Γεώργιου Χορτάτση, Ερωφίλη

Χορικό Β΄(στ. 503-514)

Μ’ απείς απού τον Άδη εβγήκε κάτω
τούτ’ η Περηφανειά η ασβολωμένη,
βρύσες τ’ αμμάτια εμείνα των κλαημάτω·

γιατί, με τση τιμής περιντυμένη
τ’ όνομα, πορπατεί και βασανίζει
πλια από θανατικό την οικουμένη.

Τη θάλασσα περνά, τη γη χωρίζει,
σ’ τσ’ αθρώπους διαφορές και μάχες φέρνει
κι όλο τον κόσμο ομάδι αναμιγίζει·

τη λευτεριά σκλαβώνει κι όλες παίρνει
τσ’ ανάπαψες του πόθου κι όπου βάλει
τα πόδια τση, ζηλειές και πάθη σπέρνει.

[πηγή: Γεώργιος Χορτάτσης, Ερωφίλη, επιμέλεια Στυλιανός Αλεξίου-Μάρθα Αποσκίτη, εκδ. Στιγμή, Αθήνα 1996 (2η έκδ.), σ. 145-146]