Λατινικά (Γ Λυκείου Ανθρωπιστικών Σπουδών) - Β Τεύχος - Βιβλίο Μαθητή (Εμπλουτισμένο)

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΑ XX-XXIV

  • Να μετατραπεί η πρώτη από τις δύο προτάσεις της κάθε περιόδου σε πρόταση εισαγόμενη με τον ιστορικό cum (+υποτ.).
    Scribōnianus occīsus erat et Paetus Rōmam tractus est.
    Arria conduxit piscatoriam naviculam et navem secūta est.
    Cicero Catilīnam ex urbe expulit et socios eius deprehendit.
    Hercules gregem aspexit et partem abesse sensit.
    Hercules vestigia foras versa vidit et confūsus discedere coepit.
  • Στην παρακάτω άσκηση η πρώτη από τις δύο προτάσεις να μετατραπεί σε απόλυτη αφαιρετική.
  • Να μετατραπούν οι προτάσεις με τα μαύρα γράμματα σε μετοχικές με συνημμένη μετοχή και να συμπτυχθούν οι δύο προτάσεις σε μία.
    Claudius in castra delātus est et imperātor factus est.
    Gallus legātus Pauli erat, qui bellum adverus Persen gerēbat.
    Species Cassium terrōre concussit et e somno eum excitāvit.
    Galli Rōmam occupavērunt et delevērunt.
    Camillus Gallos, qui abitūri erant, secūtus est.
    Vidi imperatōrem milites adhortāri.
  • Να συμπληρωθούν οι σωστοί τύποι της υποτακτικής (ενεργητικής ή παθητικής) του ενεστώτα ή του παρατατικού. Να δικαιολογηθεί ο χρόνος με βάση τους κανόνες της ακολουθίας των χρόνων.
    Rogat Paulus, num Caligula............................ ab insidiatoribus (exclūdo).
    Rogābat Paulus, num Caligula........................ (me abdo).
    Rogat Paulus, num equitātus......................... (appropiquo).
    Rogābat Paulus, num hostes......................... (fugio).
    Rogat Paulus, num dux Arvernōrum....................... (capior).
    Rogābat Paulus, num arma......................... (proicior).
    Rogat Paulus, num nos lacte......................... (nutrior).
    Rogābat Paulus, num vos in fluminibus...................... (lavor).
  • Να συμπληρωθούν οι σωστοί τύποι της υποτακτικής (ενεργητικής ή παθητικής) του παρακειμένου ή του υπερσυντελίκου. Να δικαιολογηθεί ο χρόνος με βάση τους κανόνες της ακολουθίας των χρόνων.
    Rogat Paulus, num Galli legiōnes Rōmānas..................... (deleo).
    Rogāvit Paulus, num urbs Rōma........................ (evertor).
    Rogat Paulus, num Camillus Gallos....................... (sequor).
    Rogāvit Paulus, num Camillus Gallos...................... (sequor).
    Rogat Paulus, num Scribōniānus arma...................... (moveo).
    Rogāvit Paulus, num Scribōniānus....................... (occīdor).
    Rogat Paulus, num Arria naviculam....................... (condūco).
    Rogāvit Paulus, num filius cibum........................ (sumo).

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΑ XXV-XXVII

  1. Να συμπληρωθεί ο σωστός τύπος της προστακτικής του ενεστώτα:
    (Vos) hominem .............................. (investīgo, 1) summāque diligentiā
    eum Roman............................... ! (mitto, 3).
    (Tu) armis bene.............................. ! (utor, αποθ. 3).
    (Vos) armis bene............................. ! (utor, αποθ. 3).
    (Vos) amicum paternum...................................................... ! (complector. αποθ. 3).
    (Tu) veritātem..................... ! (dico, 3).
    (Tu) captīvos ad imperatōrem................. ! (duco, 3).
    (Tu) mihi tragoediam tuam.................... ! (lego, 3).
    (Tu) cibum patri........................ (fero)!
    1. Να συμπληρωθεί ο σωστός τύπος της προστακτικής του nolo, για να δηλωθεί η απογόρευση.
      (Vos).................................hominem comprehendere!
      (Tu).................................. marīto tuo respondēre!
      (Vos)................................. in cubiculum redīre!
      (Vos)................................. aurum recipere!
      (Tu).................................. inter vela te abdere!
    2. Στις παραπάνω φράσεις να αντικατασταθεί ο τύπος noli (nolīte) + απαρέμφ. από το nē + υποτακτ. του παρακειμένου του αντίστοιχου ρήματος.
  3. Να σχηματιστούν τα επιρρήματα από τα παρακάτω επίθετα και έπειτα να σχηματιστούν τα παραθετικά των επιρρημάτων:
    frigidus, ferox, nobilis, impudens, humilis, acer.
  4. Να συμπληρωθούν τα κενά με το συγκριτικό και τον υπερθετικό βαθμό του επιθέτου που βρίσκεται μέσα στην παρένθεση:
    Arria...................................................... (magnam) navem secuta est.
    Post mortem Marcellae mater erat .................................................
    (tristis), pater erat................................................... (miser), ambo (και οι δύο) erant.................................................. (infelix).
    Mater oculis .........................................  ...............................  (siccis) redibat.
    Quae deinceps scribam................................................ (bona) erunt.
    Quae dura nascuntur, postea fiunt ........................  .... ................. (mitia).
    Verba amīci........................... (iucunda) mihi videbantur.
  5. Να συμπληρωθεί ο β' όρος της σύγκρισης και με τους δύο τρόπους εκφοράς:
    Minicia erat amabilior........................ /....................... (Tullia).
    Accius minor natu erat....................... / ...........................................
    (Pacuvius).
    Pacuvius maior natu erat................. / ...........................................
    (Accius).
    Puto Licīnum audaciōrem fuisse .................. / ............................
    (Trogus)
    Dicunt Zēnōnem felicius vixisse........................ / .........................
    ................ (Plato).
  6. Να συμπληρωθεί ο προσδιορισμός του χρόνου:
    ................................................................ (bellum Punicum secundum)
    Hannibal Alpes transiit.
    Accius .......................................  (pauci dies) Tarenti apud Pacuvium remansit.
    Ovidius ........................................ (multi anni) in terrā Ponticā exulāvit.
    ................................................. (illa tempora) Carthagine Dido imperium tenēbat.
    Cassio...............................(nox) apparuit species horrenda.
    Germāni ..................... (hiems) in fluminibus lavantur.
    Multi.............................................. (Cannensis pugna) vitam amisērunt.
    Romāni .............................. (bellum) pericula audaciā propulsābant.
    Hannibal................................................. / .......................................
    (post + pauci dies) Alpes transiit.
    Catilīna .............................................................................................
    (Cicero et Antōnius consules) contra rem publicam coniurāvit.
  7. Να συμπληρωθεί ο προσδιορισμός του τόπου:
    ......................... (Rōma) illo anno duo consules creāti sunt.
    Cicero........................... (Arpīnum-i) natus est.
    ........................... (Thēbae-ārum) templum Herculis erat.
    Apollo .....................  (Dēlus-i) colebātur.
    Iliā aestāte (καλοκαίρι)............................. (Crēta-ae) cum amīcis fui.
    Dicunt amīcum tuum.....................(Neapolis-is) natum esse.
    Cassius ..............................  (Italia) ................................  (Graecia) confūgit.
    Cras (αύριο) Tullius .......................  (Dēlus) abībit et ....................
    (Thēbae-ārum) veniet.
    Cicero ......................... (Arpīnum-i) confugere volēbat.
    Legāti.........................(Ithaca-ae) missi sunt.

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΧΧΙΧ-ΧΧΧΙ

  1. Να αντικατασταθεί ο υπερθετικός του επιθέτου από τη γενική της ιδιότητας:
    Statua pulcherrima (magna pulchritūdo) =
    puer modestissimus (magna modestia) =
    paedagōgus prudentissimus (magna prudentia) =
    iter longissimum (quadraginta dies) =
    iuvenis fortissimus (magna fortitūdo =
  2. Να συμπληρωθεί ο σωστός τύπος της γενικής του ουσιαστικού (ή του επιθέτου) που βρίσκεται σε παρένθεση και να χαρακτηριστεί το είδος της:
    ......................  (Manlius) filius castra ....................  (hostes) praeterequitāvit.
    ............................ (consul) iussu milites in certāmen ruērunt.
    Asia suspiciōnem ...........................  (luxuria) habēbat.
    .......................  (rex) nomen in odio fuit.
    Civitas....................................................... (magna auctoritas).
    Hunc librum.................... (magnus) facio.
    ...............................  (proelium) eventus mirabilis fuit.
    Pars ........................... (milites) pugnā abstinuit.
  3. Να συμπληρωθούν τα κενά με το σωστό τύπο της λέξης που βρίσκεται στην παρένθεση:
    Te paenitet ............................. filii tui (facta).
    Nos pudet................................................ (tantum dedecus).
    Vos taedet .................... (vita).
    Me misēret ................ (tu).
    Mī fili, me ................  pudet (tu).
  4. Να συμπληρωθούν τα κενά με την κατάλληλη πτώση του ουσιαστικού που βρίσκεται στην παρένθεση:
    Milites ex legiōne decimā castris................................ (praesidium) relicti sunt.
    Viri clari ............................. (gloria) fuērunt civitatibus suis.
    Haec sententia patriae ...................  (salus) fuit.
    Patri tuo............................................ (magnum dedecus) es.
    Pausanias vēnit Atticis ...................... (auxilium).
    Maiōrum facta nobis .....................  (exemplum) erunt.
  5. Να αναγνωριστεί το είδος της δοτικής στις παρακάτω προτάσεις:
    Epistulam tibi scripsi.
    Ancilla dixit Nasīcae Ennium domi non esse.
    Cato patribus ficum ostendit.
    T. Manlius exercitui Rōmanōrum praefuit.
    Pareāmus senātui!
    Licet nobis feliciter vivere.
    Filius patri simillimus est.
    1. Nα συμπληρωθούν το κενά με την αφαιρετική του ουσιαστικού (ή ουσ. και επιθέτου) που βρίσκεται στην παρένθεση.
    2. Να αναγνωριστούν οι αφ. των προτάσεων 1, 2, 3, 10, 13, 15, 16, 17.
      1. Paulus ex.......... (urbs) abit.
      2. Aenēas ................  (Venus-eris) natus est.
      3. Phidias fēcit statuam ex........... (ebur-oris).
      4. Ι. Brutus populum rōmānum a .........  (reges) liberāvit.
      5. T. Manlius hostem ........ (arma-ōrum) spoliāvit.
      6. Alpes Italiam ab ...........  (Gallia) seiungunt.
      7. Hannibal ex ...............  (insidiae-ārum) Fabii se expedīvit.
      8. Ex ...............  (dictum) filiae suae spem triumphi praesumpsit.
      9. Terror Cassium e.......(somnus) excitāvit.
      10. Germāni vinum a .........................(mercatōres) ad se importāri non sinunt.
      11. Galli ex ............ (fuga) in civitātes discēdunt.
      12. Magnus timor exercitum occupāvit ex ............  (voces) Gallōrum.
      13. Hercules gregem ex ............................  (locus infestus) amovēre coepit.
      14. Hercules de .............  (via) fessus ibi dormiēbat.
      15. Claudius a .................. (milites) in castra delātus est.
      16. Paula modestior ............ (Porcia) est.
      17. Unus ex ..............  (Galli) Caesari traditus est.
    1. Να συμπληρωθούν τα κενά με τήν αφαιρετική του ουσιαστικού (ή ουσιαστικού και επιθέτου) που βρίσκεται στην παρένθεση.
    2. Να αναγνωριστούν οι αφαιρ. των προτάσεων 1, 2, 3, 6, 7, 8, 10, 12, 13, 14:
      1. Caesar cum ................................................................  (quattuor legiōnes) in Galliam pervēnit.
      2. Minicia....................................... (magna patientia) valetudinem tulit.
      3. Hominem cum....................... (diligentia) investīga!
      4. Aesōpus .................. (dolor) adfectus est.
      5. Claudius imperium cēpit ................................  (mirabilis casus).
      6. Arria................................. (sicci oculi) in cubiculum redībat.
      7. Ancilla domini.......(iussu) dixit Ennium domi non esse.
      8. Hercules ..................... (ira) incensus Cacum interfēcit.
      9. Galli ..........  (muri -ōrum) oppidi maxime confidunt.
      10. Cicero cum........................ (filius suus) Rōmam vēnit.
      11. I. Brutus posteritātis ............ (gloria) dignus fuit.
      12. Paula Porciam ................  (modestia) antecellit.
      13. Arria .......  (dolor) adducta ex cubiculo egrediebātur.
      14. Minicia puella...................................................... (matronālis gravitas) fuit.
  8. Να συμπληρωθούν τα κενά με την αφαιρετική του ουσιαστικού (ή του ουσιαστικού και επιθέτου) που βρίσκεται στην παρένθεση και να δικαιολογηθεί η χρήση της:

