Γιώργος Ιωάννου (1927-1985)  

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Εργάστηκε στη Μέση Εκπαίδευση. Έγραψε κυρίως πεζογραφήματα αλλά και ποιήματα και άλλα έργα. Ποίηση: Ηλιοτρόπια (1954), Τα χίλια δέντρα (1963). Πεζογραφήματα: Για ένα φιλότιμο (1964), Η σαρκοφάγος (1971), Η μόνη κληρονομιά (1974), Το δικό μας αίμα (1978), Ομόνοια (1980), Κοιτάσματα (1980), Επιτάφιος Θρήνος (1981), Πολλαπλά κατάγματα (1982). Άλλα έργα: Τα δημοτικά μας τραγούδια (1966), Μαγικά παραμύθια του ελληνικού λαού (1966), Παραλογές (1970), Καραγκιόζης τόμοι 3 (1971-1972). Θέατρο: Το αυγό της κότας (1981). Μεταφράσεις: Ιφιγένεια η εν Ταύροις (1969), Παλατινή Ανθολογία «Στράτωνος Μούσα Παιδική» (1980) κ.ά. Κύριο χαρακτηριστικό των πεζογραφημάτων του είναι η προσωπική εξομολόγηση, που ταυτίζεται όμως με τα βάσανα και τις λαχτάρες μιας ολόκληρης ομάδας ανθρώπων, και δίνεται με έναν έντονο και ευθύβολο ρεαλισμό.

Αντιστασιακά συνθήματα από το λεύκωμα «Εικόνες της κατοχής» (1978)