Σε αυτό το κεφάλαιο:
Θα μάθεις να τραγουδάς ένα τραγούδι που μοιάζει σαν να βγήκε
μέσα από τις σελίδες ενός παραμυθιού. Θα ανακαλύψεις ότι
με αφορμή ένα τραγούδι μπορείς όχι μόνο να τραγουδάς αλλά
και να χορεύεις και να παίζεις μουσική.

Κάθισε όσο πιο αναπαυτικά μπορείς στη θέση σου και άκουσε τον δάσκαλό σου να αφηγείται το παρακάτω παραμύθι.

Μία φορά κι έναν καιρό ζούσε σε ένα μακρινό δάσος ένα πελώριο λιοντάρι. Παρ' όλο που ήταν ο βασιλιάς των ζώων δεν ήταν καθόλου ευτυχισμένος. Αντίθετα ήταν πάντα θλιμμένος και σκυθρωπός. Αιτία για τη θλίψη του αυτή ήταν ότι δεν είχε καθόλου φίλους. Ο καημένος, δε γνώριζε κανένα από τα άλλα ζώα του δάσους και ζούσε απομονωμένος σε μια σπηλιά.
Μία μέρα ενώ καθόταν έξω από τη σπηλιά του, πέρασε ο κυρ Πόντικας.
- «Εε, του λέει, τι κάθεσαι μουτρωμένος;»
- «Νιώθω μεγάλη μοναξιά» απάντησε το λιοντάρι.
- «Έχω μια ιδέα που θα λύσει το πρόβλημά
σου» είπε ο κυρ Πόντικας. «Φτιάξε μία πρόσκληση και κάλεσε όλα τα ζώα να

έρθουν εδώ να γιορτάσετε την αρχή της φιλίας σας».
Το λιοντάρι ενθουσιάστηκε με την ιδέα του ποντικού και έγραψε αμέσως την πρόσκληση, την υπέγραψε και την έδωσε στον ποντικό για να την ανακοινώσει σε όλα τα ζώα. Έτσι κι έγινε. Ο ποντικός έτρεξε και το είπε σε όλα τα ζώα του δάσους. Εκείνα μόλις το άκουσαν άρχισαν να ετοιμάζονται για το μεγάλο πάρτι. Την άλλη μέρα ξεκίνησαν όλα μαζί για τη σπηλιά του λιονταριού. Φτάνοντας όμως ξαφνιάστηκαν, γιατί αντί να δουν ένα πλούσιο παλάτι, όπως θα ταίριαζε σε έναν βασιλιά, είδαν μια μικρή και βρόμικη σπηλιά.

Η αρκούδα έκλεισε πρώτη τη μύτη της γιατί δεν
άντεχε τη μυρωδιά. Θυμωμένο τότε το λιοντάρι
την έδιωξε. Σειρά είχε η αλεπού:
- «Εσύ τι λες, σου μυρίζει το σπίτι μου;»
Η αλεπού έτριψε λίγο τη μύτη της και πονηρή
καθώς ήταν του απάντησε:
- «Δυστυχώς βασιλιά μου είμαι λίγο
κρυωμένη και δεν μπορώ να σου
απαντήσω». Το λιοντάρι κοντοστάθηκε
και σκέφτηκε πως η αλεπού τού είχε δώσει
μια πολύ έξυπνη απάντηση. Έτσι της ζήτησε
να μείνει μαζί του. Η αλεπού δέχτηκε με μεγάλη
χαρά και από τότε έμειναν μαζί. Μάλιστα εκείνη φρόντιζε το σπίτι του λιονταριού να είναι πάντα καθαρό για να μην το κοροϊδεύουν τα άλλα ζώα, αλλά αντίθετα να είναι φίλοι του.
Έτσι έζησαν αυτοί καλά και η αλεπού καλύτερα.
Διασκευή ενός παραμυθιού του Λα Φοντέν

Είμαι ο βασιλιάς των ζώων             Θα σας κάνω ένα πάρτι
κι όμως νιώθω μοναξιά.                στο παλάτι μια βραδιά.
Μα μου ήρθε μιαν ιδέα                   Είστε όλοι καλεσμένοι
κι όλα λέω θα παν καλά.               γέροι νέοι και παιδιά.

Πες τη μας και θα δούμε                Τι καλά συμφωνούμε!
Πες τη μας φωναχτά (2)                 Τι μεγάλη χαρά! (2)

             Μουσική: παραδοσιακός χορός Πολωνίας
             Στίχοι: Δέσποινα Μπογδάνη - Σουγιούλ

Τραγούδησε το τραγούδι που έμαθες από την αρχή ως το τέλος, χτυπώντας τον ρυθμό του σε ένα μικρό κρουστό όργανο που θα βρεις στην τάξη σου ή χτυπώντας παλαμάκια.

...Και τώρα εσύ και οι συμμαθητές σου ετοιμάστε μια μικρή μουσική παράσταση.
Πώς θα γίνει αυτό;
Κάνοντας το εξής:
Τα αγόρια θα τραγουδούν τη
στροφή που τραγουδά το
λιοντάρι και τα κορίτσια θα
τραγουδούν τη στροφή που

τραγουδούν τα υπόλοιπα ζώα του δάσους.Μοιράστε
μουσικά όργανα.Τα λιοντάρια (αγόρια) πάρτε
τύμπανα και ξυλάκια, τα υπόλοιπα ζώα (κορίτσια)
κουδουνάκια και μαράκες. Ξεκινήστε να τραγουδάτε
το τραγούδι. Ταυτόχρονα συνοδέψτε ρυθμικά το
τραγούδι με ένα κρουστό μουσικό όργανο ή με
παλαμάκια.


Σκέψου...

Τι ένταση θα έχει η φωνή του λιονταριού;

Σκέψου...

Τι ένταση θα έχει η φωνή των άλλων ζώων του δάσους;

Αν ένα παραμύθι, ένα τραγούδι και τα μουσικά όργανα αποφασίσουν να συνεργαστούν, τότε ένα απλό παραμύθι μπορεί να γίνει συνδυασμός μουσικής και παιχνιδιού με στόχο τη δική σου διασκέδαση.