Γιάννη Ρίτσου, «Χωρίς αντίβαρο»

Αηδία, —λέει— αηδία· κλείσε τ’ αυτιά, τα ρουθούνια, τα μάτια.
Ν’ ακούσεις τί; Να δεις τί; Εφτά σφαίρες, οχτώ σφαίρες.
Κι ο δολοφόνος δολοφονημένος, κι ο άλλος το ίδιο,
κι εδώ κι εκεί. Προς τα πού να κοιτάξεις; Τί ν’ αντιπαραθέσεις;
Σκισμένες όλες οι σημαίες κατά μήκος όλου του χρόνου,
και μήτε μια σ’ ένα μπαλκόνι ψηλά να χαμηλώσεις μεσίστια.
Παλιές εφημερίδες επιπλέουν στα νερά, πλάι στους πνιγμένους.

5.VI.68

Από τη συλλογή Πέτρες (1968)

[πηγή: Γιάννης Ρίτσος, Ποιήματα. 1963-1972, τ. Ι΄, Κέδρος, Αθήνα 1989, σ. 115]