστριβές = τσακωμός.  σχ. φαγητό.

φαίνομαι • αόρ. φάνηκα: (αμτβ.) 1 α. είμαι ορατός, μπορεί κπ να με δει ή να με διακρίνει: Καθάρισα τον λεκέ, δε φαίνεται. Στο βάθος ~ το σπίτι μας. β. γίνομαι αντιληπτός: Τα ολέθρια αποτελέσματα δεν άργησαν να φανούν. 2 α. δίνω την εντύπωση = δείχνω: Φαίνεται ευτυχισμένος. Φαινόταν καλά, αλλά ξαφνικά λιποθύμησε. β. αποδεικνύομαι: Φάνηκε ικανός να οδηγήσει την ομάδα σε επιτυχίες. φαίνεται: απρόσ. 1 είναι πιθανό: ~ ότι θα βρέξει. 2 (+ γεν. προσ. αντων.) α. νομίζω: Μου ~ ότι δεν ξέρει τι λέει. β. δίνω την εντύπωση: Δεν της ~ ότι έχει παιδί. φαινόμενο το. φαινομενικός -ή -ό. φαινομενικά (επίρρ.).

φάκελος o: 1 α. θήκη από χαρτί για γράμματα ή έγγραφα που στέλνουμε: Άνοιξε τον ~ κι έβγαλε την κάρτα. β. χάρτινη ή πλαστική θήκη για τη φύλαξη εγγράφων. 2 σύνολο επίσημων εγγράφων που αναφέρονται σε ένα θέμα, πρόσωπο κτλ.: Η Ελλάδα υπέβαλε στην Επιτροπή τον ~ για τη διεκδίκηση των Ολυμπιακών Αγώνων. 3 (μτφ.) σημαντική υπόθεση, καθώς και τα στοιχεία που την αφορούν: Σύντομα θα ανοίξει ο ~ της Κύπρου. 4 ΠΛΗΡΟΦ χώρος στον υπολογιστή με χαρακτηριστικό όνομα, όπου αποθηκεύονται αρχεία (έγγραφα, εικόνες, προγράμματα κτλ.). φακελάκι το: 1 μικρός φάκελος με τη σημ. 1. 2 (μτφ.) χρήματα που δίνονται σε κπ, ανεξάρτητα από τη νόμιμη και προβλεπόμενη αμοιβή του, ως αντάλλαγμα για εξυπηρέτηση ή υπηρεσία: Ο γιατρός απαίτησε και πήρε ~ 10.000 ευρώ για την εγχείρηση. φακελώνω -ομαι: (μτβ.) συγκεντρώνω στοιχεία για την πολιτική δράση ή τις παράνομες πράξεις κπ: Την περίοδο της χούντας οι περισσότεροι πολίτες ήταν φακελωμένοι. φακέλωμα το: το να φακελώνει κανείς κπ.

φακός ο: 1 α. ΦΥΣ κοίλο ή κυρτό κομμάτι από γυαλί ή ειδικό διαφανές πλαστικό, που συγκεντρώνει ή διασκορπίζει το φως, δημιουργώντας είδωλο ίσο, μικρότερο ή μεγαλύτερο: ευρυγώνιος / συγκεντρωτικός / μεγεθυντικός ~. β. δίσκος που προσαρμόζεται σε ειδικό σκελετό και βελτιώνει την όραση ή προστατεύει τα μάτια από τον ήλιο: ~ μυωπίας. ~ επαφής: μικρός και κυρτός δίσκος που εφαρμόζει απευθείας στο μάτι και βελτιώνει την όραση. 2 εξάρτημα συσκευής λήψης εικόνων και (συνεκδ.) η ίδια η συσκευή: Εστίασε τον ~ για να βγάλει φωτογραφία. 3 φορητό φωτιστικό σώμα που λειτουργεί με μπαταρίες: Έπεσε το ρεύμα και είναι σκοτεινά, πού έχεις ~;

φανατικός -ή -ό: 1 αυτός που με ακραίο τρόπο υποστηρίζει άποψη, ιδέα, πρόσωπο κτλ. ≠ μετριοπαθής: Ήταν από τους πιο ~ οπαδούς του κόμματος, δεν έβλεπε τα στραβά. Με ~ τρόπο υποστήριζε την ομάδα του. 2 αυτός που κάνει κτ σε υπερβολικό βαθμό: ~ καπνιστής. φανατικά (επίρρ.). φανατισμός ο. φανατίζω -ομαι (μτβ.).

φανερός -ή -ό: 1 αυτός που είναι ορατός, που μπορεί να τον δει κπ = εμφανής: Είναι πλέον φανερά τα σημάδια της κόπωσης. 2 αυτός που μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτός ≠δυσδιάκριτος: Γίνεται ~ ο λόγος της ανησυχίας μου. φανερά (επίρρ.). φανερώνω -ομαι: (μτβ.) 1 εμφανίζω, φέρνω στο φως ή στην επιφάνεια κτ = αποκαλύπτω: Μη φανερώσεις σε κανέναν το μυστικό ≠ αποκρύπτω. 2 κάνω κτ αντιληπτό, δείχνω: Το όνομά του ~ την ελληνική καταγωγή του. 3 παθ. εμφανίζομαι, παρουσιάζομαι: Του φανερώθηκε η θεά Αθηνά με τη μορφή κουκουβάγιας.

φαντάζομαι: (μτβ.) 1 δημιουργώ με τον νου εικόνες, καταστάσεις, γεγονότα κτλ.: ~ ότι βρίσκομαι σε μια παραλία, και αμέσως χαλαρώνω. Πώς ~ τον εαυτό σου σε 20 χρόνια; (για) φαντάσου!: για έντονη έκπληξη: Για ~, η Άννα γιατρός! – Ποιος το περίμενε; 2 έχω την άποψη = νομίζω, υποθέτω: Κάποιοι ~ ότι μπορούν να παρανομούν και να μένουν ατιμώρητοι. φαντασμένος -η -ο: αυτός που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. φαντασία η. φανταστικός -ή -ό: 1 αυτός που τον φαντάζεται κπ, ο μη πραγματικός: Του άρεσε να φτιάχνει ~ ιστορίες. 2 (μτφ.) αυτός που είναι πολύ ευχάριστος, ωραίος ή μεγαλειώδης = εκπληκτικός: Το πάρτι ήταν ~, περάσαμε υπέροχα! φανταστικά (επίρρ.).

φαντάζω • μόνο ενστ. & πρτ.: (αμτβ.) δίνω την εντύπωση: Στα παιδικά μάτια ο κόσμος ~ μαγικός.

φάντασμα το: άυλη εικόνα νεκρού και κάθε άυλο ον που εμφανίζεται με υπερφυσικό τρόπο =πνεύμα, στοιχειό: Πίστευαν ότι στο παλιό σπίτι κατοικούσαν ~. φαντάσματα του παρελθόντος: δυσάρεστα γεγονότα ή καταστάσεις του παρελθόντος: Οι συζητήσεις ξυπνούσαν ~.

φαρδύς -ιά -ύ: αυτός που έχει μεγάλο πλάτος ή μεγαλύτερο από ό,τι χρειάζεται = πλατύς ≠στενός: ~ δρόμος. Φορούσε ένα παντελόνι που του ήταν ~ στη μέση. ~ - πλατύς: με όλο το πλάτος του σώματος: Έπεσε ~ στον καναπέ. φαρδιά (επίρρ.). φαρδαίνω: 1 (αμτβ.) αυξάνω στο πλάτος, γίνομαι πιο φαρδύς: Ο δρόμος στη συνέχεια ~ και γίνεται διπλός. 2 (μτβ.) κάνω κτ πιο μεγάλο ή πιο άνετο στο πλάτος: Η φούστα με στενεύει, πρέπει να τη φαρδύνω. φάρδος το.

φαρμάκι το: 1 [οικ.] ουσία που μπορεί να προκαλέσει τον θάνατο = δηλητήριο. 2 (μτφ.) α. κτ πολύ πικρό στη γεύση: Ο καφές είναι ~, δεν πίνεται! β. πικρία, θλίψη: Με πότισες ~. φαρμακερός -ή -ό: 1 αυτός που βγάζει ή παράγει δηλητήριο = δηλητηριώδης: Πρόκειται για φίδια ~, και γι' αυτό είναι επικίνδυνα. 2 (μτφ.) αυτός που ενοχλεί με τις παρατηρήσεις ή τα σχόλιά του = δηκτικός: Της μίλησε με λόγια ~ και πικρόχολα. φαρμακερά (επίρρ.). φαρμακώνω -ομαι: 1 (μτβ.) δίνω σε κπ δηλητήριο = δηλητηριάζω. 2 (μτφ., μτβ.) προκαλώ σε κπ μεγάλη λύπη.

φάρμακο το: 1 ουσία που χρησιμοποιείται για την πρόληψη ή θεραπεία ασθένειας: Παίρνει ~ για την πίεση. 2 (μτφ.) οτιδήποτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προφυλάξει από δυσάρεστη κατάσταση ή να τη βελτιώσει: Η δουλειά είναι το καλύτερο ~ για την αποφυγή της κατάθλιψης. φαρμακείο το: α. κατάστημα στο οποίο διατίθενται φάρμακα. β. κουτί στο οποίο φυλάσσονται φάρμακα. φαρμακευτικός -ή -ό. φαρμακευτικά (επίρρ.). φαρμακευτική η: επιστήμη που ασχολείται με τις ιδιότητες των φαρμάκων, καθώς και η αντίστοιχη πανεπιστημιακή σχολή.