    Accius .....................................  (grandis aetas) ad Pacuvium vēnit.
    ..............................................................  (bellum Punicum tertium) Carthāgo delēta est.
    .................................(posterus dies) Claudius imperātor factus est.
    Camillus diu in .......................... (exilium) fuit.
    Murēna in ...................... (Asia) continenter vixit.
    Scribōniānus arma in............................ (Illyricum) moverat.
    ............................................................. (pauci dies + post) Ennius ad
    Nasīcam vēnit.
    Cato attulit ....................................  (quidam dies) in curiam ficum ex Carthagine.
    Patria nostra in........................................................... (extrēmum discrimen) fuit.
    Brutos et Scipiōnes in deōrum ..............  (coetus) repōno.
    Licinus..........................(Athēnae) pro libero fuit.
    Ficus .................................... (Carthāgo) decerpta erat.
    Patri magno adiumento fuit in ........................... (pericula) Murēna.

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΑ XXXII-XXXIV

  1. Να συμπληρωθεί ο κατάλληλος τύπος του γερουνδίου:
    Pueri venērunt ad ...................... (ludo, 3).
    Libri ................................. idonei sunt (lego, 3).
    Poēta .......................................peritissimus est (scribo, 3).
    Tempus ad .......................................  breve erat (consulo, 3).
    Caesar invēnit naves parātas ad.............................. (navigo, 1).
    ................................. discimus (doceo, 2).
    Charta utilis .............................  est (scribo, 3).
  2. Να συμπληρωθούν τα κενά με τον κατάλληλο τύπο του σουπίνου του ρήματος που βρίσκεται μέσα στην παρένθεση:
    Legātos ad Caesarem misērunt .................. auxilium (rogo, 1).
    Galli castra ........................................  venērunt (oppugno, 1).
    Fulvius Athēnas ....................................... abiit (exsulo, 1).
    Id ...................  difficillimum est (facio, 3*).
    Hoc, quod dicis, incredibile ...................  est (audio, 4).
    Spectaculum mirabile ................... erat (video, vidi, visum, vidēre, 2).
    Pueri ................................. eunt (dormio, 4).
  3. Να αντικατασταθεί το debeo + απαρ. από τον αντίστοιχο τύπο της παθητικής περιφραστικής συζυγίας. Να δηλωθεί το ποιητικό αίτιο.
    1. Ducem salutāre debēmus.
    2. Scipio praesidium domesticōrum conlocāre debet.
    3. Praedōnes arma abicere debēbant.
    4. Rōmāni senatui parēre debuērunt.
    5. Domum ire debebāmus.
    6. Equites Gallis occurrere debent.
    7. Hostem proelio lacessere debuerāmus.

