ΕΠΙΦΩΝΗΜΑΤΑ → Είναι
άκλιτες λέξεις με τις οποίες
μπορώ να εκφράσω τα
συναισθήματά μου (δηλαδή
τον θαυμασμό, τον πόνο, τη
λύπη, τη στενοχώρια, την
απορία μου), να
πραγματοποιήσω πράξεις
(π.χ. παρακίνηση, έπαινο,
κάλεσμα, ευχή) ή να δηλώσω
τη στάση μου σε μια
κατάσταση (π.χ. άρνηση,
ειρωνεία, δυσπιστία).

Οι κυριότερες κατηγορίες επιφωνημάτων είναι:
α. Όσα εκφράζουν θαυμασμό: Α!, ποπό!, ω! κ.ά.
β. Αυτά που εκφράζουν απορία: Α!, ο!, μπα!, ε; κ.ά.
γ. Όσα δείχουν πόνο, λύπη ή στενοχώρια: Αχ!, ω!, αμάν!, άου!, οχ!, αλίμονο!, α! κ.ά.
δ. Αυτά που εκφράζουν ευχή: Μακάρι!, είθε! κ.ά.
ε. Όσα δηλώνουν έπαινο: Μπράβο!, εύγε!, ζήτω! κ.ά.
στ. Όσα φανερώνουν κάλεσμα: Ε!, επ! κ.ά.
ζ. Όσα εκφράζουν ειρωνεία: Ε!, ου! κ.ά.
η. Όσα παρακινούν και το αντίθετο: Άντε!, ε!, άμε!, μαρς!, στοπ!, σουτ! κ.ά.
θ. Αυτά που δηλώνουν άρνηση ή δυσπιστία: Χμ!, μπα!, αμ δε! κ.ά.

 

Τι να θυμάμαι όταν γράφω