φασαρία η: 1 ενοχλητικός θόρυβος από φωνές, ομιλίες ανθρώπων, κίνηση οχημάτων κτλ.: Όλη νύχτα δεν μπόρεσα να ησυχάσω, είχε πολυκοσμία και ~ έξω. Οι μαθητές που έκαναν ~ στην τάξη θα αποβληθούν. 2 αναταραχή ή αναστάτωση που συνοδεύεται από επεισόδια: Τις φασαρίες προκάλεσε ομάδα αναρχικών. 3 συνήθ. πληθ. αναστάτωση από κοπιαστικές ή δυσάρεστες ενέργειες που γίνονται για να τακτοποιηθούν επείγουσες ή δύσκολες υποθέσεις = μπλέξιμο: Ακούσαμε ότι είχες ~ με την Αστυνομία. 4 φροντίδα ή κοπιαστική ενασχόληση με κτ: Μη σε βάζω σε ~, θα φάμε κάτι απ' έξω. φασαριόζος -α -ικο. φασαριόζικα (επίρρ.).

φάση η: 1 χρονικό διάστημα που ορίζεται από συγκεκριμένες ενέργειες ή καταστάσεις στην εξελικτική πορεία φαινομένου, έργου κτλ. = στάδιο, περίοδος: Ασχολείται με τη μελέτη των πρώιμων φάσεων της ιστορίας της ανθρωπότητας. 2 [οικ.] χρονικό σημείο: Σε μια ~, που λες, παθαίνει βλάβη ο κινητήρας του αεροπλάνου! 3 [οικ.] περίοδος δυσκολιών: Μην τον παρεξηγείς, περνάει ~ τώρα, αλλά γρήγορα θα ξεπεράσει το πρόβλημα. 4 ΑΣΤΡΟΝ διαδοχικές αλλαγές στην όψη ουράνιων σωμάτων: οι ~ της Σελήνης. 5 ΦΥΣ μέγεθος που δείχνει την κατάσταση ταλάντωσης ενός κύματος σε σχέση με μια ορισμένη θέση ή μια ορισμένη χρονική στιγμή: ~ ηλεκτρικού ρεύματος. 6 ΧΗΜ η κατάσταση ενός χημικού στοιχείου: στερεή / υγρή / αέρια ~.

φασισμός ο: 1 ΠΟΛ ιδεολογία και πολιτικό σύστημα κατά το οποίο η εξουσία ασκείται από έναν δικτάτορα με αυταρχικό τρόπο, με κατάργηση των δημοκρατικών διαδικασιών, εθνικιστικές ιδέες και σκληρό οικονομικό και κοινωνικό έλεγχο. 2 ΙΣΤ δικτατορικό καθεστώς που εγκαθίδρυσε ο Μουσολίνι στην Ιταλία από το 1922 ως το 1943. 3 (μτφ.) αυταρχική συμπεριφορά: Μπαμπά, η απαγόρευση εξόδου είναι ~! φασιστικός -ή -ό. φασιστικά (επίρρ.). φασίστας ο, -τρια η.

φάσμα το: 1 ΦΥΣ α. το σύνολο των απλών χρωμάτων στα οποία αναλύεται μια ακτίνα φωτός, όταν περάσει από κρυσταλλικό πρίσμα: ηλιακό ~. β. περιοχή συχνοτήτων, μέσα στην οποία τα κύματα διαθέτουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: ~ ραδιοσυχνοτήτων. 2 (μτφ.) σύνολο στοιχείων, του οποίου τα μέλη χαρακτηρίζονται από ποικιλία ή διαφορετικότητα: Το πρόγραμμα του φεστιβάλ καλύπτει ένα ευρύ μουσικό ~. 3 (μτφ.) κίνδυνος που απειλεί κπ = απειλή: Η υπογραφή συνθήκης απομάκρυνε το ~ του πολέμου. φασματικός -ή -ό.

φέγγω: 1 (αμτβ.) εκπέμπω φως ή λάμψη = φωτίζω, λάμπω, ακτινοβολώ: Η Σελήνη έφεγγε στον ουρανό. 2 (μτβ. & αμτβ.) ρίχνω φως σε κπ για να βλέπει στο σκοτάδι: Φέξε μου λίγο με τον φακό, γιατί δε βλέπω εδώ μέσα! 3 (μτφ., αμτβ.) είμαι υπερβολικά αδύνατος: Έχασε πολλά κιλά, το πρόσωπό της έφεξε. μου (έ)φεξε: με ευνόησε η τύχη. 4 απρόσ. α. υπάρχει φως: Ήταν αργά το απόγευμα - ίσα που έφεγγε. β. γίνεται μέρα = ξημερώνει: Έφυγαν νωρίς, πριν ακόμα φέξει. φέγγος το. φεγγίζω: (αμτβ.) 1 φέγγω ελάχιστα. 2 (για πργ.) είμαι διαφανής: Η φούστα από λεπτή μουσελίνα ~. φεγγίτης ο: μικρό παράθυρο στην οροφή ή στο πάνω μέρος τοίχου, από το οποίο φωτίζεται ή αερίζεται κλειστός χώρος: Το κελί είχε μόνο έναν ~, απ' όπου καταλάβαινα αν ήταν μέρα ή νύχτα.

φέρνω • αόρ. έφερα, μππ. φερμένος: 1 (μτβ.) α. δίνω κτ στα χέρια κπ: Φέρε μου το μωρό να το κρατήσω! Φέρε να δω τι γράφει το χαρτί! β. μεταφέρω κτ, για να το χρησιμοποιήσω, να το διαθέσω ή να το προσφέρω: Μας έφερε γλυκά για τη γιορτή της. Μας φέρνεις καλά νέα; 2 (μτβ.) α. μεταφέρω κπ, τον πηγαίνω κάπου και, συνήθως, τον αφήνω εκεί: Τον έφεραν με το ασθενοφόρο βαριά τραυματισμένο. β. κάνω κπ να πάει κάπου: Έφερε μαζί της και τον φίλο της. Πού μας έφερες στην ερημιά; = οδηγώ. γ. καλώ κπ να έρθει για συγκεκριμένο λόγο: Τους απείλησε ότι θα φέρει την αστυνομία. ~ κπ στη ζωή / στον κόσμο = γεννώ: Έφερε στη ζωή ένα υγιέστατο αγοράκι. 3 (μτβ.) προκαλώ κτ, γίνομαι η αιτία να συμβεί κτ: Το ποτό μού ~ πονοκέφαλο. 4 (μτβ.) κάνω κπ να βρεθεί σε μία κατάσταση: Με ~ σε δύσκολη θέση / σε απόγνωση. ~ κτ εις / σε πέρας: τελειώνω κτ. τη ~ σε κπ: τον εξαπατώ, τον ξεγελώ. 5 (μτβ.) συνδυαζόμενο με ουσιαστικά, σχηματίζει εκφράσεις που παίρνουν τη σημασία τους από το ουσιαστικό: α. εκφράζω κτ, λέω: ~ παράδειγμα / αντίρρηση / αντίλογο. β. έχω ως αποτέλεσμα = αποφέρω, αποδίδω: H επιχείρηση έφερε πολλά κέρδη. Oι προσπάθειες δεν έφεραν καρπούς. 6 [οικ.] (αμτβ.) μοιάζω σε κπ ή κτ: ~ στη μητέρα της, τόσο στην όψη όσο και στη συμπεριφορά.  σχ. φέρω.

φέρομαι & [προφ.] φέρνομαι • αόρ. φέρθηκα: (αμτβ.) ενεργώ ή αντιδρώ απέναντι σε κπ με συγκεκριμένο τρόπο = συμπεριφέρομαι: ~ καλά / κακά / άψογα / πολιτισμένα. φέρσιμο το.

φέρω -ομαι • πρτ. & αόρ. έφερα: [επίσ.] (μτβ.) 1α. έχω κτ επάνω μου ή στα χέρια μου, ή συνοδεύομαι από κτ: Οι στρατιώτες φέρουν όπλα. Κάθε γνήσιο αντίτυπο φέρει την υπογραφή του συγγραφέα. β. κρατώ το βάρος κπ πράγματος, χρησιμεύω ως στήριγμα = στηρίζω: Οι κίονες φέρουν το βάρος του οικοδομήματος. 2 έχω κτ ως χαρακτηριστικό, εγγενές ή επίκτητο: Το σώμα δε φέρει εξωτερικές κακώσεις. 3παθ. τριτοπρόσ. υπάρχει κπ πληροφορία για κπ: Ο πρωθυπουργός φέρεται δυσαρεστημένος / να έχει δυσαρεστηθεί. ~ εις πέρας: ολοκληρώνω (υπόθεση, εργασία κτλ.).  φέρνω. φέρ' ειπείν: για παράδειγμα, παραδείγματος χάριν. άγομαι και φέρομαι: δεν έχω προσωπική βούληση και κρίση, και, συνεπώς, επηρεάζομαι από άλλους. φορέας ο • φορείς, φορέων: 1 πρόσωπο ή οργανισμός που έχει κτ ως χαρακτηριστικό και το μεταδίδει: ~ ασθένειας / πολιτισμού. 2 νομικό πρόσωπο, όπως οργανισμοί, ενώσεις κτλ., με συγκεκριμένη κοινωνική ή επαγγελματική δραστηριότητα: δημόσιος / ιδιωτικός ~. φορείο το. φορητός -ή -ό.