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΑ XXXV-XXXVIII

  1. Να αντικατασταθεί ο προσδιορισμός του αναγκαστικού αιτίου ή η αιτιολογική μετοχή από αιτιολογική πρόταση: Victōres propter furōrem ferōces fiunt (furor victōres invādit).
    Puella, longā morā standi fessa, rogāvit materteram ut sibi loco cederet (fessus sum).
    Ob maximam frugalitātem Curius Samnitium divitias contempsit (maximā frugalitāte utor).
  2. Στις παρακάτω αιτιολογικές προτάσεις να δικαιολογηθεί η έγκλιση και ο χρόνος του ρήματος
    1. Cum omnes pugnāre cupiant, salvi esse non possumus.
    2. Ennius Nasīcam accusāvit, quod aperte mentiebātur.
    3. Ennius Nasīcam accusāvit, quod aperte mentirētur.
  3. Να αναγνωριστούν οι παρακάτω δευτερεύουσες προτάσεις και να δικαιολογηθεί η έγκλιση και ο χρόνος με τον οποίον εκφέρονται:
    1. Caecilia in sacello persedēbat, ut vocem congruentem proposito audīret.
    2. Arria filio funus ita parāvit, ut ignorarētur a marīto.
    3. Gallus se ipsum interfēcit, nē ab hostibus caperētur.
    4. Regulus tam pauper fuit, ut nihil filiis reliquerit.
    5. Manius Curius tantā frugalitāte utebātur, ut nemo eum corrumpere posset.
    6. Zēno nullum servum habet, quo felicius vivat.
  4. Να αντικατασταθεί το σουπίνο ή το εμπρόθετο γερούνδιο από τελική πρόταση:
    1. In sacellum venērunt omen petītum.
    2. In Africam cum hostibus pugnātum abiit.
    3. Menēnius Agrippa mercenarium mittit agrum curātum.
    4. Amīci venērunt ad spectandum.
  5. Να συμπληρωθούν τα κενά με το σωστό τύπο του ρήματος που βρίσκεται στην παρένθεση:
    Abi (προστ.) ex urbe, nē cives ............................... (corrumpo, 3).
    Arria egrediebātur, nē marītus mortem fili ............................(nosco, 3).
    Manius Curius Samnitium divitias ita contempsit, ut legāti frugalitātem eius..................... /................................ (admīror,
    αποθ. 1).
    Cicero Rōmam vēnit, quo acrius pro concordiā civium ...................... (dico, 3).
    Tanto dolōre Aesōpus est adfectus, ut nihil ei gratius........... esse quam recuperatio fugitīvi (possum).
  6. Να συμπληρωθούν τα κενά με τον κατάλληλο τύπο του ρήματος που βρίσκεται στην παρένθεση:
    Postquam Hannibal Saguntum .........................................  (expugno), Alpes transīre constituit.
    Cum Accius ex urbe Rōmā Tarentum ............................  (venio), ad Pacuvium devertit.
    Haec ubi domestici Scipiōni ....................................  (refero), is fores reserāri iussit.
    Ut (χρον.) praedōnes praesidium ................................... (animadverto), arma abiecērunt.
    Dum Cicero in urbe ................  (sum), pro concordiā civium dicēbat.
    Vix Arria ex cubiculo egressa erat, cum se dolōri ................ (do).
    Cum (επαναλ.) furor cives ........................  (invādo), pugnāre cupiunt.
    Rēgulus mortuus est, antequam filiis dotem .....................................(relinquo).
    Dum Africānus praesidium domesticōrum ...........................  (conloco), clamor magnus audītus est.
    Praedōnes expectābant, donee Scipio fores .................................. (resero).
    Cum Caecilia in sacello ......................................  (sum), vox aliqua audīta est.

