Λατινική Γραμματική (Γ΄ Γενικού Λυκείου)

ΕΚΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΤΑ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ (NUMERALIA)

65. Αριθμητικά η λατινική γλώσσα έχει μόνο επίθετα (numeralia adiectiva) και επιρρήματα (numeralia adverbia)· ουσιαστικά δεν έχει.

Τα αριθμητικά της Λατινικής είναι:

1) απόλυτα (numeralia cardinalia)·

2) τακτικά (numeralia ordinalia)·

3) πολλαπλασιαστικά (numeralia multiplicatīva)·

4) αναλογικά (numeralia proportinalia), όπως και στην ελληνική γλώσσα εκτός από τα ανωτέρω έχει και αριθμητικά

5) διανεμητικά (numeralia distributīva), αριθμητικά επίθετα με τα οποία δίνουμε απάντηση στην ερώτηση (quoteni?) ανά πόσοι; π.χ. bīnī ανά δύο, terni ανά τρεις κτλ.

Σημείωση.Χρονικά αριθμητικά (αντίστοιχα προς τα αρχαία ελληνικά δευτεραίος, τριταίος κτλ.) δεν έχει η Λατινική.

66. α´) Πίνακας των αριθμητικών

Αραβικά ψηφία

Ρωμαϊκά σημεία

Απόλυτα
quot ?
πόσοι;

Τακτικά
quotus ?
σε ποια θέση;

Διανεμητικά
quoteni ?
ανά πόσους;

Επιρρήματα
quotiens ?
πόσες φορές;

1

I

unus, -a. -um ένας, μία, ένα

primus, -a, -um
πρώτος, πρώτη, πρώτο

singuli, -ae, -a

ανά ένα

sĕmĕl

μια φορά

2

II

dŭō, duae, duo

δύο

secundus, -a,
-um ή
alter, -a, -um,

δεύτερος, -η, -ο

bīnī, -ae, -a

ανά δύο

bis

δύο φορές

3

III

tres, tria

τρεις, τρία

tertius, -a, -um

τρίτος, -η, -ο

terni (trini)
-ae, -a

ανά τρεις

tĕr

τρεις φορές

4

IV

quattuor

quartus, -a, -um

quaterni

quatĕr

5

V

quinque

quintus

quīni

quinquiēs

6

VI

sex

sextus

sēni

sexiēs

7

VII

septem

septĭmus

septēni

septiēs

8

VIII

octō

octāvus

octōni

octiēs

9

IX

nŏvem

nonus

novēni

noviēs

10

X

dĕcen

decĭmus

dēni

deciēs

11

XI

undecim

 

undeni

undecies

12

XII

duodecim

undecĭmus

duodeni

duodecies

 

 

 

duodecinus

 

 

13

XIII

tredecim

tertius decimus

terni deni

ter decies

14

XIV

quattuordecim

quartus decimus

quaterni deni

quarter decies

15

XV

quindecim

quintus decimus

quini deni

quinquies decies

16

XVI

sedecim

sextus decimus

seni deni

sexies decies

17

XVII

septendecim

septimus decimus

septeni deni

septies decies

18

XVIII

duodeviginti

duodevicesimus

octoni deni ή

duodeviceni

octies decies ή duodevicies

19

XIX

undeviginti

undevicesimus

noveni deni ή undeviceni

novies decies ή undevicies

20

XX

viginti

vicesimus

vīcēni

vicies

21

XXI

unus et viginti

ή viginti unus

unus (primus) et

vicesimus ή
vicesimus primus

viceni singuli

semel et vicies

(ή vicies et semel)

22

XXII

viginti duo

vicesimus secundus

ή vιcesimus alter

viceni bini

vicies et bis (ή

bis et vicies)

28

XXVIII

duodetriginta

duodetricesimus ή

duodetriceni

duodetricies

 

 

 

vicesimus octavus

 

 

29

XXIX

undetriginta

undetricesimus

undetriceni

undetricies

30

XXX

triginta

tricesimus

trīcēni

tricies

40

XXXX

 

 

 

 

 

ή XL

quadraginta

quadragesimus

quadragēni

quadragies

50

L

quinquaginta

quinquagesimus

quinquagēni

quinquagies

60

LX

sexaginta

sexagesimus

sexageni

sexagies

70

LXX

septuaginta

septuagesimus

septuageni

septuagies

80

LXXX

octoginta

octogesimus

octogeni

octogies

90

LXXXX

 

