Γιώργη Σαραντή, «Εδώ Πολυτεχνείο»

Τρεις νύχτες καίγανε οι φωτιές
την τελευταία ακούστηκαν καμπάνες
Kάπου αλλού θα παίζεται η ζωή μας σκέφτηκα
και τότε τον είδα
λαμπαδιασμένο απ’ τις ζητωκραυγές
να τρέχει προς το θάνατο
Αλέξανδρε του φώναξα
Αλέξανδρε
κι ύστερα πιο σπαραχτικά Αλέξανδρε·ε·ε
πάλι και πάλι

Καθώς έσκυψα να τον σηκώσω απ’ την άσφαλτο
δε βρήκα παρά στάχτη

Σ’ όλους τους δρόμους
οι στρατιώτες πυροβολούσαν το φόβο τους

[πηγή: Κώστας Βαλέτας, '67-'74 Αντιφασιστικά (Αφιέρωμα στην αντιστασιακή Λογοτεχνία και στο Πολυτεχνείο), Γραμμή, Αθήνα ²1984, σ. 32]