φέτος (επίρρ.): κατά τη διάρκεια του παρόντος έτους: Ο Γιάννης ~ θα πάει στην πρώτη Δημοτικού. φετινός -ή -ό.

φεύγω • αόρ. έφυγα: (αμτβ.) 1 απομακρύνομαι από τον τόπο όπου βρίσκομαι ή κατοικώ, ή από πρόσωπο ή πράγμα που βρίσκεται σε συγκεκριμένο σημείο ≠ έρχομαι, μένω, παραμένω: Ο Γιάννης έφυγε για τη δουλειά. Έφυγε από το σπίτι του στα 18. Φύγε από κοντά μου!2 α. (μτφ.) περνώ χρονικά: Τα καλύτερά μας χρόνια έφυγαν. β. παύω να υπάρχω = εξαφανίζομαι: Δεν ξέρω πώς θα φύγει ο λεκές. 3 πεθαίνω: Έφυγε με τον καημό της πατρίδας. φυγή η. φυγάς ο, η. φευγάτος -η -ο.

φήμη η: 1 πληροφορία ή είδηση, της οποίας η πηγή δεν μπορεί να εξακριβωθεί = διάδοση. Κυκλοφορούσαν ~ ότι θα καταργηθούν οι εξετάσεις. 2 άποψη που επικρατεί για κπ ή κτ: Έχει τη ~ καλού γιατρού / δύσκολου χαρακτήρα. 3 αναγνώριση της αξίας ή ικανότητας κπ από το ευρύ κοινό = δόξα, καταξίωση: Θα συμμετάσχει ο παγκοσμίου φήμης πιανίστας. φημίζομαι: (αμτβ. + για) είμαι γνωστός για κτ, συνήθως θετικό: Η Γαλλία ~ για τα κρασιά της.

φθάνω & φτάνω • αόρ. έφθασα & έφτασα: 1 (αμτβ.) καταλήγω σε έναν τόπο ή σημείο μετά από μετακίνηση ≠ ξεκινώ, αναχωρώ, φεύγω: Το καράβι θα φτάσει στο νησί στις οχτώ. Η μυρωδιά του φαγητού έφτανε ως εδώ. = έρχομαι. φτάνει κτ στα αυτιά κπ: κτ γίνεται γνωστό σε κπ: Αν φτάσει στα αυτιά του διευθυντή ότι δε δουλεύουν, θα τους απολύσει. 2 (αμτβ.) εκτείνομαι μέχρι κπ σημείο: Η κουρτίνα ~ μέχρι το πάτωμα. 3 (μτφ., αμτβ.) καταλήγω σε κατάσταση ή θέση: Έχει δυνατότητες να φτάσει πολύ ψηλά. 4 (μτβ.) πιάνω κτ που βρίσκεται ψηλά: Μπορείς να φτάσεις το πάνω ράφι; 5 (μτβ.) α. προλαβαίνω κπ ή κτ που κινείται πιο γρήγορα: Μην περπατάς γρήγορα, δεν μπορώ να σε φτάσω! β. βρίσκομαι στο ίδιο επίπεδο με κπ που ήταν πιο προχωρημένος: Αν και ξεκίνησε μαθήματα πιο αργά από τους άλλους, σχεδόν τους έχει φτάσει. ~ κπ σε κτ: είμαι στο ίδιο επίπεδο με κπ: Τον έφτασε στο ύψος. Κανείς δεν τον ~ στο κολύμπι. 6 (μτβ. & αμτβ.) είμαι αρκετός για κτ = επαρκώ: Ο καφές τελειώνει, δε θα φτάσει για όλους / δε θα μας φτάσει. φτασμένος -η -ο (μππ. ως επίθ.): αυτός που έχει πετύχει επαγγελματικά: Είναι ~ γιατρός.

φθείρω -ομαι • πρτ. & αόρ. έφθειρα, παθ. αόρ. φθάρηκα, & [επίσ.] εφθάρην, μππ. φθαρμένος: (μτβ.) 1 προξενώ βαθμιαία ζημιά σε κτ, συνήθως με τη χρήση = καταστρέφω, χαλώ: Τα λάστιχα είναι παλιά και έχουν φθαρεί. 2 προκαλώ ηθική ή υλική ζημιά: Η παραμονή στην εξουσία φθείρει τους πολιτικούς. φθορά η. φθαρτός -ή -ό: αυτός που μπορεί να φθαρεί ≠ άφθαρτος: Πιστεύει ότι ο άνθρωπος είναι πλασμένος από ~ σώμα και άφθαρτη ψυχή.

φθινόπωρο το: μία από τις τέσσερις εποχές του έτους, μετά το καλοκαίρι και πριν από τον χειμώνα. φθινοπωρινός -ή –ό. φθινοπωριάτικος -η -ο. φθινοπωριάζει: απρόσ. έρχεται φθινόπωρο.

φθίνω • μόνο ενστ. & πρτ.: [επίσ.] (αμτβ.) μειώνομαι ή λιγοστεύω σταδιακά σε ένταση, σπουδαιότητα ή σημασία: Η λάμψη τους σιγά-σιγά έφθινε, μέχρι που χάθηκε εντελώς.

φθόγγος ο: 1 ΓΛΩΣΣ έναρθρος ήχος που παράγεται από τα φωνητικά όργανα του ανθρώπου και μαζί με άλλους σχηματίζει τις λέξεις. 2 ΜΟΥΣ νότα.

φθονώ: (μτβ.) ζηλεύω έντονα κπ για συγκεκριμένο λόγο: Τη φθονεί, γιατί είναι όμορφη, πλούσια και πετυχημένη. φθόνος ο. φθονερός -ή -ό. φθονερά (επίρρ.).

φθόριο το: ΧΗΜ υποκίτρινο αέριο στοιχείο που χρησιμοποιείται στη βιομηχανία. φθορίωση η: προσθήκη ενώσεων φθορίου σε κτ: ~ δοντιών / νερού. φθοριώνω -ομαι (μτβ.).

φιάλη η: δοχείο για την αποθήκευση υγρών ή αερίων σωμάτων = μπουκάλα: ~ οξυγόνου / υγραερίου / αίματος.

φιλί το: ιδιαίτερο άγγιγμα με τα χείλια, ως έκφραση στοργής, αγάπης, έρωτα ή σεβασμού: Την αποχαιρέτησε με ένα ~. το ~ της ζωής: τεχνητή αναπνοή, που συνίσταται στην εμφύσηση αέρα από στόμα σε στόμα σε κπ που έχει χάσει τις αισθήσεις του. φιλώ -ιέμαι (μτβ.). φίλημα το.

φιλ(ο)- & φίλ-: α΄ συνθ. που εκφράζει αγάπη, προτίμηση ή κλίση προς αυτό που δηλώνει το β΄ συνθ.: φιλαλήθης, φιλομαθής, φιλόσοφος.

φιλόδοξος -η -ο: 1 (για προσ.) αυτός που προσπαθεί με κάθε τρόπο να επιτύχει ή να αποκτήσει κτ: Είναι πολύ ~, θέλει να φτάσει ψηλά. ≠ ταπεινός. 2 (για πργ.) αυτός που ξεπερνά το μέτρο και τις δυνατότητες: ~ σχέδια = μεγαλεπήβολος. φιλόδοξα (επίρρ.). φιλοδοξώ (μτβ.). φιλοδοξία η.

φιλολογία η: 1 επιστήμη που μελετά τη γλώσσα και τη λογοτεχνική παραγωγή σε συγκεκριμένο χρόνο και τόπο: ελληνική / αγγλική / γαλλική / γερμανική ~. 2 το σύνολο της λογοτεχνικής παραγωγής σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο. 3 η μελέτη των κλασικών γλωσσών. φιλολογικός -ή -ό. φιλολογικά (επίρρ.). φιλόλογος ο, η.

φιλόξενος -η -ο: αυτός που προσφέρει σε άλλους στέγη ή περιποίηση στο σπίτι του ή σε κατάλληλο χώρο. φιλόξενα (επίρρ.). φιλοξενώ -ούμαι (μτβ.). φιλοξενία η.

φίλος ο, φίλη η: 1 πρόσωπο με το οποίο έχουμε στενή κοινωνική σχέση που την χαρακτηρίζει αμοιβαία αγάπη και κατανόηση ≠ εχθρός: παιδικός / επιστήθιος ~. 2 ο ερωτικός σύντροφος: Συζεί με τον ~ της εδώ και μήνες. 3 (μτφ.) αυτός που αγαπά ιδιαίτερα ή υποστηρίζει κτ ≠πολέμιος: ~ των θερινών κινηματογράφων / της λογοτεχνίας. 4 [οικ.] συνήθ. κλητ. «φίλε» αντί του «κύριε», για να απευθυνθούμε σε πρόσωπα που δε γνωρίζουμε: Φίλε, μήπως ξέρεις από πού πάει για Χαλκίδα; φιλενάδα η: [οικ.] 1 φίλη γυναίκας: Στη ~ της λέει όλα της τα μυστικά. 2 ερωμένη άντρα: Χώρισαν, γιατί ο άντρας της είχε ~. φιλία η: ≠ έχθρα 1 στενή σχέση μεταξύ ανθρώπων ή λαών που χαρακτηρίζεται από αγάπη, αμοιβαία υποστήριξη και αλληλοσεβασμό: Πιάνω φιλίες με κπ. αδελφική ~. 2 αυτό που νιώθει κπ στα πλαίσια μιας τέτοιας σχέσης ≠ εχθρότητα. φιλικός -ή -ό: 1 αυτός που σχετίζεται με τη φιλία ή χαρακτηρίζει φίλους: ~ επίσκεψη / ενδιαφέρον / διάθεση ≠ εχθρικός. 2 αυτός που είναι ευνοϊκός απέναντι σε κπ: προϊόντα ~ για το περιβάλλον. 3 ΑΘΛ αυτός που δε γίνεται στα πλαίσια επίσημης αθλητικής διοργάνωσης: ~ παιχνίδι /αγώνας. φιλικά (επίρρ.).

