Νεότερη Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία (Β΄ Γενικού Λυκείου - Επιλογής) - Βιβλίο Μαθητή (Eμπλουτισμένο)

 

7

Ο ΘΕΟΣ

Ο Θεός ενθρονισμένος στο ουράνιον Παλάτι,

τας ηνίας των αστέρων εις τας χείρας του εκράτει·
με το τηλεσκόπιόν του είδε κάπου μακριά
και της μικροτάτης Γης μας τον πλανήτην να γυρνά·
ένα ένα τους λαούς της κοίταξε με την αράδα,
και την κεφαλήν του σείων είπε βλέπων στην Ελλάδα·
«Αν ηξεύρει το τι κάμνει ο μωρός αυτός λαός,

Να μην είμ’ ένας Θεός!

 

Πλέοντα χωρίς πυξίδα και με τ’ άρμενα σχισμένα

τον οδήγησεν η χειρ μου εις ακύμαντον λιμένα·
μόλις άρχισε γαλήνην και ανάπαυσιν να χαίρει
και ιδού της ησυχίας τον ζυγόν δεν υποφέρει.
Να τον γαργαλίζουν πάλιν άρχισαν μ’ ασυδοσίας,
Και αυτός να γλυκακούει ραδιούργων νουθεσίας.
Αν ηξεύρει το τι κάμνει ο μωρός αυτός λαός.

Να μην είμ’ ένας Θεός!

 

Αξιώθηκε να λάβει κι ένα δύο Γραμματείς,

ουρανοκατεβασμένους ωσάν να τους είχε τις·
με πτερά εις το κεφάλι, μ’ επωμίδας εις τους ώμους

όταν τρέχουν εις τους δρόμους,

πως μ’ εκπροσωπούν νομίζουν, καμαρώνουν και φουσκώνουν,
και μικροί μεγάλοι, όλοι, ως τα νέφη τούς υψώνουν.
Αν ηξεύρει το τι κάμνει ο μωρός αυτός λαός.

Να μην είμ’ ένας Θεός!

Κάποτε τ’ αυτί τεντώνω, και ακούω των ανθρώπων

ταις αστείαις προσευχαίς·

ένας ήλιον γυρεύει, άλλος άκοπαις βροχαίς,
κι άλλος με ζητεί του άλλου να διαδεχθεί τον τόπον·
ο καθείς ενώπιόν μου τα εγκλήματά του φέρει,
και συνένοχόν του θέλει ως κι εμέ να καταφέρει.
Αν ηξεύρει το τι κάμνει ο μωρός αυτός λαός,

Να μην είμ’ ένας Θεός!

 

Ως να ήμουν τύραννός του, τρέμων και γονυκλιτώς

τους βωμούς και νάρθηκάς μου με τα δάκρυά του βρέχει·
στην ελληνικήν του γλώσσαν, που δεν εννοεί κι αυτός,
πουρνό βράδυ λέγει, λέγει, και τελειωμόν δεν έχει.
Δι’ εμέ φωνάζει ένας πως νηστεύει έναν χρόνον,
και πως έγινεν ο άλλος ασκητής δι’ εμέ μόνον.
Αν ηξεύρει το τι κάμνει ο μωρός αυτός λαός,

Να μην είμ’ ένας Θεός!

 

Μερικοί με μαύρα ράσα ευλογούν ή αφορίζουν

και τον όχλον δεκατίζουν·

σάρκα ρυπαράν και πάθη προσπαθούν να με φορέσουν,
κι η καρδιά των όσα θέλει, αυτά λέγουν πως μ’ αρέσουν.
Την κατάραν των να έχω αν ποτέ μου εις τ’ αυτί
ο αθώος εγώ Πλάστης μυστικά τους είπα τι.
Αν ηξεύρει το τι κάμνει ο μωρός αυτός λαός,

Να μην είμ’ ένας Θεός!»

 

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΟΥΤΣΟΣ