Γεννήθηκε το 1930 στον Πύργο της Ηλείας. Σπούδασε στη Στρατιωτική Ιατρική Σχολή στη Θεσσαλονίκη και υπηρέτησε ως στρατιωτικός γιατρός στη Μακεδονία και αλλού. Αποστρατεύτηκε με αίτησή του το 1983 με το βαθμό του ανώτερου γενικού αρχιάτρου. Έργα του: Πεζογραφήματα: Οδοντόκρεμα με χλωροφύλλη (1973), Θερμά θαλάσσια λουτρά (1980), Ο γενικός αρχειοθέτης (1989), Ροζαμούνδη (1995), Τόποι τέσσερεις (1996) — Κρατικό βραβείο 1997. Δοκίμια: Αναφορές στο έργο του πεζογράφου Νίκου Καχτίτση (1974), Παρακείμενα (1983), Βουστροφηδόν (1987), Επί πτίλων αύρας νυκτερινής (πέντε κείμενα για τον Παπαδιαμάντη) (1992), Αποκείμενα (2000). Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης κ.ά. |