Απόστολος Μελαχρινός
Πάλι βρέχει
Πάλι βρέχει!
Στα παράμερα τριόδια*
οι ψαλμοί θρηνούν* που εδιάβαζες στον όρθρο.
Μυροβόλησε η ψυχούλα σου η ευώδια
το κορμί σου, σε μια δέησην ολόρθο.
|
|
Πάλι βρέχει!
Στου κελιού τ' άραχνα* τζάμια
κλαίν' μυστηριακές αγιογραφίες,*
που ήλιοι με το αίμα τους ζωγράφιζαν
στις λιβανιστές σου ψαλμωδίες. |
|
Πάλι βρέχει! |
|
Σαν αντίφωνο μες στη θαμπή σου μνήμη
η κλαιάμενη βροχή.
Λες, της φύσης που είναι η προσευχή.
Κι η ψυχή σου κλαίει κάτι που αποθύμει.
Πάλι βρέχει!
Τι σε θέλουν οι καημοί που λεν: Θυμήσου;
Οι ψαλμοί τους βρόχινοι
μούσκεψαν την άσπιλη ψυχή σου
και στα δάκρυα δεν αντέχει. |
|
Πάλι βρέχει! |
(1907) |
τριόδια: η συμβολή τριών δρόμων, τρίστρατο.
οι ψαλμοί θρηνούν: ακούονται θρηνητικοί ψαλμοί.
άραχνα: αραχνιασμένα.
μυστηριακές αγιογραφίες: τα σχέδια που σχηματίζονται στο παράθυρο όταν πέφτει ο ήλιος επάνω του.
Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής 
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
- Ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ποιητικής συλλογής Παραλλαγές του Μελαχρινού, όπου και δημοσιεύτηκε σε πρώτη μορφή και το ανωτέρω ποίημα, είναι η μελαγχολική διάθεση. Το ποίημα που διαβάσατε επιβεβαιώνει αυτή την άποψη;
- Τι πετυχαίνει ο ποιητής με την επανάληψη του πρώτου στίχου;
- Ποιες φράσεις απηχούν τη θρησκευτική ατμόσφαιρα του ποιήματος; Να τις υπογραμμίσετε.
|