 

 

 

 

ή XC

nonaginta

nonagesimus

nonageni

nonagies

100

C

centum

centesimus

centeni

centies

101

CI

centum et
unus

centesimus primus

centeni singuli

centies semel

110

CX

centum decem

centesimus decimus

centeni deni

centies decies

120

CXX

centum viginti

centesimus vicesimus

centeni viceni

centies vicies

200

CC

ducenti, -ae,
-a

ducentesimus

duceni

ducenties

300

CCC

trecenti

trecentesimus

treceni

trecenties

400

CCCC

quadringenti

quadrigentesimus

quadringeni

quadringenties

500

IƆή DC

quingenti

quingentesimus

quingeni

quingenties

600

IƆC ή DC

sescenti

sescentesimus

sesceni

sescenties

700

IƆCC

 

 

 

 

 

ή DCC

septingenti

septingentesimus

septingeni

septingenties

800

DCCC

octingenti

octingentesimus

octingeni

octingenties

900

DCCCC

nongenti

nongentesimus

nongeni

nongenties

1000

M ή CIƆ

 

millesimus

singula milia

millies

2000

MM

 

bis millesimus

bina milia

bis millies

3000

MMM

duo milia

ter millesimus

terna milia

ter millies

5000

IƆƆ

tria milia

quinquies millesimus

quina milia

quinquies millies

10000

CCIƆƆ

quinque milia

decies millesimus

dena milia

decies millies

50000

IƆƆƆ

decem milia

quinquagies

quinquangena

quinquagies

 

 

quinquaginta

millesimus

milia

millies

100000

CCCIƆƆƆ

milia

centies millesimus

centena milia

centies millies

1000000

CCCCIƆƆƆƆ

centum milia

decies centum

milia

 

decies centies

millesimus

decies centena

milia

decies centies

millies

67. β´) Πίνακας των πολλαπλασιαστικών και αναλογικών.

Πολλαπλασιαστικά και αναλογικά εύχρηστα είναι λίγα, τα εξής:

1

unus

simplex, -plĭcis

απλός, -ή, -ό

simplus, -a, -um

απλός

2

duo

duplex, -plicis

διπλός, -ή, -ό

duplus, -a, -um

διπλάσιος

3

tres

triplex

τριπλός

triplus

τριπλάσιος

4

quattuor

quadrŭplex

τετραπλός

quadrŭplus

τετραπλάσιος

5

quinque

quincuplex

πενταπλός

 

7

septem

septemplex

επταπλός

 

8

octo

octŭplus

οκταπλάσιος

10

decem

decemplex

δεκαπλός

x100

centum

centŭplex

εκατονταπλός

Από αυτά. τα πολλαπλασιαστικά (σε -plex γεν. -plĭcis) είναι μονοκατάληκτα τριτόκλιτα επίθετα (§ 40 γ´) τα αναλογικά είναι τρικατάληκτα δευτερόκλιτα (§ 38, α´, bonus).

Σημείωση.Tα σημεία που χρησιμοποιούμε για την παράσταση των αριθμών στη λατινική γραφή είναι επτά, τα εξής: I = 1, V = 5, Χ = 10, L = 50, C = 100, ΙƆή (με ενωμένα αυτά τα δύο σημεία) D = 500 και Μ = 1000.

Καθένα από αυτά τα σημεία, όταν γράφεται δεξιά από άλλο που παριστάνει τον ίδιο ή μεγαλύτερο αριθμό, σημαίνει πρόσθεση· έτσι II (= 1 + 1) duo 2, CC (= 100 + 100) ducenti 200, VI (= 5 + I) sex έξι, XV (= 10 + 5) quindecim 15, LXX < = 50 + 10 + 10) septuaginta 70, IƆC ή DC (= 500 + 100) sescenti 600 κτλ. Όταν το σημείο είναι γραμμένο αριστερά από άλλο σημείο που παριστάνει άλλο μεγαλύτερο αριθμό, σημαίνει αφαίρεση· έτσι IV (= 5 - 1) quattuor 4, IX (= 10 - 1) novem 9, XL (= 50 - 10) quadraginta 40, XXIX (= 20 + 9) undetriginta 29, LXXXX (= 50 + 10 + 10 + 10 + 10) ή XC (= 100 - 10) nonaginta 90 κτλ.

To σημείο C όταν γράφεται αντίστροφα, δηλ. Ɔ αμέσως μετά το ΙƆ ή το D (= 500), αντιστοιχεί προς το 0 (μηδέν) των αραβικών ψηφίων, σημαίνει δηλ. πολλαπλασιασμό του προηγούμενου αριθμού επί 10, π.χ. ΙƆƆ ή DƆ (= 500 Χ 10) quinque milia 5000, ICƆƆ ή DƆ Ɔ = (500 Χ 100) quinquaginta milia 50000 κτλ.

To διπλάσιο του 500 (δηλ. το 1000) ή του 5000 (10000) κτλ. παρασταίνεται ως εξής: γράφονται αριστερά, εμπρός από την κάθετη γραμμή του ΙƆ (ή του D) τόσα C, όσα αντίστροφα C είναι μετά την κάθετη γραμμή, π.χ. CIƆ (bis ΙƆ =) mille 1000 CCIƆƆ (bis IƆƆ =) decem milia 10000, CCCIƆƆƆ (bis IƆƆƆ) = centum milia 100000, MDCCCXXI =1821 κτλ.

Παρατηρήσεις

68. Από τα απόλυτα αριθμητικά:

1) Από το quattuor (4) μέχρι και το centum (100) καθώς και το mille (1000) είναι άκλιτα.

Κλιτά είναι τα τρία πρώτα, δηλ. το unus (που σχηματίζει και πληθυντικό αριθμό), το duo και το tres και όσα φανερώνουν εκατοντάδες, τα οποία κλίνονται ως επίθετα τρικατάληκτα δευτερόκλιτα (στον πληθυντικό αριθμό)∙ π.χ.

ducenti

ducentae

ducentă

ducentōrum

ducentārum

ducentōrum

 

ducentis

 

κτλ. (§38, α´).

Κλιτό ακόμη είναι και το milia (ή millia), που κυρίως είναι ουσιαστικό (= χιλιάδες, πληθυντικός του άκλιτου mille) και κλίνεται όπως το tria.

2) Τα τρία πρώτα απόλυτα αριθμητικά κλίνονται ως εξής:

   

Singularis

Pluralis

Nom.

unus

una

unī

unī

unae

ună

Gen.

unīus

(§62)

unōrum

unārum

unōrum

Dat.

unī

unīs

Acc.

unum

unam

unum

unōs

unās

una

Abl.

unō

unā

unō

unīs

           

Αρσ.

Θηλ.

Ουδ.

Αρσ. και

θηλ.

Ουδέτ.

Nom.

duŏ

duae

duo

tres

tria

Gen.

duōrum

duārum

duōrum

trium

Dat.

duōbus

duābus

duōbus

tribus

Acc.

duōs (duo)

duās

duo

tres

tria

Abl.

duōbus

duābus

duōbus

tribus

Σημειωση . To unus, -a, -um χρησιμοποιείται στον πληθυντικό ως εξής:

α´) συνάπτεται με ονόματα μόνο πληθυντικού (pluralia tantum), όπως una castra ένα στρατόπεδο, unae litterae μία επιστολή (unum castrum = ένα φρούριο, una littera = ένα γράμμα τον αλφαβήτου § 34, 4, Α´ β´ Σημ.).

β´) Όταν μέσα στο λόγο έχει τη σημασία του μόνος ή του ο ίδιος, όπως uni Suēbi =μόνοι οι Σουηβοί, Lacedaemonii septingentos annos unis moribus vivunt = οι Λακεδαιμόνιοι επτακόσια έτη ζουν με τα ίδια ήθη.

69. Τα τακτικά και τα διανεμητικά επίθετα κλίνονται όπως τα τρικατάληκτα δευτερόκλιτα επίθετα. Τα διανεμητικά κλίνονται κανονικά μόνο στον πληθυντικό αριθμό, που τη γενική του τη σχηματίζουν συνήθως σε -um αντί σε -orum -arum (εξαιρείται το singuli, -ae, -a, που σχηματίζει τη γενική του κανονικά): bini, binae, bina (ανά δύο) Gen. binum (= binorum, binarum) - seni, senae, sena (ανά έξι) Gen. senum (senorum, senarum) (πρβ. § 15, 2).

