Φώτου Γιοφύλλη, «Τα Χαφτεία»

Γλυστρόντας, πετόντας, εγώ, τ' αεροπλάνο. Κύματα, πλήθος,
ανθρώποι, πόδια. Αντίκρυ τα τζάμια. Στο παρατηρητήριο του
υποβρύχιου, τα φώτα, τα φώτα. Ταφζ, φζ, φζου, φζφζου! Γυ-
ρίζοντας, τριγυρίζοντας, με λύσσα. Άσπρα μα μωβ, πεθαμένη
γυναίκα, ξεβαμμένα μάτια, κίτρινα και μωβ, πεθαμένο. Βζ…. Βζ….
Τα ηλεχτρικά. ΤΑ ΗΛΕΧΤΡΙΚΑ! Να! Μα εκείνο…. Το πράσι-
νο, το πράσινο. — ΦΩΣ. Δηλητήριο, πίπερμαν, του τραμ. Ντραν
ντραμ, αποπίσω, νταμ ντραν. Μικρότερο, μικρότερ…., μικρ….
μ…. Ολονένα. Αποδώ. Αποκεί. Και πίσω. Δεξιά – – 1, 2, 3,
4, 5, …. Το πόδι, το χέρι, μαζί. Τα ωτό, τα ωτό, ΤΑ ΩΤΟ!
«Αούα!» — Εγώ, εσείς, οι 10, οι 12. 1 τρεμούλιασμα ομαδικό.
Τίναγμα ποδιών. Μέσα. Γλυκός καναπές!
Τα μάτια μου — Ω! Φως πολύ. Γάλα, καταρράχτης,
βροχή, καπνός. «Γκαρσόν, σαρτρέζ!». Χείλια
βαμμένα, ξεβαμμένα. «Γιατί χωρίς κόκκινο;» Το κραγιόνι, η
τσαντίτσα, το χέρι της. «Χωρίς μάγουλα;» — «Μαύρα τα μάτια
σου. Κάτω από τα μάτια σου». Πάντα το δηλητήριο. Πάντα.
«Μορφίνη απόψε. Πολλή μορφίνη!» Ενέσεις, 50 φράγκα ενέ-
σεις. «Ωτό! Ωτό!» Χειροκροτήματα. ΓΕΛΙΑ!
Τρικυμίες. Τρικυμία γέλιου. Τρικυμία χαράς.
Τρικυμία ωτό. Τρικυμία των δυο καρδιών του αντρός. 1 χτυ-
ποκάρδι ανάμεσα σε δυο πετσιά. Χρώματα, πολλά χρώματα!
Όξω. Τύλιγμα. Η γούνα, η γούνα σας. Βζ, Βζου….
«Αούα» – – Αγκαλιασμένοι. Γλήγορα. Μεθυσμένοι. Χαρά.

[πηγή: Ποίηση μισού αιώνα 1906-1956, Το ελληνικό βιβλίο, Αθήνα 1964, σ. 103-104]