Γ 125-128: Το υφαντό της Ελένης

Ενώ ετοιμάζεται η μονομαχία του Πάρη και του Μενέλαου, η Ελένη, που υφαίνει στα διαμερίσματά της, προσκαλείται από την αγγελιαφόρο των θεών, την Ίριδα, να πάει στα τείχη. Εκείνη αφήνει το υφαντό της, που απεικόνιζε τον πόλεμο που γίνεται για χάρη της, και με τις θεραπαινίδες της εμφανίζεται στα τρωικά τείχη, μπροστά στους γέροντες της πόλης

« Την ήβρεν οπού ύφαινε διπλό μεγάλο υφάδι 
πορφύριο κι επάνω του κεντούσε τους πολέμους 
των χαλκοφόρων Αχαιών, των ιπποδάμων Τρώων 
που εξ αφορμής της απαρχής εκείνοι επολεμούσαν».

[πηγή: Ομηρικά Έπη: Ιλιάδα, B' Γυμνασίου, μτφ. Ιάκ. Πολυλάς, Αθήνα: ΟΕΔΒ 2010]

Ζ 490-493: Ο Έκτορας συναντά την Ανδρομάχη

«Αλλ’ άμε σπίτι, έχε στον νουν τα έργα τα δικά σου,
την ηλακάτην, τ’ αργαλειό, και πρόσταζε τες κόρες
να εργάζονται· στον πόλεμον θα καταγίνουν όλοι
οι άνδρες που εγεννήθησαν στην Τροίαν κι εγώ πρώτος».

[πηγή: Ομηρικά Έπη: Ιλιάδα, B' Γυμνασίου, μτφ. Ιάκ. Πολυλάς, Αθήνα: ΟΕΔΒ 2010]

Για την τέχνη της υφαντικής μπορείτε να συμβουλευτείτε και την αντίστοιχη ενότητα στην Πύλη της Αρχαίας Ελληνικής Επιστήμης.