70. Τα διανεμητικά (εκτός από το singuli, -ae, -a) χρησιμοποιούνται και ως απόλυτα αριθμητικά:

1) όταν συνάπτονται με ονόματα pluralia tantum (μονο πληθυντικού), όπως bina castra (= duo castra) δύο στρατόπεδα, binae litterae (= duae litterae) δύο επιστολές (πρβ. §68, 2 Σημ. α´)·

2) στον πολλαπλασιασμό, όπως quater septemi sunt duodetriginta (7 Χ 4 = 28), decies centena milia δέκα φορές εκατό χιλιάδες (100.000 x 10 = 1.000.000).

71. Στην εκφορά των σύνθετων αριθμών γενικώς παρατηρούμε τα εξής:

1) Αριθμοί σύνθετοι από δεκάδες και μονάδες που οι μονάδες τους είναι 8 ή 9 (όπως 18, 19, 28, 29 κτλ.) εκφέρονται συνήθως με αφαίρεση των μονάδων από την επόμενη δεκάδα (όπως 18 = duodeviginti, (19 =) undeviginti, (28 =) duodetriginta, (29 =) undetriginta κτλ. (πρβ. τα αρχαία ελληνικά δυοίν δέοντα είκοσι = 18, ενός δέοντα είκοσι = 19 και τα νέα ελληνικά είκοσι παρά δύο, σαράντα παρά ένα κτλ.).

2) Οι άλλοι σύνθετοι αριθμοί

α´) Οι μικρότεροι από το εκατό εκφράζονται με δύο τρόπους: ή προτάσσεται ο μικρότερος και ακολουθεί ο μεγαλύτερος με το σύνδεσμο et στο μεταξύ (duo et triginta = 32) ή προτάσσεται ο μεγαλύτερος και ακολουθεί ο μικρότερος με το et στο μεταξύ ή χωρίς αυτό: triginta et duo - triginta duo (32)·

β´) οι μεγαλύτεροι από το εκατό εκφέρονται κανονικά ως εξής:
προτάσσεται ο μεγαλύτερος και ακολουθεί ο μικρότερος συνήθως με το et στο μεταξύ, αν οι απλοί αριθμοί του σύνθετου είναι δύο (όπως centum et viginti, 120 - mille et ducenti, 1200) και χωρίς το et, αν είναι περισσότεροι, όπως ducenti triginta quinque, 235 - anno millesimo non- gentesimo tricesimo sexto = κατά το έτος χίλια εννιακόσια τριάντα έξι.

72. Οι κλασματικοί αριθμοί μάλλον ακολουθούν το νεοελληνικό τρόπο εκφοράς, δηλ. ο αριθμητής εκφέρεται με απόλυτο αριθμητικό, ο παρονομαστής με τακτικό, παρακολουθεί όμως κανονικά η λέξη partes (= μερη), οπως quinque octavace partes ( partes =),  tres decimae partes = 3/10 κτλ. septem et duo nonae partes = 7 και

Αν ο παρονομαστής είναι μεγαλύτερος από τον αριθμητή μόνο κατά μία μονάδα, συνήθως παραλείπεται, όπως duo partes (= duo tertiae partes) ,  tres partes (= tres quartae partes) (πρβ. τα αρχ.ελλην. τα πέντε μέρη = 5/6 τα εννέα μέρη = 9/10).

Αν αριθμητής είναι η μονάδα, παραλείπεται και εκφέρεται μόνο ο παρονομαστής με τη λέξη pars (= μέρος). όπως tertia pars (= una tertia pars) 1/3,
quarta pars (= una quarta pars) 1/4,
decima pars (una decima pars) 1/10 (πρβ. το δέκατο ή το ένα δέκατο).

Τo 1/2 λέγεται dimidia pars (= το μισό μέρος).

73. Τα αριθμητικά επιρρήματα (εκτός από τα τέσσερα πρώτα semel, bis, ter, quarter) σχηματίζονται με την κατάληξη -ies (ή αρχαϊκότερα -iens), όπως quinqu-ies ή quinqu-iens πέντε φορές, dec-ies ή dec-iens δέκα φορές.