Κώστας Γ. Παπαγεωργίου

[Φωτιά στο δάσος]

Το Ποιημα Ανηκει στη συλλογή Το σκοτωμένο αίμα (1982). Είναι άτιτλο και αριθμείται ως ΣΤ'.

Φωτιά στο δάσος φώναξε πριν γίνει δέντρο

.........................................................................

Τα έπιπλα είναι υπάκουα ζώα στην αρχή

από τη θέση τους ακίνητα σε παρακολουθούν

σε αποστηθίζουν μες στη στιλπνή ή θαμπή

γυαλάδα τους

τραβούν κινήσεις μέλη εικόνες απ' το σώμα σου

ταΐζουν μ' αυτές τα ξύλινά τους σπλάχνα

τα έπιπλα αγριεύουν με τον καιρό

ξυπνούν τη νύχτα τρίζουν ή γαυγίζουν σα σκυλιά

με δόλο από την κλειδαρότρυπά τους σε κοιτούν

ή ουρλιάζοντας γυρεύουν τη φωτιά

θέλουν να ξαναγίνουν δέντρα η μνήμη τους

κοιμάται πράσινη παντού

— ξυπνάει

όταν τινάζει τα μαλλιά του ο ξυλοκόπος

Αγήνωρ Αστεριάδης (1898-1999), «Δάσος» (1930)

Αγήνωρ Αστεριάδης (1898-1999), Δάσος (1930)

Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Το υποκείμενο του πρώτου στίχου δεν δηλώνεται. Στο τέλος, αφού θα έχετε μελετήσει καλά το ποίημα, προσπαθήστε να το προσδιορίσετε με βάση το κείμενο.
Οι στίχοι 2-12 χωρίζονται σε δυο ενότητες, που προσδιορίζονται με τις λέξεις «στην αρχή» (η πρώτη) και «με τον καιρό» (η δεύτερη). Να παρακολουθήσετε τις μεταμορφώσεις που συντελούνται από την πρώτη στη δεύτερη ενότητα. Ποια είναι, κατά τη γνώμη σας, η αιτία αυτών των μεταμορφώσεων; Ποια η συμμετοχή του ποιητή σ' αυτές;
Πώς αντιλαμβάνεστε το στίχο: «-ξυπνάει (=η μνήμη), όταν τινάζει τα μαλλιά του ο ξυλοκόπος»;
Ξαναδιαβάζοντας τώρα το ποίημα, προσπαθήστε να προσδιορίσετε ποιο είναι το αίσθημα που κυριαρχεί σ' αυτό. Οι ποιητές συνήθως όταν μιλούν για τα πράγματα, μιλούν για τον εαυτό τους, για τα δικά τους αισθήματα. Το διαπιστώνετε εδώ; Να εξηγήσετε την άποψή σας.