ἐπισκοπῶ: εξετάζω, πραγματεύομαι, ασχολούμαι με
πολιτεία: τρόπος, σύστημα διακυβέρνησης — σύνταγμα
τίς ἑκάστη καὶ ποία τις: ποια είναι η φύση (= η ουσία) και ποια τα χαρακτηριστικά της κάθε επιμέρους πολιτείας
πρώτη σκέψις: πρώτο θέμα για διερεύνηση
νῦν ἀμφισβητοῦσιν: σήμερα υπάρχουν διαφορετικές γνώμες πάνω σ' αυτό το θέμα
τὴν πρᾶξιν: το τάδε συγκεκριμένο πράγμα, την τάδε συγκεκριμένη πράξη (οἱ μὲν φάσκοντες... πρᾶξιν : άλλοι λένε ότι την τάδε συγκεκριμένη πράξη, το τάδε συγκεκριμένο πράγμα το έκανε η πόλις)
τὴν ὀλιγαρχίαν ἢ τὸν τύραννον· το ισχύον δηλαδή στην πόλη κατά τη συγκεκριμένη περίσταση καθεστώς, η συγκεκριμένη "κυβέρνηση"
πραγματεία: δραστηριότητα
τάξις τις: ένας τρόπος διάταξης, οργάνωσης
τῶν συγκειμένων (ενν. ἐστί): ανήκει στην κατηγορία των σύνθετων πραγμάτων
καθάπερ ἄλλο τι... ἐκ πολλῶν μορίων: όπως όλα εκείνα τα πράγματα που το καθένα τους είναι ένα ὅλον, αποτελούμενο όμως από πολλά μέρη
πρότερον ὁ πολίτης ζητητέος: πρέπει πρώτα να ψάξουμε να βρούμε τι είναι ο πολίτης
πλῆθος: σύνολο
ὁ πολίτης ἀμφισβητεῖται πολλάκις: για τη λέξη πολίτης (= για το περιεχόμενο της λέξης πολίτης) διατυπώνονται πολλές φορές διαφορετικές μεταξύ τους γνώμες
οὐ τὸν αὐτὸν ὁμολογοῦσι πάντες εἶναι πολίτην: δεν υπάρχει μια γενική συμφωνία για το περιεχόμενο της λέξης πολίτης

τὴν ὀλιγαρχίαν ἢ τὸν τύραννον: Στο τρίτο βιβλίο των Ιστοριών του ο Θουκυδίδης, μιλώντας για μια συγκεκριμένη διένεξη των Πλαταιέων και των Θηβαίων, παρουσιάζει τους πρώτους να κατηγορούν τους δεύτερους για τον "μηδισμό" της πόλης τους κατά τους Περσικούς πολέμους και τους δεύτερους να απαντούν στη βαριά αυτή κατηγορία με τη φράση (§ 62): «δεν ήταν η ξύμπασα πόλις που έπραξε τούτο, αλλά η δυναστεία ὀλίγων ἀνδρῶν που τότε εἶχε τὰ πράγματα (=που τότε είχε την εξουσία στην πόλη)».— Η "αμφισβήτηση" γίνεται πιο φανερή και πιο απτή, όταν κάποια στιγμή αλλάζει σε έναν τόπο το καθεστώς: σε τέτοιες περιστάσεις δεν είναι καθόλου σπάνιο το νέο καθεστώς να μην αναγνωρίζει ούτε τις συμφωνίες που είχε συνάψει το προηγούμενο καθεστώς. Η δικαιολογία-εξήγηση που προβάλλεται τότε είναι ότι «τις συμφωνίες δεν τις έκανε η πόλις —εμείς θα λέγαμε: το κράτος— αλλά ο συγκεκριμένος, κατά τη συγκεκριμένη εκείνη εποχή, φορέας της εξουσίας».
τάξις τις: Είναι φανερό ότι το πράγμα λέγεται κυρίως σε σχέση με την κατανομή της πολιτικής δύναμης. Αν, επομένως, θέλουμε να καταλάβουμε τον συγκεκριμένο κάθε φορά τρόπο οργάνωσης των πολιτών, πρέπει πρώτα να καταλάβουμε τι είναι η πόλις· πιο συγκεκριμένα: να καταλάβουμε τι είναι η πόλις, το κράτος, ανάλογα με το καθεστώς, τον τρόπο διακυβέρνησης που επικρατεί κάθε φορά.

οὐ γὰρ... πολίτην: Κριτήρια για την απόδοση της ιδιότητας του πολίτη μπορεί να ήταν, κατά περίπτωση, η καταγωγή, το εισόδημα, το είδος της απασχόλησης κ.ά.