φιλοσοφία η: 1 α. η αναζήτηση της αλήθειας για την ουσία των πραγμάτων, τη φύση και τη θέση του ανθρώπου μέσα στον κόσμο β. οργανωμένο σύστημα ιδεών, αντιλήψεων για τα ζητήματα αυτά: η ~ του Αριστοτέλη / του Καντ /του Χέγκελ. 2 τρόπος σκέψης και αντιμετώπισης των πραγμάτων και της ίδιας της ζωής: η ~ του νέου μοντέλου διοίκησης της εταιρείας. 3 [μειωτ.] συνήθ. πληθ. γενικόλογη και υπερβολικά πολύπλοκη σκέψη, συνήθως χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο: Άσε τις φιλοσοφίες και πες μου γιατί πραγματικά δε θέλεις να έρθεις! φιλόσοφος ο, η: 1 αυτός που μελετά ή διδάσκει φιλοσοφία: αρχαίοι Έλληνες / υλιστές ~. 2 (μτφ.) αυτός που αντιμετωπίζει τις καταστάσεις της καθημερινής ζωής με βαθιά σκέψη και γνώση. φιλοσοφώ: (μτβ.) εξετάζω κτ σε βάθος και με φιλοσοφική διάθεση: Το φιλοσόφησα για μέρες και τελικά αποφάσισα τι να σπουδάσω. φιλοσοφικός -ή -ό: αυτός που έχει σχέση με τη φιλοσοφία: ~ δοκίμιο. Φιλοσοφική Σχολή: πανεπιστημιακή σχολή όπου διδάσκεται φιλολογία, φιλοσοφία, ιστορία κτλ. φιλοσοφικά (επίρρ.).

φιλότιμο το: έντονη ευαισθησία σε θέματα αξιοπρέπειας: Τον προσέβαλες και τον έθιξες στο ~. Δεν έχει ~ να παραιτηθεί; έρχομαι στο ~: φιλοτιμούμαι. φιλότιμος -η -ο: 1 αυτός που χαρακτηρίζεται από φιλότιμο ≠ αφιλότιμος. 2 αυτός που γίνεται με φιλότιμο: Έκαναν ~ προσπάθειες, αλλά δεν τα κατάφεραν. φιλότιμα (επίρρ.). φιλοτιμία η: 1 η ιδιότητα του φιλότιμου. 2 το φιλότιμο, κυρ. στην έκφρ. κάνω την ανάγκη ~: προσπαθώ να αντιμετωπίσω ευχάριστα κτ που είμαι αναγκασμένος να κάνω. φιλοτιμώ -ούμαι: 1 (μτβ.) συμπεριφέρομαι σε κπ έτσι, ώστε να του κεντρίσω το φιλότιμο. 2 παθ. κάνω κτ από φιλότιμο: Με έβλεπε να ταλαιπωρούμαι και δε φιλοτιμήθηκε να με βοηθήσει.

φλέβα η: 1 α. ΑΝΑΤ αγγείο που μεταφέρει το φτωχό σε οξυγόνο αίμα στην καρδιά. β. [οικ.] γενικά κάθε αγγείο που μεταφέρει αίμα. 2 στρώμα ορυκτού ή ρεύμα νερού κάτω από το έδαφος: ~ χρυσού. 3 (μτφ.) ικανότητα ή δεξιοτεχνία = ταλέντο: Η γνήσια καλλιτεχνική ~ του ποιητή φάνηκε από το πρώτο κιόλας έργο του. φλεβικός -ή -ό. φλεβίτιδα η: ΙΑΤΡ φλεγμονή του τοιχώματος των φλεβών.   σχ. ωτίτιδα.

φλεγμονή η: ΙΑΤΡ αντίδραση του οργανισμού που εκδηλώνεται με ποικίλα συμπτώματα (κοκκίνισμα, πόνο, πρήξιμο κτλ.) και προκαλείται από διάφορα εξωτερικά (π.χ. τραύματα ή μικρόβια) ή εσωτερικά αίτια. φλεγμονώδης -ης -ες . σχ. αγενής.

φλόγα η: 1 γλώσσα φωτιάς που παράγεται όταν κτ καίγεται: Η ~ των κεριών έδινε ένα ρομαντικό ύφος στη διακόσμηση. 2 (μτφ.) έντονος πόθος ή σφοδρή επιθυμία για κπ ή κτ: Έκαιγε μέσα του η ~ της επανάστασης. φλέγομαι: (αμτβ.) 1 καίγομαι με δυνατή φλόγα: το εργοστάσιο φλεγόταν για ώρες. 2 (μτφ.) κυριεύομαι από έντονο πάθος ή δυνατό συναίσθημα: Φλέγεται από μίσος για τους δολοφόνους του πατέρα του. φλέγων -ουσα -ον: αυτός που επείγει λόγω σπουδαιότητας: το ~ ζήτημα της ανεργίας. φλογερός -ή -ό: (μτφ.) αυτός που χαρακτηρίζεται από ένταση, πάθος ή θερμότητα: ~ έρωτας = παράφορος. ~ εραστής = θερμός. φλογερά (επίρρ.).

φλοιός ο: 1 [επίσ.] φλούδα. 2 στρώμα που καλύπτει την εξωτερική επιφάνεια οργάνων του σώματος ανθρώπου ή ζώων: ~ εγκεφάλου. 3 εξωτερικό στρώμα που καλύπτει την επιφάνεια των πλανητών: Ο ~ της σελήνης έχει πάχος μόλις 40 χιλιόμετρα.

φλούδα η: στρώμα που καλύπτει την εξωτερική επιφάνεια 1 καρπών. 2 κλαδιών ή κορμού δέντρων. φλούδι το: φλούδα (σημ. 1).

φοβερός -ή -ό: 1 αυτός που προκαλεί σε κπ φόβο, αηδία ή φρίκη: Πάγωσα στη θέα της ~ σκηνής. = φρικαλέος. 2 α. αυτός που είναι υπερβολικός ή υπάρχει σε μεγάλο βαθμό: ~ κρύο / αγωνία / εκνευρισμός. β. αυτός που είναι εξαιρετικά καλός: ~ τραγουδιστής / άνθρωπος = εξαιρετικός. φοβερά (επίρρ.): 1 σε υπερβολικό βαθμό, πάρα πολύ: Ήταν ~ άσχημος, σχεδόν αποκρουστικός. 2 πολύ ωραία, εξαιρετικά: Περάσαμε ~, το πάρτι είχε κέφι! φοβερίζω: (μτβ.) προσπαθώ να φοβίσω κπ με απειλή: Μας φοβέρισε ότι θα μας απολύσει αν κάνουμε απεργία. φοβέρα η: πράξεις ή λόγια που αποσκοπούν στο να προκαλέσουν φόβο σε κπ = απειλή.

φόβος ο: συναίσθημα έντονης αγωνίας ή ανησυχίας που οφείλεται σε υπαρκτό ή μη κίνδυνο: Ζούσε με τον ~ της απόρριψης. Δυστυχώς, οι φόβοι για νέο τρομοκρατικό χτύπημα επαληθεύτηκαν. φοβίζω • μππ. φοβισμένος: (μτβ.) κάνω κπ να φοβηθεί: Τους ~ η μοναξιά. Τα παιδιά, φοβισμένα από τις εκρήξεις, έτρεχαν να σωθούν. φοβάμαι & [επίσ.] φοβούμαι • μππ. φοβισμένος: 1 α. (αμτβ.) κυριεύομαι από φόβο: Φοβήθηκα πολύ τη νύχτα που έμεινα μόνη μου. β. (μτβ.) τρομάζω από κτ: ~ το σκοτάδι / τα ποντίκια. 2 (μτβ.) είμαι ανήσυχος μήπως συμβεί κτ κακό ή έχω την εντύπωση ότι θα συμβεί κτ αρνητικό: ~ μην πάρει τον κακό δρόμο. ~ ότι δε θα βρείτε εισιτήρια. φοβητσιάρης -α -ικο: αυτός που τρομάζει πολύ εύκολα = δειλός. φοβητσιάρικα (επίρρ.).

φοίνικας¹ ο: δέντρο με ψηλό και ίσιο κορμό που καταλήγει σε δέσμη μεγάλων φύλλων. φοινικιά η: φοινικόδεντρο.

φοίνικας² ο: 1 ΜΥΘ μυθικό ιερό πτηνό των Αιγυπτίων με μεγάλα φτερά, το οποίο ξαναγεννιόταν από τις στάχτες του. 2 ΙΣΤ το πρώτο νόμισμα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, το οποίο είχε παράσταση του πτηνού αυτού.

