Τίτου Πατρίκιου, «Μπαλλάντα ενός μικρού γραφειοκράτη»

Άνθρωπος καθώς λεν πολύ συνειδητός.
Άλλοτες έλεγε τ' όνομα του Στάλιν
δυο-τρεις φορές την ώρα.
Τώρα θυμάται λίγο ξεχασμένο Μαρξ και Λένιν
μα πιο πολύ κουβέντες
συγχρόνων ηγετών της μόδας.

Άνθρωπος καθώς λεν πολύ συνειδητός.
Άλλοτε τολμηρός πολύ
να κριτικάρει τους πιο κάτω.
Τώρα μιλάει πού και πού
για κριτική και προς τα πάνω
και ξεσκονίζει λίγο πιο διακριτικά.

Άνθρωπος καθώς λεν πολύ συνειδητός.
Άλλοτες έτοιμος να καταγγείλει όποιον διαφωνούσε
χαφιέ, τσιράκι της Ασφάλειας, όργανο της Ιντέλιτζενς.
Τώρα, αληθινά αλλαγμένος,
τον βγάζει μόνο ρεβιζιονιστή, οππορτουνιστή,
κι επιεικώς, χαλαρό ηθικά.

Άνθρωπος πραγματικά συνειδητός
που τώρα όπως και πριν
στο κίνημα αφιερώνει
τη ζωή του ολόκληρη
έχοντας τη ματιά του προσηλωμένη
στις πρώτες θέσεις στις εξέδρες.

Απρίλης 1960

[πηγή: Τίτος Πατρίκιος, Ποιήματα, ΙΙΙ. 1959-1973, Κέδρος, Αθήνα 1998, σ. 31-32]