Παύλος Νιρβάνας, «Ασάλευτη Ζωή»

Αητέ, κάποτε ζήλεψα τ' απότολμα φτερά σου,
Ταξιδευτής κι' απαρνητής στα ουράνια πλάτη απάνω.
Μα, ω δέντρο, τώρα η ασάλευτη πώς με τραβάει χαρά σου!
Στο χώμα, που ριζώθηκα, να ζήσω ή να πεθάνω.

[πηγή: Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα <www.greek-language.gr>]