φοιτώ -άω: [επίσ.] (αμτβ.) είμαι εγγεγραμμένος και παρακολουθώ συστηματικά μαθήματα σχολείου, πανεπιστημιακής σχολής κ.λπ.: ~ στην Α΄ Λυκείου / στην Iατρική. φοίτηση η: διετής / υποχρεωτική ~. φοιτητής ο, -ήτρια η: αυτός που φοιτά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση: ~ της Αρχιτεκτονικής. φοιτητικός -ή -ό. φοιτητικά (επίρρ.).

φόνος ο: βίαιη αφαίρεση της ζωής ανθρώπου από άνθρωπο: Καταδικάστηκε για ~ και βιασμό. = [επίσ.] ανθρωποκτονία, [λαϊκ.] φονικό. φονεύω -ομαι: [επίσ.] (μτβ.) διαπράττω φόνο = σκοτώνω, δολοφονώ. φονιάς ο, φόνισσα η. φονικός -ή -ό: αυτός που αναφέρεται σε φόνο ή προκαλεί θάνατο, συνήθως μαζικά. φονικό το: [λαϊκ.] φόνος.

φορά¹ η: 1 κατεύθυνση στην οποία κινείται κπ ή κτ: ~ του ανέμου / του ρολογιού. 2 (μτφ.) ο τρόπος με τον οποίο εξελίσσεται κτ: Δεν μπορεί να αντιστρέψει κανείς πια τη ~ των πραγμάτων.

φορά² η: 1 χρονική στιγμή που συμβαίνει κτ, κυρίως για να δηλωθεί συχνότητα: Σε συγχωρώ, για πρώτη και τελευταία ~! Κάθε ~ που τον θυμάται, κλαίει. 2 πληθ. επιτείνει τη σύγκριση με κπ ή κτ άλλο ως προς το μέγεθος, τη σπουδαιότητα, την ποιότητα κ.λπ.: Είναι τρεις φορές καλύτερος. 3 ΜΑΘ δηλώνει την πράξη του πολλαπλασιασμού: Τρεις φορές το δύο, κάνει έξι.

φόρα¹ η: η ορμή που χαρακτηρίζει μία κίνηση: Το βέλος έφυγε με πολύ μεγάλη ~ και καρφώθηκε στο δέντρο.

φόρα² η: στην έκφρ. βγάζω (τα άπλυτα) στη ~: αποκαλύπτω κτ που ήταν κρυφό, συνήθως για πράξη επιλήψιμη.

φόρος ο: 1 χρηματικό ποσό που αποτελεί μέρος των εσόδων πολιτών ή εταιρειών και καταβάλλεται υποχρεωτικά στο κράτος: ~ κατανάλωσης / μεταβίβασης ακινήτου = δασμός, φορολογία, τέλος. 2 (μτφ.) απόδοση, αντίτιμο: ~ τιμής / αίματος. φορολογώ -ούμαι: (μτβ.) επιβάλλω φόρο σε πρόσωπο ή αγαθό: Oι δωρεές δε φορολογούνται. φορολόγηση η. φορολογία η: 1 η επιβολή φόρου από το κράτος: Το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων του κράτους προέρχεται από τη ~. 2 φόρος: ~ εισοδήματος. φορολογικός -ή -ό: ~ δήλωση. φορολογικά (επίρρ.). φορολογητέος -α -ο: αυτός που πρέπει να φορολογηθεί: ~ εισοδήματα.

φορτίο το: 1 κτ που έχει τοποθετηθεί σε μεταφορικό μέσο για να το πάμε αλλού: Το φορτηγό ανατράπηκε λόγω μετατόπισης του ~ του. 2 (μτφ.) υποχρεώσεις που βαρύνουν κπ = βάρος: Το δάνειο είναι δυσβάσταχτο ~ για κείνη. 3 ΦΥΣ η ποσότητα ηλεκτρισμού σε ένα ηλεκτρισμένο σωμάτιο ύλης: αρνητικό ηλεκτρικό ~. φορτίζω -ομαι: (μτβ.) 1 εφοδιάζω συσκευή με ηλεκτρισμό ≠ αποφορτίζω: ~ το κινητό μου. 2 (μτφ.) δημιουργώ ένταση ή αυξάνω την ένταση ατμόσφαιρας, κατάστασης, συναισθήματος: Η συνέλευση έγινε σε φορτισμένο κλίμα. φορτώνω -ομαι: 1 (μτβ.) τοποθετώ σε κπ ή κτ ορισμένο φορτίο, συνήθως για να μεταφερθεί αλλού: Φορτώσαμε τα υπάρχοντά μας στο φορτηγό. Φόρτωσε το κάρο με άχυρο. ≠ ξεφορτώνω. 2 (μτφ.) α. επιβαρύνω κπ ή κτ με κτ ενοχλητικό ή κουραστικό: Ο διευθυντής τής φόρτωσε πολλή δουλειά. β. μεταθέτω την ενοχή για κτ σε άλλον: Του φόρτωσαν μια κλοπή, ενώ ήταν αθώος. = καταλογίζω. 3 (αμτβ.) δέχομαι ως φορτίο: Περιμέναμε το καράβι να φορτώσει. ≠ ξεφορτώνω. 4 παθ. (μτφ.) γίνομαι βάρος σε κπ: Μου φορτώθηκε για δύο μήνες και τη φιλοξένησα. φόρτωμα το: 1 το να φορτώνει κπ κτ (σημ. 1) = φόρτωση ≠ ξεφόρτωμα: Τελείωσε το ~ του πλοίου με εμπορεύματα. 2 ποσότητα που φορτώνει κπ, φορτίο: ένα ~άμμο. γίνομαι ~: γίνομαι βάρος σε κπ: Θα φύγω, για να μη σου γίνομαι ~. φόρτωση η. φόρτος ο: [επίσ.] αυξημένο φορτίο, που συνήθως προκαλεί δυσαρέσκεια: ~ εργασίας. φορτωτής ο: 1 εργάτης που φορτώνει ή ξεφορτώνει αγαθά. 2 μηχανή για τη φόρτωση αγαθών. φορτωτικός -ή -ό: αυτός που σχετίζεται με τη φόρτωση: ~ μηχανήματα / έγγραφα. φορτωτική η: αποδεικτικό έγγραφο για τη φόρτωση και μεταφορά αγαθών. φορτωτικά τα: δαπάνη για τη φόρτωση και μεταφορά αγαθών.

φορώ & -άω -ιέμαι: (μτβ.) 1 βάζω πάνω μου κάποιο ρούχο ή αξεσουάρ: ~ παντελόνι / άρωμα / γυαλιά / ζώνη. 2 έχω επάνω μου ρούχο ή αξεσουάρ: Φορούσε ένα πολύ όμορφο φόρεμα. 3 βάζω σε κπ ρούχο ή αξεσουάρ: Όταν ήμουν μικρή, μου φορούσαν πάντα ροζ. 4 παθ. τριτοπρόσ. είμαι της μόδας: Στην επίδειξη είδαμε τι θα φορεθεί το καλοκαίρι. φόρεμα το: 1 γυναικείο ρούχο = φουστάνι: βραδινό / μίνι ~. 2 [προφ.] το να φοράει κπ κτ: Η φούστα σκίστηκε από το πολύ ~. φορεσιά η: το σύνολο των ρούχων που φορά κπ: παραδοσιακή ~.

φουντώνω: 1 (αμτβ., συνήθ. για φυτά ή βλάστηση) μεγαλώνω, αυξάνομαι σε όγκο: Τα δέντρα την άνοιξη φούντωναν κι έκλειναν την αυλή. Τα σγουρά μαλλιά της φούντωναν στον αέρα. 2 (αμτβ.) αυξάνομαι ραγδαία σε ένταση ή έκταση: Φούντωναν οι μεταξύ τους διαμάχες - η ρήξη δε θα αργούσε! 3 (μτφ., αμτβ.) νιώθω έντονη ταραχή: Θύμωσε, φούντωσε κι έβαλε τις φωνές. = οργίζομαι, εξοργίζομαι. 4 (μτφ., μτβ.) κάνω κπ να θυμώσει πολύ = εξοργίζω: Με τις παράλογες απαιτήσεις τον φούντωσαν για τα καλά. φούντωμα το. φούντωση η: στη σημ. 3. φουντωτός -ή -ό.

φουσκώνω: 1 (μτβ.) α. γεμίζω κτ με αέρα αυξάνοντας τον όγκο του ή αλλάζοντας το σχήμα του: ~ ένα μπαλόνι. Ο αέρας φούσκωσε τα πανιά του πλοίου. β. μεγαλώνω κτ γεμίζοντάς το με κτ άλλο: Φούσκωσε τις τσέπες του με λεφτά. γ. προκαλώ πρήξιμο σε κπ: Η μπίρα με ~. δ. (μτφ.) κάνω κτ να φαίνεται πιο σπουδαίο ή πιο εντυπωσιακό = διογκώνω: Φούσκωνε τις διηγήσεις του με φανταστικές περιπέτειες. 2 (αμτβ.) α. αυξάνομαι σε όγκο: Βγάλε από τη φωτιά το γάλα, για να μη φουσκώσει! β. νιώθω υπερβολικά γεμάτο το στομάχι μου με φαγητό: Έφαγα πολύ και φούσκωσα. φούσκωμα το. φουσκωτός -ή -ό.

