Ανδρέας Καρκαβίτσας (1865-1922) 

Γεννήθηκε στα Λεχαινά της Ηλείας και πέθανε στο Μαρούσι της Αττικής. Σπούδασε ιατρική στην Αθήνα και υπηρέτησε ως γιατρός στο εμπορικό ναυτικό και στο στρατό. Ταξίδεψε σε διάφορα σημεία της χώρας και γνώρισε από κοντά τη ζωή τωv ανθρώπων (ναυτικών και στεριανών) που περιγράφει στο έργο του. Γι' αυτό και η πεζογραφία του εκτός από ηθογραφικό έχει και έντονα ρεαλιστικό χαρακτήρα. Κυριότερα έργα του: Διηγήματα (1892), Η Λυγερή (1896), Ο Ζητιάνος (1897), Λόγια της Πλώρης (1899) κ.ά.