α'
Απ' όλα τ' άστρα τ' ουρανού ένα είναι που σου μοιάζει,
ένα που βγαίνει το πουρνό*, όταν γλυκοχαράζει.
β'
Κυπαρισσάκι μου ψηλό, ποια βρύση σε ποτίζει,
που στέκεις πάντα δροσερό κι ανθείς και λουλουδίζεις;
Υ'
Όντε* σ' εγέννα η μάνα σου, ο ήλιος εκατέβη
και σου 'δωκε την ομορφιά και πάλι μετανέβη*.
δ'
Α* μ' αγαπάς κι είν' όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω,
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.
ε'
Να 'χα το σύννεφ' άλογο και τ' άστρη* χαλινάρι,
το φεγγαράκι της αυγής να 'ρχουμου* κάθε βράδυ.
στ'
Χωρίς αέρα το πουλί, χωρίς νερό το ψάρι,
χωρίς αγάπη δε βαστούν κόρη και παλικάρι. |