φρένο το: 1 μηχανισμός που μειώνει την ταχύτητα ή σταματά την κίνηση οχήματος ή μηχανήματος: Πατώ ~, αλλά το ποδήλατο δε σταματάει! 2 (μτφ.) κτ που σταματάει τελείως ή εμποδίζει τη συνέχιση κπ πράγματος: Πρέπει να μπει ~ στα περιττά έξοδα. φρενάρω -ομαι: 1 (μτβ. & αμτβ.) μειώνω την ταχύτητα οχήματος ή το σταματώ πατώντας φρένο: Δεν πρέπει να φρενάρεις απότομα το αυτοκίνητο. Πρόλαβε και φρέναρε πριν από τον γκρεμό. 2 (μτφ., μτβ.) σταματώ ή εμποδίζω την εξέλιξη: Η έλλειψη χρημάτων ~ την πορεία των έργων. φρενάρισμα το.

φρεσκο-: α΄ συνθ. που ενώνεται με τη μππ. και σχηματίζει επίθ. με τη σημασία: 1 αυτού που πρόσφατα απέκτησε την ιδιότητα που δηλώνει το β΄ συνθ.: φρεσκοαλεσμένος, φρεσκοασπρισμένος. 2 αυτού που έχει τις ιδιότητες του νωπού: φρεσκοδιατηρημένος.

φρέσκος -ια -ο: 1 αυτός που μόλις έχει παραχθεί, κατασκευαστεί ή δημιουργηθεί και δεν έχει αλλοιωθεί από τον χρόνο ≠ μπαγιάτικος: Το ψωμί είναι ~, μόλις βγήκε από τον φούρνο. 2 αυτός που είναι στη φυσική του μορφή ή κατάσταση, που δεν έχει υποστεί επεξεργασία: Τα ψάρια είναι ~ ή κατεψυγμένα; = νωπός. ~ χυμός φρούτων = φυσικός. 3 αυτός που χαρακτηρίζεται από ζωντάνια, ευεξία, ομορφιά: Το δέρμα της είναι πάντα ~ και δροσερό. 4 αυτός που είναι καινούριος ή πρόσφατος ή χαρακτηρίζεται από ανανέωση ή πρωτοτυπία: Αντιμετώπισε το θέμα με ~ ματιά. Φέρνω ~ ειδήσεις! φρεσκάρω -ομαι (μτβ.). φρεσκάδα η.

φρίκη η: 1 έντονο αίσθημα αποστροφής που προκαλείται από κτ ιδιαίτερα άσχημο, βίαιο ή αποτρόπαιο: ~ τον κυρίευσε, όταν είδε τα διαμελισμένα πτώματα. 2 κτ ιδιαίτερα δυσάρεστο, οτιδήποτε επιφέρει το συναίσθημα της φρίκης: Η εκδρομή ήταν ~! φρικτός & φριχτός -ή -ό: 1 αυτός που προκαλεί φρίκη: ~ συνθήκες διαβίωσης /έγκλημα. 2 πολύ κακός σε ποιότητα: Το ταξίδι αυτό ήταν μια ~ εμπειρία. = απαίσιος. φρικτά & φριχτά (επίρρ.). φρίττω• αόρ. έφριξα: (αμτβ.) αισθάνομαι φρίκη ή αγανάκτηση: Όταν είδα τόσα ορθογραφικά λάθη στις εκθέσεις του, έφριξα!

φρόνιμος -η -ο: 1 αυτός που δεν κάνει φασαρία, ούτε δημιουργεί προβλήματα: Αν είσαι ~ παιδί, θα πάμε βόλτα. = ήσυχος ≠ άτακτος. 2 αυτός που χαρακτηρίζεται από λογική ή σεμνότητα: Ήταν πολύ ~ εκ μέρους σου να φύγεις πριν αρχίσει ο καβγάς. = συνετός. φρόνιμα (επίρρ.): Κάτσε ~! φρονιμάδα η. φρονιμεύω: (αμτβ.) γίνομαι φρόνιμος: Μεγάλωσε, αλλά δε φρονίμεψε.

φροντίδα η: 1 σοβαρό ενδιαφέρον και ενασχόληση με κτ ή κπ: Χρήσιμες συμβουλές για τη ~ των παιδιών. 2 ευθύνη για την πραγματοποίηση έργου, γεγονότος κ.λπ.: Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με τη ~ του ίδιου του Διευθυντή. 3 συνήθ. πληθ. ανησυχίες, έγνοιες = σκοτούρες: Έχει πολλές ~ από τότε που άνοιξε το μαγαζί. φροντίζω: 1 (μτβ. & αμτβ.) ενδιαφέρομαι και ασχολούμαι σοβαρά με κπ ή κτ: ~ για τα γεράματά της. = μεριμνώ, νοιάζομαι. ~ την εξωτερική μου εμφάνιση. = περιποιούμαι, συντηρώ, διατηρώ. 2 προσπαθώ να κάνω κτ = επιδιώκω: ~ πάντα να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου. φροντισμένος -η -ο (μππ. ως επίθ.): αυτός που έχει γίνει με ιδιαίτερη προσοχή ή καλαισθησία = προσεγμένος: ~ ντύσιμο / ομιλία. φροντιστής ο: υπάλληλος που φροντίζει για τις προμήθειες σε υπηρεσία ή για τη φύλαξη αγαθών κτλ. φροντιστήριο το: 1 ιδιωτικό εκπαιδευτήριο που βοηθά τους μαθητές στα μαθήματα του σχολείου ή σε εξετάσεις. 2 μάθημα σε φροντιστήριο ή βοηθητικό μάθημα στο σχολείο ή στο πανεπιστήμιο. φροντιστηριακός -ή -ό. φροντιστηριακά (επίρρ.).

φρουρώ -ούμαι: (μτβ.) προσέχω κτ ή κπ φροντίζοντας για την ασφάλειά του ή να μη διαφύγει, συνήθως με την παρουσία μου δίπλα του: Ο κατάδικος φρουρείται από δύο αστυνομικούς. φρούρηση η. φρουρός ο, η: πρόσωπο που έχει αναλάβει τη φύλαξη προσώπου ή πράγματος: ένοπλος ~. φρουρά η: 1 ομάδα φρουρών: Τον υπουργό ακολουθούσε πάντα και η προσωπική του ~. 2 το σύνολο των στρατευμάτων που εδρεύουν σε μια περιοχή ή πόλη.

φταίω • φταις, φταίει, πρτ. έφταιγα, αόρ. έφταιξα: (αμτβ.) είμαι υπεύθυνος ή ένοχος για κτ: Δε ~ εγώ που όλα πήγαν στραβά. Φταίμε όλοι μας για το κακό του τέλος. φταίξιμο το: Το ~ είναι όλο δικό σου. φταίχτης ο, φταίχτρα η.

φτερό το: 1 α. μέλος του σώματος των πτηνών με το οποίο πετάνε: Βρήκαμε ένα σπουργίτι με σπασμένο ~. = φτερούγα. β. καθένα από τα στελέχη που καλύπτουν το σώμα των πουλιών: καπέλο με ~. 2 ΜΗΧΑΝ α. εξάρτημα με σχήμα φτερού στη σημ. 1α: ~ αεροπλάνου. β. εξάρτημα αυτοκινήτων, ποδηλάτων κ.λπ. που προστατεύει τον τροχό. φτέρωμα το: το σύνολο των φτερών και των πούπουλων των πτηνών: πλούσιο ~. φτερωτός & [επίσ.] πτερωτός -ή -ό. φτερούγα η: φτερό (σημ. 1α).

φτηνός & φθηνός -ή -ό: 1 αυτός που έχει χαμηλή τιμή, που δεν κοστίζει πολύ ≠ ακριβός: Τα βιβλία αυτά είναι ~. ~ εργατικά χέρια. 2 αυτός που δε θεωρείται καλής ποιότητας: ~ ρούχα / έπιπλα. 3 (μτφ.) αυτός που δεν είναι αξιόλογος ή είναι ψεύτικος: ~ λόγια / δικαιολογίες. φτηνά & φθηνά (επίρρ.). φτηναίνω & φθηναίνω: 1 (αμτβ.) α. πέφτει η τιμή μου ≠ακριβαίνω: Οι υπολογιστές ~ τα τελευταία χρόνια. β. (μτφ.) χάνω την αξία μου, ευτελίζομαι. 2 (μτβ.) ρίχνω τις τιμές: Οι παραγωγοί αναγκάστηκαν να φτηνύνουν τα προϊόντα τους. φτήνια η & φθήνια η: [λαϊκ.] 1 το να είναι κτ φτηνό: ~ επικρατεί τις τελευταίες μέρες στην αγορά. 2 χαμηλή ποιότητα. φτηνιάρης -α -ικο & φτηνιάρικος -η -ο: [μειωτ.] αυτός που έχει χαμηλή ποιότητα.

φτιάχνω -ομαι • μππ. φτιαγμένος: 1 (μτβ.) κατασκευάζω, δημιουργώ κτ: ~ έπιπλα / πόρτες και παράθυρα. 2 (μτβ.) αναμειγνύω υλικά και παρασκευάζω κτ: Σήμερα ~ τούρτα για τα γενέθλιά της. ~ φαγητό. 3 (μτβ.) ετοιμάζω: Να φτιάξω καφέ να πιούμε; 4 (μτβ.) τακτοποιώ, συμμορφώνω: Φτιάξε λίγο το συρτάρι σου, είναι χάλια! Θα φτιάξετε τα μαλλιά σας; 5 (αμτβ.) παρουσιάζω βελτίωση, πρόοδο: Έφτιαξε η οικονομική μου κατάσταση. 6 (μτβ.) επιδιορθώνω κτ χαλασμένο ≠ χαλώ: Θα φτιάξω το ποδήλατό μου και θα πάω βόλτα. 7 παθ. στολίζομαι: Φτιάχνεται μπροστά στον καθρέφτη με τις ώρες. φτιάξιμο το. φτιαχτός -ή -ό: ψεύτικος, επιτηδευμένος: ~ συμπεριφορά = στημένος. φτιαχτά (επίρρ.).

