Νίκος Μπακόλας (1927-1999) 

Γεννήθηκε το 1927 και προέρχεται από τον κύκλο των πεζογράφων της Θεσσαλονίκης. Η πεζογραφία του κινείται στον εσωτερικό χώρο και ανιχνεύει τις οδυνηρές μνήμες που άφησαν στους ανθρώπους της γενιάς του τα γεγονότα της δεκαετίας του '40. Καλλιεργεί ένα ιδιαίτερα προσεγμένο προσωπικό ύφος, όπου συνδυάζονται η συμπύκνωση και η αφαίρεση με τη λυρική ροή του λόγου. Έργα του: Κήπος Πριγκίπων (1966), Ύπνος Θάνατος (1974), Μυθολογία (1977), Η μεγάλη πλατεία (1987), Καταπάτηση (1990), Κεφαλή (1994), Το ταξίδι που πληγώνει (1995), Η ατέλειωτη γραφή του αίματος (1996), Μπέσα για μπέσα ή ο άλλος Φώτης (1998). Έχει τιμηθεί δύο φορές με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος, το 1988 και το 1997.

Διαμαντής Διαμαντόπουλος (1914-1995), Στρατιωτικό