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΑ XXXV-XXXVIII

  1. Nα συνδεθούν οι παρακάτω προτάσεις σε υποθετικούς λόγους ανάλογα με το είδος που ζητιέται:
    1. Scaevola interrogātus est. Sententiam dicere noluit (υπόθ. αντίθ. προς την πραγματικότητα).
    2. Mihi mortem minitaberis. Numquam Marium hostem iudicābo (ανοικτή υπόθεση).
    3. Sermōne obsolēto uteris. Nemo intellegit, quae dicas (δυνατή υπόθεση).
    4. In Catilīnam animadverti. Id nonnulli crudeliter factum dixērunt (υπόθ. αντίθ. προς την πραγματικότητα στο παρελθόν).
    5. Horum auctoritātem secūti sunt. Coniuratiōnem confirmavērunt (υπόθ. αντίθ. προς την πραγματικότητα).
  2. Να αναγνωριστούν οι παρακάτω εναντιωματικές και παραχωρητικές προτάσεις (εισαγωγή, εκφορά, ακολουθία των χρόνων):
    1. Quamquam adulescens hostes fugaverat, consul tamen eum morte multāvit.
    2. Cum Licinus servus esset, Athēnis pro libero se vidēri volēbat.
    3. Etsi Murēna Asiam vidit, continenter tamen in eā vixit.
    4. Etiamsi pauper sapiens sit, eum tamen paupertas non prohibet.
    5. Etiamsi plane loquāris, nemo tamen te intellegit.
  3. Να αναγνωριστούν οι παρακάτω παραβολικές προτάσεις (είδος. εισαγωγή, εκφορά, ακολουθία):
    1. Dixi contra atque sentiēbam.
    2. Nuntiāta sunt nobis alia ac tu scripseras nobis.
    3. Similis erit finis atque antea fuerat.
    4. Fecisti sic, ut praedōnes solent.
    5. Haec, sicut dixi, ita facta sunt.
    6. Ita eum paupertas prohibet, quasi imperītus sit.
    7. Senātum armātus coegerat, velut si urbs occupāta esset.
  4. Να αναγνωριστούν οι παρακάτω αναφορικές προτάσεις (είδος, εισαγωγή, εκφορά, ακολουθία των χρόνων):
    1. Ilia duos filios peperit, quos lupa nutrīvit.
    2. Claudius in diaetam, cui nomen est Hermaeum, recesserat.
    3. Camillus rediit in exilium, unde rogātus reversus est.
    4. Te nec paupertas nec dolor prohibet, quod sapientis est.
    5. Scipio domesticum quendam misit, qui fores reserāret.
    6. Sapiens dignus est, qui laudētur.
  5. Να μετατραπούν οι παρακάτω ευθείες ερωτήσεις σε πλάγιες (εξάρτηση πρώτα από το rogat mater και μετά από το rogāvit mater):
    1. Num tibi ingredienti fines patriae ira cecidit?
    2. Nonne intra illa moenia domus ac penātes tui sunt?
    3. Utrum lībera an captīva sum?
    4. Quis te genuit atque aluit?
    5. Quid dicam (υποτ.) filiis tuis?