φτυάρι το: 1 εργαλείο το οποίο χρησιμοποιείται κυρίως για το σκάψιμο ή τη μεταφορά υλικών (όπως χώμα, λάσπη κτλ.) και αποτελείται από ένα πλατύ και ελαφρά βαθουλωμένο κομμάτι μετάλλου ή πλαστικού που στερεώνεται σε μακριά λαβή. 2 (μτφ.) αυτός που κακολογεί κπ. φτυαριά η: 1 ποσότητα που χωράει σε φτυάρι. 2 κίνηση ή χτύπημα με το φτυάρι. φτυαρίζω (μτβ. & με παράλ. αντικ.).

φτύνω -ομαι: (μτβ. & με παράλ. αντικ.) 1 βγάζω με ορμή, εκσφενδονίζω από το στόμα μου σάλια: Τη χτυπούσε και την έφτυνε. Μη φτύνεις έξω από το παράθυρο! 2 βγάζω κτ από το στόμα: Φτύσε τα κουκούτσια! Αν φτύσεις το αίμα, θα νιώσεις καλύτερα. ~ αίμα: βασανίζομαι, κοπιάζω πάρα πολύ για κτ. 3 [οικ.] δε δίνω σημασία σε κπ: Εγώ του μίλησα, αλλά εκείνος με έφτυσε και δεν απάντησε. τα ~:α. δε λειτουργώ σωστά: Τα έφτυσε η τηλεόραση και πρέπει να πάρουμε άλλη. β. εξαντλούμαι: Τα έχω φτύσει σήμερα από τη δουλειά / από τη ζέστη. φτύσιμο το. φτυστός -ή -ό: αυτός που μοιάζει πάρα πολύ σε κπ: Είναι ~ ο πατέρας του! = απαράλλακτος, όμοιος.

φτωχός -ή -ό: ≠ πλούσιος 1 αυτός που δεν έχει καθόλου ή έχει περιορισμένη οικονομική άνεση = άπορος: Είναι ~ άνθρωπος. 2 αυτός που δεν έχει αφθονία, ποικιλία: ~ λεξιλόγιο. τροφές ~ σε πρωτεΐνες. 3 αυτός που έχει μικρή χρηματική αξία: ~ δώρο. φτωχά (επίρρ.). φτώχεια η: ≠ πλούτος 1 μεγάλη έλλειψη χρημάτων, αγαθών = ανέχεια: Η οικογένεια αυτή ζει μέσα στη ~. 2 κοινωνικό φαινόμενο με τα παραπάνω χαρακτηριστικά γενικευμένα σε χώρα, κοινωνία, κράτος = ανέχεια: Η ~ αποτελεί ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα της Αφρικής. 3 έλλειψη αφθονίας, ποικιλίας: ~ σε ιδέες. φτωχαίνω • αόρ. φτώχυνα ≠ πλουτίζω: 1 (αμτβ.) χάνω την οικονομική άνεση που είχα. 2 (μτβ.) κάνω κτ ή κπ φτωχό. φτωχικός -ή -ό. φτωχικά (επίρρ.). φτωχικό το: [λαϊκ.] φτωχικό ή ταπεινό σπίτι: Περάστε στο ~ μας.

φυγόκεντρος -η & [επίσ.] -ος -ο: ΦΥΣ αυτός που έχει την τάση να απομακρύνεται από το κέντρο ≠ κεντρομόλος.

φυγόπονος -η -ο: αυτός που αποφεύγει τους κόπους ή την εργασία = τεμπέλης ≠ εργατικός. φυγοπονία η.

φυλακή η: 1 μέρος όπου κρατούνται όσοι έχουν καταδικαστεί ή όσοι πρόκειται να δικαστούν: Οι κρατούμενοι στις φυλακές έκαναν διαμαρτυρία. 2 το χρονικό διάστημα που κπ παραμένει στη φυλακή εκτίοντας την ποινή του, καθώς και η ίδια η ποινή: Έχει κάνει ~ . Τρώω ~. 3 (μτφ.) έλλειψη ελευθερίας, καταπίεση: Αυτό το σπίτι είναι σκέτη ~! φυλακίζω -ομαι: (μτβ.) 1 βάζω κπ στη φυλακή: Φυλακίστηκε για 5 χρόνια. 2 (μτφ.) στερώ την ελευθερία κπ, τον περιορίζω: Ζούσε φυλακισμένη σε έναν γάμο που δεν ήθελε. φυλάκιση η: 1 εγκλεισμός κπ στη φυλακή: Αποφάσισαν τη ~ του, διότι κρίθηκε ύποπτος. 2 ποινή που επιβάλλεται σε κπ με στέρηση της ελευθερίας του και κλείσιμο σε φυλακή: τριετής ~ χωρίς αναστολή.

φυλάω & [σπάν.] -ώ & φυλάγω -ομαι & φυλάσσω -ομαι: (μτβ.) 1 φροντίζω και προστατεύω κπ ή κτ: Η μαμά μου ~ τα παιδιά όσο είμαι στη δουλειά. Φύλαξε τα ρούχα στη ντουλάπα. 2 είμαι φρουρός: ~ τα σύνορα. O χώρος φυλάσσεται. 3 διατηρώ κτ για κπ σκοπό: ~ χρήματα για τις διακοπές. φύλακας ο: 1 αυτός που έχει ως επάγγελμα να φυλάσσει χώρους: Με σταμάτησε ο ~ του εργοστασίου στην είσοδο. 2 (μτφ.) αυτός που μας προστατεύει: Ο πατέρας μου στεκόταν δίπλα μου, σωστός ~! ~ άγγελος. 3 (μτφ.) υπερασπιστής: ~ των παραδόσεων. φύλαξη η. φυλαχτό & φυλακτό το: αντικείμενο συμβολικού χαρακτήρα που θεωρούμε ότι μας προστατεύει: Φορούσε το ~ να τον προστατεύει από το κακό μάτι.

φυλή η: 1 σύνολο ανθρώπων με κοινά χαρακτηριστικά ως προς την καταγωγή, τη γλώσσα και την εξωτερική εμφάνιση (σχήμα προσώπου, χαρακτηριστικά, χρώμα κτλ.): λευκή / κίτρινη / μαύρη ~. 2 έθνος: τα δεινά της ~ μας. φυλετικός¹ -ή -ό: αυτός που αναφέρεται σε ή σχετίζεται με τη φυλή: ~ διακρίσεις / χαρακτηριστικά. φυλετικά¹ (επίρρ.).

φύλλο το: 1 ΒΟΤ καθένα από τα λεπτά, πράσινα τμήματα φυτού που βρίσκονται στις άκρες των βλαστών και συντελούν στη διαπνοή και φωτοσύνθεση: πράσινο / ξερό ~. 2 κομμάτι χαρτιού που χρησιμοποιούμε για να γράφουμε, σελίδα τετραδίου ή βιβλίου: ~ χαρτί. 3 λεπτό στρώμα ζύμης για πίτες ή γλυκά: Δε θα ανοίξω ~ για τη σπανακόπιτα, θα αγοράσω έτοιμο. 4 καθένα από τα αντίτυπα εφημερίδας: Η εφημερίδα πουλάει καθημερινά χιλιάδες ~. 5 καθένα από τα χαρτιά της τράπουλας: Η τράπουλα έχει 52 ~.

φύλο το: 1 ΒΙΟΛ καθένα από τα δυο γένη (αρσενικό ή θηλυκό) ανθρώπων ή ζώων: ισχυρό / ασθενές / ωραίο ~. 2 εθνότητα: ~ από τον βορρά ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στην περιοχή. φυλετικός² -ή -ό: ΒΙΟΛ αυτός που σχετίζεται με το φύλο (σημ. 1): ~ χρωμοσώματα. φυλετικά² (επίρρ.).

φύρδην (επίρρ.): μόνο στην έκφρ. ~ μίγδην: χωρίς τάξη, ανακατεμένα: Συνδυάζει σ' ένα κείμενο διάσπαρτα ~ βιωματικά στοιχεία.

φύση η: 1 το σύνολο των ζωικών και φυτικών οργανισμών, των γεωλογικών σχηματισμών, των πετρωμάτων, των υδάτων και, γενικά, το φυσικό περιβάλλον: άγρια / ελληνική / παρθένα ~. 2 οι νόμοι που καθορίζουν τη λειτουργία του φυσικού κόσμου: Η φυσική μελετάει τους νόμους που διέπουν τη ~. 3 εξοχή: Ένας περίπατος στη ~ θα μας αναζωογονήσει. 4 τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός ζωντανού οργανισμού που καθορίζουν τη συμπεριφορά, τον χαρακτήρα του κτλ.: Η ανταγωνιστικότητα είναι μέσα στη ~ του ανθρώπου. καλλιτεχνική / ανήσυχη ~ = ιδιοσυγκρασία. 5 (για πράγμα) το είδος, το ποιόν ή η μορφή: η ~ του υπεδάφους / της συζήτησης / του συστήματος. φυσικός -ή -ό: 1 αυτός που αναφέρεται στη φύση: ~ επιστήμες / μέγεθος. 2 αυτός που προέρχεται από τη φύση, που δεν έχει κατασκευαστεί από άνθρωπο: ~ σφουγγάρι / όρμος. 3 αυτός που δεν είναι προσποιητός ή είναι σύμφωνος με τη φύση των πραγμάτων: ~ συμπεριφορά / αντίδραση / εξέλιξη. 4 αυτός που δεν έχει υποστεί επεξεργασία: ~ χρώμα μαλλιών. φυσικά (επίρρ.). φυσική η: επιστήμη που μελετά την ύλη και τις ιδιότητές της. φυσικός ο, η: καθηγητής που διδάσκει φυσική ή επιστήμονας με αντικείμενο τη φυσική. φυσικότητα η.

φυσιολογικός -ή -ό: αυτός που έχει εξέλιξη ομαλή και σύμφωνη με τους νόμους της φύσης, που δεν παρουσιάζει καμία ανωμαλία: ~ τοκετός / ανάπτυξη. φυσιολογικά (επίρρ.).

φυσώ & -άω • αόρ. φύσηξα & (σπάν.) φύσησα: 1 (μτβ.) βγάζω με ορμή αέρα από το στόμα και τον στέλνω προς κάποια κατεύθυνση: Φύσηξε τη φωτιά για να ανάψει. το ~ και δεν κρυώνει: δεν μπορώ να αποδεχτώ κτ. το ~ (ενν. το χρήμα): έχω πολλά χρήματα. ~ τη μύτη μου: καθαρίζω τη μύτη μου. 2 τριτοπρόσ. (αμτβ., για άνεμο) πνέω: Φυσάει Βαρδάρης. φυσάει & (σπάν.) -ά: απρόσ. έχει αέρα, πνέουν άνεμοι: Φυσάει δυνατά και σήκωσε κύμα. φύσημα το.

φυτό το: 1 ζωντανός οργανισμός με φύλλα και ρίζες στο έδαφος από τις οποίες τρέφεται: αειθαλές / κωνοφόρο / φαρμακευτικό / καλλωπιστικό ~. ~ εσωτερικού χώρου. 2 (μτφ.) για άνθρωπο που έχει πάθει εγκεφαλική βλάβη: Μετά το ατύχημα, έμεινε ~. φυτικός -ή -ό. φυτεύω: (μτβ.) τοποθετώ σπόρους φυτών ή νεαρό φυτό στο χώμα, για να ριζώσει και να αναπτυχθεί ≠ ξεριζώνω. φύτευση η & φύτεμα το: το να φυτεύει κπ ένα φυτό: Η ~ δέντρων στην πόλη είναι αναγκαία.

φυτρώνω: (αμτβ.) 1 (για φυτά) προβάλλω από το έδαφος: Φύτρωσε το σπανάκι που βάλαμε. 2 βγαίνω στην επιφάνεια του δέρματος: Έκανε προσθετική και φύτρωσαν μαλλιά. 3 (μτφ.) εμφανίζομαι ξαφνικά = ξεφυτρώνω: Ψηλές πολυκατοικίες ~ στη γειτονιά μας. φύτρωμα το. φύτρα η: 1 φυτό που έχει μόλις βλαστήσει: ~ σόγιας. 2 [μειωτ.] γέννημα: ~ διαβόλου.

φωλιά η: 1 προστατευμένο μέρος όπου κατοικούν και γεννούν τα ζώα, ιδίως τα πουλιά: Τα χελιδόνια έχτισαν και φέτος ~ στο μπαλκόνι μας. 2 (μτφ.) μέρος όπου καταφεύγει κπ, καταφύγιο: ερωτική ~. φωλιάζω: (αμτβ.) 1 (για ζώα) φτιάχνω φωλιά, ζω σε φωλιά: Οι πελαργοί ~ στα καμπαναριά. 2 (μτφ.) α. χώνομαι κάπου για προστασία: Τρομαγμένη, φώλιασε στην αγκαλιά της μητέρας της. β. εισχωρώ και παραμένω: Η ζήλια / το μίσος ~ μέσα του.

φωνή η: 1 ήχος που παράγεται καθώς πάλλονται οι φωνητικές χορδές: δυνατή / λεπτή / χοντρή / στεντόρεια ~. 2 συνήθ. πληθ. κραυγές αποδοκιμασίας, χαράς, διαφωνίας κ.λπ.: Από την πλατεία ακούγονταν ~. 3 (μτφ.) εσωτερική αίσθηση, συναίσθημα: η ~ της λογικής / του καθήκοντος. 4 ΜΟΥΣ ύψος μουσικού ήχου από όργανο ή τραγουδιστή: Τραγουδούσαν πρώτη ~ στη χορωδία. 5 ΓΛΩΣΣ κριτήριο μορφολογικής κατηγοριοποίησης ρημάτων: ενεργητική, μέση και παθητική ~. φωνάζω: 1 (αμτβ.) α. βγάζω δυνατή φωνή: Σταμάτα να φωνάζεις και να χοροπηδάς! ≠ ψιθυρίζω. β. υψώνω τον τόνο της φωνής μου λόγω εκνευρισμού: Νομίζεις ότι, αν φωνάξεις, θα πετύχεις κάτι; 2 (μτβ.) α. απευθύνομαι σε κπ με δυνατή φωνή: Φώναξέ του να μην απομακρυνθεί! β. καλώ κπ ονομαστικά: Φώναξε τον Αχιλλέα στο γραφείο μου. 3 ζητώ κπ ή κτ που χρειάζομαι: Φώναξε ένα ασθενοφόρο / γιατρό, γιατί η γιαγιά σου δεν είναι καλά. φωνητικός -ή -ό: αυτός που σχετίζεται με τη φωνή ή τη φωνητική: ~ αναγνώριση /συνομιλία /γραφή. φωνητικά (επίρρ.). φωνητική η: 1 ΓΛΩΣΣ κλάδος της γλωσσολογίας που μελετά τους φθόγγους των γλωσσών: Σπούδασε ~ και φωνολογία. 2 ειδικές μουσικές σπουδές για να μάθει κανείς να τραγουδάει σωστά. φωνακλάς ο, -ού η: [οικ.] πρόσωπο που συνηθίζει να φωνάζει πολύ δυνατά.

φως το • φωτός, φώτα, φώτων: 1 το αίτιο που διεγείρει το αισθητήριο όργανο της όρασης κάνοντας τα αντικείμενα ορατά: άπλετο / έντονο / χαμηλό ~. 2 ικανότητα να βλέπει κπ = όραση: Έχασα το ~ μου. 3 ακτινοβολία που εκπέμπεται από μια φωτεινή πηγή: το ~ των αστέρων / των πλανητών / του ήλιου. 4 ηλεκτρικό φως: Δεν έχει ~ στο σπίτι. 5 λάμπα: Άναψε / κλείσε το ~. 6 πληθ. (μτφ.) παιδεία, καλλιέργεια: Οι επιστήμονες μας έδωσαν τα ~ τους. Παίρνω / ζητώ τα ~ κπ. φωτεινός -ή-ό: 1 αυτός που έχει ή εκπέμπει φως ≠ σκοτεινός: ~ δωμάτιο / χρώμα. 2 (μτφ.) αυτός που λάμπει = λαμπερός: ~ χαμόγελο / μάτια. 3 (μτφ.) αυτός που ξεχωρίζει = λαμπρός: ~ παράδειγμα / πνεύμα. φωτεινά (επίρρ.). φωτεινότητα η. φωτίζω -ομαι: (μτβ. & αμτβ.) 1 εκπέμπω, παρέχω φως: Το φεγγάρι ~ τη θάλασσα. Ο φακός δε ~ καλά. 2 (μτφ., μτβ.) δίνω επαρκείς εξηγήσεις σε κπ για κτ ή φτάνω σε κπ αποτέλεσμα ύστερα από έρευνα = διαλευκαίνω: Η έρευνα της Ασφάλειας φώτισε το μυστήριο. φωτίζει: απρόσ. ξημερώνει = φέγγει, χαράζει. φωτισμός ο. φωτιστικός -ή -ό: αυτός που παρέχει φως: ~ πετρέλαιο. φωτιστικό το: συσκευή με την οποία φωτίζουμε έναν χώρο: Αγόρασα ~ για την κουζίνα.

φωτιά η: 1 κάψιμο υλικού με φλόγα που συνοδεύεται από φως και θερμότητα: Άναψε ~ να ζεσταθούμε! 2 πυρκαγιά: Έπιασε ~ στα δάση της Καλιφόρνιας. 3 (συνεκδ.) μέσο με το οποίο ανάβουμε φωτιά, συνήθως αναπτήρας ή σπίρτα: Έχεις ~;

φωτογραφία η: 1 μέθοδος αποτύπωσης εικόνας σε ειδική επιφάνεια (πλάκα, φιλμ, χαρτί): Σπουδάζει ~. 2 εικόνα που αποτυπώνεται με τη μέθοδο αυτή: Είδες τις ~ των διακοπών; φωτογραφίζω -ομαι & (σπάν.) φωτογραφώ: (μτβ.) παίρνω, βγάζω φωτογραφίες. φωτογράφιση &φωτογράφηση η: το να φωτογραφίζει κπ κτ. φωτογράφος ο, η: άτομο που φωτογραφίζει. φωτογραφικός -ή -ό. φωτογραφικά (επίρρ.).