Κώστας Στεργιόπουλος

Ο άγνωστος

Το Ποιημα Ανηκει στη συλλογή Η οχιά και το φως (1960), και εκφράζει την πάλη που γίνεται ανάμεσα στο φαινομενικό και το βαθύτερο εαυτό μας.

Στα σκοτεινά έγκατά μας

κατοικεί κάποιος που το κλειδί κρατάει της ύπαρξής μας,

χαμένος πάντα, μοναχός κι ανεξιχνίαστος,

με μνήμη πιο παλιά απ' τον κόσμο, φορτωμένος

με τις πληγές μας όλες και τις τύψεις μας.

Θλιμμένος περιπαιχτικός ή και χαρούμενος,

αόρατος μας κυβερνά·

δέχεται απ' έξω τον αντίχτυπο

και δίνει την απάντηση.

Τα παρελθόντα μάς θυμίζει

και τα μέλλοντα μας προμυνά.

Κάποτε, ωστόσο, μας αφήνει ανυποψίαστους.

Κι εκεί που ανίδεοι σχεδιάζουμε νέες εξορμήσεις,

εκείνος γέρνει πια κατάκοπος, έχει νυστάξει

κι είν' έτοιμος ν' αποδημήσει, αδιαφορώντας

για τα δικά μας τα εφήμερα επίγεια σχέδια.

Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Ο τίτλος του ποιήματος αντιστοιχεί κυρίως στις δύο πρώτες στροφές· με βάση αυτές τις στροφές να επισημάνετε ποιος είναι ο άγνωστος που κατοικεί μέσα μας.
Σε ποιον άλλο εαυτό μας αντιπαρατίθεται ο άγνωστος του ποιήματος;