ιστορικό δράμα: Υποκατηγορία του δράματος που αντλεί τη θεματική του από την ιστορία, προκειμένου να φωτίσει γεγονότα ή πρόσωπα που σημάδεψαν την πορεία ενός τόπου ή μιας εποχής. Σε περιόδους κρίσεων ή μείζονων εξελίξεων, η διδαχή και η σφυρηλάτηση της εθνικής συνείδησης και της συνέχειας των λαών αποτελούν πρωτεύοντα στόχο, ενώ κατά τον 20ό αι. οι συγγραφείς αξιοποιούν το ιστορικό υλικό για να ανιχνεύσουν συσχετισμούς με τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα και να εμβαθύνουν σε φιλοσοφικά ή υπαρξιακά ερωτήματα. Η σχέση δραματικής και ιστορικής αλήθειας, ισχυρή στην κλασικιστική ιστορική τραγωδία, διαρρηγνύεται στο ~, όπου οι συγγραφείς διατηρούν αποστάσεις από την ακριβή αναπαράσταση, καθιστώντας τους ήρωές τους φορείς ιδεών, με δράση που αποκτά καθολική σημασία.

(απόσπασμα από το λήμμα «ιστορικό δράμα»)

[πηγή: Συλλογικό έργο, Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, εκδόσεις Πατάκη, 2007)]