Ηλίας Βενέζης (1904-1973)  

Φιλολογικό ψευδώνυμο του Ηλία Μέλλου. Γεννήθηκε στο Αϊβαλί (Κυδωνιές) της Μικράς Ασίας και έζησε όλο το δράμα της μικρασιατικής καταστροφής (1922). Ένα χρόνο αργότερα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου εργάστηκε ως υπάλληλος στην Τράπεζα, ενώ παράλληλα επιδόθηκε στη λογοτεχνία. Το πεζογραφικό του έργο, που διακρίνεται για την τρυφερότητα, τη νοσταλγία και το χαμηλόφωνο τόνο του, αναφέρεται κυρίως στη «χαμένη πατρίδα» και στις δυσκολίες των προσφύγων να προσαρμοστούν στην καινούρια πατρίδα τους. Έργα του: Μυθιστορήματα: Το Νούμερο 31328 (1931), Γαλήνη (1939), Αιολική Γη (1943), Έξοδος (1950), Ωκεανός (1956). Διηγήματα: Ο Μανόλης Λέκας (1928), Αιγαίο (1941), Άνεμοι (1944), Ώρα Πολέμου (1946), Νικημένοι (1955). Έγραψε επίσης ένα θεατρικό έργο, το Μπλοκ C (1945), εμπνευσμένο από την αντίσταση στη γερμανική κατοχή, καθώς και ταξιδιωτικά: Φθινόπωρο στην Ιταλία (1950), Αμερικανική Γη (1955), Αργοναύτες (1962). Ο Βενέζης έγινε ακαδημαϊκός.

Η Σμύρνη στις φλόγες (14 Σεπτεμβρίου 1922)