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΑ XLV-L

  1. Να μετατραπούν οι παρακάτω κύριες προτάσεις σε βουλητικές με εξάρτηση από το ρήμα που είναι μέσα στην παρένθεση:
    1. Cives Rōmāni legibus parent (Cicero monet + αιτιατ.).
    2. Tulia canos secrēte non legit (Augustus persuasit + δοτ.).
    3. Servus tacet (Sertorius monuit + αιτιατ.).
    4. Porcia certissimum indicium amōris sui erga Brutum dat (Porcia constituit = ενεστ.).
    5. Neuter consulum in provinciam missus est (Scipio persuāsit patribus).
  2. Να μετατραπούν οι παρακάτω κύριες προτάσεις σε ουσιαστικές συμπερασματικές με εξάρτηση από το ρήμα που είναι μέσα στην παρένθεση:
    1. Gallus tragulam intra castra abicit (Gallus effēcit).
    2. Miles quidam tragulam conspexit (Accīdit παρακ.).
    3. Servus cervam in cubiculum Sertōri(i) emittit (Tempus est).
    4. Vituperandus est proditor patriae (Sequitur).
    5. Victōres victis imperant (Ius est belli).
    6. Vir bonus patriam non prodit (Sequitur).
  3. Να μετατραπούν σε ενδοιαστικές προτάσεις ή προτάσεις του quominus και του quin οι παρακάτω κύριες προτάσεις (το ρήμα της εξάρτησης υπάρχει στην παρένθεση):
    1. Epistula intercipitur (Caesar timēbat nē).
    2. Gallus epistulam ad Cicerōnem defert (Gallus non recūsat quin).
    3. Epistula ab hostibus non intercepta est (Per Gallum stetit quominus).
    4. Iulia secrēte canos suos legēbat (AugustusIuliam impedīvit nē ή quominus).
    5. Vituperandus est proditor patriae (Nemo dubitat quin).
    6. Cerva cum Sertōrio conloquebātur (Milites non dubitābant quin).
    7. Porcia se ipsam interficit (Brutus timuit nē).
  4. Να προσδιοριστεί το είδος των παρακάτω προτάσεων που εισάγονται με το σύνδεσμο ut:
    Τ. Manlius edixit ut milites pugnā abstinērent.
    Arria milites orabāt ut simul imponerētur.
    Tam prope a muris habemus hostem, ut patria in periculo sit.
    Ut Licinus Athērnas vēnit, ibi pro libero fuit.
    Corvum sutor Octaviāno attulit, ut eum magni venderet.
    Restat ut Caesar libidines comprimat.
    Regulus timuit ut rus suum a mercenario curarētur.
    Ut sapiens pauper sit, paupertas eum non prohibet.
    Caecilia sic fēcit, ut sorōris (suae) filia rogāvit.
  5. Να προσδιοριστεί το είδος του συνδέσμου cum στις παρακάτω προτάσεις:
    Cum Cicero epistulam perlegisset, milites adhortātus est ut salūtem sperārent.
    Cum Gallus ad castra Cicerōnis vēnit, epistulam ad amentum tragulae adligāvit.
    Cum Sertōrius aliquid durius militibus imperaverat, a cerva sese monitum esse praedicābat.
    Vix Porcia cultello elapso se vulneraverat, cum clamor ancillārum ortus est.
    Cum cerva perisse credita esset, in cubiculum Sertōri repente introrūpit.
    Cum unusquisque nostrum mundi pars sit, commūnis utilitas nostrae anteponenda est.
  6. Nα μετατραπεί ο ευθύς λόγος σε πλάγιο (το ρήμα της εξάρτησης βρίσκεται στην παρένθεση):
    1. Caesar cum legionibus adveniet. (Legātus dixit).
    2. Ad Cicerōnem epistulam defer! (Caesar Gallo imperat).
    3. Mundus regitur numine deōrum (Philosophi censēbant).
    4. Laudandus est, qui pro re publicā cecidit (Cicero dixit).
    5. Ego, pater, cana esse malo (Iulia respondit).
    6. Hodie magna dissensio inter patres conscriptos fuit (Narrant).
    7. Neutrum mihi mitti placet, quia alter nihil habet, alteri nihil est satis (Scipio in senātu dixit).
    8. Neuter in provinciam mittātur! (Scipio censet ut).
    9. Cur tonsōris officium praeripuisti? (Brutus Porciam rogāvit).
  7. Να μεταφραστεί στα λατινικά με όλους τους δυνατούς τρόπους η πρόταση «έστειλαν κατάσκοπο, για να μάθει το σχέδιο μας».
  8. Στα παρακάτω παραδείγματα να προστεθεί στο γερούνδιο το αντικείμενο που βρίσκεται μέσα στην παρένθεση και να γίνει η γερουνδιακή έλξη· να διευκρινιστεί αν η έλξη είναι υποχρεωτική ή όχι:
    1. Cives alacres sunt ad imitandum (exempla).
    2. Cives alacres sunt ad intuendum (imagines).
    3. Cicero cupidus administrandi (rem publicam) erat.
    4. Colendo (homines excellentes) animum suum conformābat.
    5. Cicero expetendo (laudem) se in tot dimicatiōnes pro salūte civium obicere potuit.