Γεώργιου Χορτάτση, Ερωφίλη

Χορικό (Πράξη Α΄, στ. 585-596)

Έρωτα, που συχνιά σ’ τσι πλιά μεγάλους
κι όμορφους λογισμούς κατοικημένος
βρίσκεσαι, τσι μικρούς μισώντας τσ’ άλλους·

κι έτσί ’σαι δυνατός και μπορεμένος,
και τόση χάρην έχου τ’ άρματά σου,
που βγαίνεις πάντα μ’ όλους κερδεμένος·

μάλλιος τόσά ’ν’ τα βρόχια τα δικά σου
γλυκιά, και μετ’ αυτό τόση έχου χάρη,
π’ όποιο κι αν εμπερδέσα ευχαριστά σου.

Κι άγριος ως θέλει να ’ναι και λιοντάρι
πάσα κιανείς, συμπέφτει μετά σένα
και πεθυμά πληγή από σε να πάρει.

[πηγή: Γεώργιος Χορτάτσης, Ερωφίλη, επιμέλεια Στυλιανός Αλεξίου-Μάρθα Αποσκίτη, εκδ. Στιγμή, Αθήνα, 1996 (2η έκδ.), σ. 123]