Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας (Β΄ Γενικού Λυκείου) - Βιβλίο Μαθητή (Εμπλουτισμένο)

Τ. Κ. Παπατσώνης (1895-1976) Τάκης Παπατσώνης [πηγή: Πολιτιστικός Θησαυρός της Ελληνικής Γλώσσας]

εικόνα

Γεννήθηκε και πέθανε στην Αθήνα. Σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και Δημόσια Οικονομία στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης. Υπάλληλος του Υπουργείου Οικονομικών από το 1918, αποχώρησε το 1955 με ανώτατο βαθμό. Ποιητής με βαθιά θρησκευτική πίστη, χρησιμοποίησε γλώσσα μικτή, που κινείται ανάμεσα στην καθαρή δημοτική και την καθαρεύουσα και την κατανυκτική γλώσσα των εκκλησιαστικών ύμνων. Όπως έχει τονιστεί και από την κριτική, ο Παπατσώνης είναι ο πιο ιδιότυπος από τους Έλληνες ποιητές του καιρού μας και η ποίησή του χαρακτηρίζεται από ένα απροσδιόριστο θέλγητρο. Μερικά χαρακτηριστικά της είναι η λεκτική ακαταστασία, η μικτή γλώσσα, η μετρική και ρυθμική απλότητα, το πεζολογικό της ύφος. Με όλα αυτά η ποίησή του, στις πιο ευτυχισμένες στιγμές της, αποκτά το απροσδιόριστο θέλγητρο, για το οποίο μιλήσαμε παραπάνω, και κατορθώνει να φτάνει ως τη γνήσια λυρική έκφραση. Το έργο του: α) Ποιητικές συλλογές: Εκλογή Α' 1934, Ursa Minor = Μικρή Άρκτος, 1944, Εκλογή Β', 1962. β) Δοκίμια: Ο Τετραπέρατος Κόσμος (Α' τόμος, 1966 - Β' τόμος, 1976) κ.ά. γ) Ταξιδιωτικά: Άσκηση στον Άθω, 1963, Μολδοβλαχικά του Μύθου, 1965. Μετέφρασε έργα των ποιητών: Τ. Έλιοτ, Π. Κλοντέλ, Χέλντερλιν, Λ. Αραγκόν, Σαιν Τζων Περς, Έντγκαρ Άλαν Πόε.