Τίτου Πατρίκιου, «Ο ίλιγγος»

Τ' αγάλματα που μας κοιτάνε
από τις οροφές μνημειακών κτιρίων
δε νιώθουν ίλιγγο ποτέ;
Ή μήπως κι εκείνα αναλογίζονται
αν έχουμε ίλιγγο στο έδαφος εμείς
που τα κοιτάμε προς τα πάνω;
Άραγε τ' αγάλματα
νιώθουν ίλιγγο σαν άνθρωποι
ή σαν αγάλματα;

[πηγή: Τίτος Πατρίκιος, Η ηδονή των παρατάσεων, Διάττων, Αθήνα 1992, σ. 35]