Συντακτικό Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Α, Β, Γ Γυμνασίου)
back next

ΠINAKAΣ Δ. EΠIPPHMATIKEΣ ΣXEΣEIΣ

ΤΡOΠOΣ ΕΚΦOΡΑΣ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
  TΡOΠOΣ ΤOΠOΣ ΧΡOΝOΣ ΑΙΤΙΑ ΣΚOΠOΣ
ΕΠΙΡΡΗΜΑ Καλῶς ποιεῖ. Πολλοὶ συγγενεῖς ἔνδον ἦσαν. Τί νῦν οὗτος ὁ ἄνθρωπος πράττει;    
ΕΜΠΡΟΘΕΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Ἐν τάχει ἐβούλοντο βοηθῆσαι. Οἱ πολέμιοι ἐν γῇ πολεμοῦνται. Μετὰ δὲ ταῦτα εἰς πόλεμον κατέστημεν. Διὰ τὰς πληγὰς ἀπέθανε. Ἕνεκα χρημάτων με συκοφαντεῖ.
ΠΛΑΓΙΑ ΠΤΩΣΗ ΓΕΝΙΚΗ   Ἐλήφθησαν ὅσοι μὴ αὐτοῦ ἀπέθανον. Ἀφίκοντο τῆς νυκτός. Zηλῶ σε τοῦ πλούτου. Πόλεις ἐπέκτισε τοῦ μὴ νομάδας εἶναι.
ΔΟΤΙΚΗ Πεζῇ πορεύεται. Κύκλῳ τοῦ γηλόφου ἐστρατοπέδευον. Τῇ ὑστεραίᾳ ἦλθε κῆρυξ. Νόσῳ ἀπέθανεν.  
ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ Τίνα τρόπον ζῇ; Ἀπέχει Λύγινος ἀπὸ τοῦ Ἴστρου σταθμοὺς τρεῖς. Τὸ πάλαι ἐτράποντο πρὸς λῃστείαν. Τί δεῖ πλείω λέγειν; Τί τηνικάδε ἀφῖξαι;
ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗ ΠΡOΤΑΣΗ ΧΡΟΝΙΚΗ     Tριήρεις εἴκοσι καὶ ἑκατὸν ὑπῆρχον αὐτοῖς ὅτε ἤρχοντο πολεμεῖν.    
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ       Ἐνόμισαν λελύσθαι τὰς σπονδάς, διότι ἐς χεῖρας ἦλθον.  
ΤΕΛΙΚΗ         Kάλει Ἱεροκλέα, ἵνα ἐναντίον τούτων μαρτυρήσῃ.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΗ          
ΥΠΟΘΕΤΙΚΗ          
ΑΝΑΦΟΡΙΚΗ Tαῦτα δ' ὑμεῖς οὕτως ὡς βούλεσθε λαμβάνετε. Παραπλεῖν ἔξεστιν ὅπου ἂν μηδεὶς ᾖ πολέμιος.   Θαυμαστὸν ποιεῖς, ὃς ἡμῖν οὐδὲν δίδως. Ἡγεμόνα αἰτήσωμεν, ὅστις ἡμᾶς ἀπάξει.
ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΗ          
ΠΑΡΑΧΩΡΗΤΙΚΗ          
ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗ ΜΕΤΟΧΗ Ἐκεῖ ἔμεινε ναῦς ἔχων ἑβδομήκοντα.   Ἀκούσας ταῦτα ἐβοήθει τοῖς Αἰγινήταις. Ἥδομαι ἀκούων σου φρονίμους λόγους. Παρεσκευάζοντο ὡς πολεμήσοντες.
ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ
• ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟ
• ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟ
Ἀπέπλευσαν ἄπρακτοι ἐκ Μιλήτου οἱ Πέρσαι. [επιρρηματικό] Ὑπαίθριοι ἐστρατοπέδευον. [επιρρηματικό] Κατέβαινον εἰς τὰς κώμας ἤδη σκοταῖοι. [επιρρηματικό]   Ἡ πόλις εἰρηνοποιοὺς ἡμᾶς ἐκπέμπει. [επιρρηματικό]
ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ         Τρία τάλαντα Εὐθύνῳ φυλάττειν ἔδωκεν.
ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
ΑΠOΤΕΛΕΣΜΑ ΠOΣO ΑΝΑΦOΡΑ OΡOΣ/ΠΡOΫΠOΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΩΣΗ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ
  Ἐκεῖνα δὲ καὶ πάνυ μέμφομαι.        
  Τοὺς μισθοὺς εἰς ὑπερβολὴν ηὔξησε. Διαφέρει κατὰ τὸ μέγεθος. Βουλεύονται ἐπὶ τίσι δεῖ ποιεῖσθαι τὴν συμμαχίαν. Παρὰ τὸ δίκαιον τὸ ξυμφέρον λέγειν ὑπέθεσθε.  
  Πόσου διδάσκει;        
  Τοσούτῳ τὰ τούτων ηὔξηται. Τὸ ἄρχεσθαι καὶ ἄρχειν εἴδει διαφέρει.      
    Τὴν ψυχὴν καὶ τὸ στόμα ναρκῶ.      
           
           
           
Tοιοῦτος ἦν ἐν τοῖς κινδύνοις, ὥστε στεφανωθῆναι παρὰ τοῦ στρατηγοῦ.     Ὁ δ᾿ ἀπεκρίνατο ἐφ' ᾧτε τοὺς πολίτας ἐλευθέρους ἐᾶν.    
      Ἡ φύσις, ἂν ᾖ πονηρά, πολλάκις φαῦλα βούλεται.    
Oὐδεὶς οὕτως ἀνόητός ἐστιν, ὅστις πόλεμον πρὸ εἰρήνης αἱρεῖται. Ὅσον τοῖς δικαίοις συναγωνίζεται τὸ θεῖον, τοσοῦτον τοῖς ἀδίκοις ἐναντιοῦται.        
        Φήσουσι σοφὸν εἶναι, εἰ καὶ μή εἰμι.  
          Κἂν ταῦτα ποιῆτε, οὐ καταφρονηθήσεσθε.
      Oὐκ ἂν δύναιο μὴ καμὼν εὐδαιμονεῖν. Ἐκείνους καίπερ ὁρῶν οὐκ ἐδίωκε. Οὐδὲ δὶς ἀποθανόντες δίκην δοῦναι δύναιντ' ἂν ἀξίαν.
Μέγας ἐκ μικροῦ Φίλιππος ηὔξηται. [προληπτικό]          
Ἐνδεής εἰμι πάντ' ἔχειν.   Ἐδόκει δεινὸς εἶναι λέγειν Αἰσχίνῃ Φίλιππος.