Το ποίημα γράφτηκε το 1912 και αναφέρεται στην ελληνορθόδοξη εκκλησιαστική τελετουργία, η σοβαρότητα και η λαμπρότητα της οποίας θυμίζουν στον Αλεξανδρινό ποιητή την ένδοξη εποχή του Βυζαντίου. Tην εκκλησίαν αγαπώ - τα εξαπτέρυγά της, Εκεί σαν μπω, μες σ' εκκλησία των Γραικών· Κ.Π. Καβάφης, Ποιήματα, τόμ. 1, Ίκαρος * λειτουργικές φωνές: εκκλησιαστικές ψαλμωδίες * συμφωνίες: ψαλμωδίες από πολλούς ψάλτες * πηαίνει: πηγαίνει (ιδιωματικός τύπος) * Βυζαντινισμός: ακμή και λαμπρότητα του Βυζαντίου |
|
Γιώργος Σικελιώτης, Μετέωρα, μονή Βαρλαάμ |