ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ

(Οι αριθμοί αναφέρονται σε παραγράφους).

Α

ἀ- αθροιστικό, επιτατικό, στερητικό 423.

-α καθαρό, μη καθαρό 90.

αδύνατο θέμα, βλ. θέμα.

αήρ 127, β.

αθροιστικό ἀ- 423, γ.

αιθήρ 127, β.

-αίτερος, -αίτατος, καταλήξεις παραθετικών 195, δ.

αιτιατική 75.

αιτιολογικά μόρια 370, 5.

αιτιολογικοί σύνδεσμοι 367, 6.

ακατάληκτα γ΄ κλίσης 104, 1.

άκλιτα μέρη τον λόγου 72, β.

— με πολλαπλή σημασία 371.

άκλιτα ουσιαστ. 152.

άκλιτο ως α΄ συνθετικό 420-422.

— ως β΄ συνθετικό 427.

αλλαγή γραμματικού είδους 441.

αλλαγή σημασίας των λέξεων 442.

αλληλοπαθητική αντωνυμία 232.

— η κλίση της 233.

αλφάβητο 16.

άν, η πολλαπλή σημασία του 371.

αναδιπλασιασμός, ομαλός στα απλά ρήματα 270.

— α΄ είδους 270, 1.

— β΄ είδους 270, 2.

— γ΄ είδους 270, 3.

— στα σύνθετα ρήματα 271.

— ανώμαλος 272.

— αττικός 273.

— ενεστωτικός 337.

αναλογικά αριθμητικά 206, ε και 208.

αναλογικός σχηματισμός παραθετικών 195.

αναπληρωματική έκταση 62, 7, β.

ανάπτυξη φωνήεντος 62, 2.

— συμφώνου 65.

αναφορικά επιρρήματα 363.

αναφορικές αντωνυμίες 240.

— η κλίση τους 241.

ανομοίωση συμφώνων 69.

— με τροπή 69, 1, α.

— με αποβολή 69, 2.

αντέκταση 62, 7, β.

αντιθετικοί σύνδεσμοι 367, 3.

αντικειμενικά σύνθετα 435.

αντιμεταχώρηση 62, 5.

αντωνυμίες 219, τα είδη τους 220.

— προσωπικές 221.

— δεικτικές 223.

— οριστική ή επαναληπτική 225.

— κτητικές 228.

— αυτοπαθητικές 230.

— αλληλοπαθητική 232.

— ερωτηματικές 234.

— αόριστες 236.

— επιμεριστικές 238.

— αναφορικές 240.

— συσχετικές 243.

ανώμαλα ουσιαστικά 146-153.

— επίθετα 184.

— παραθετικά 196.

— ρήματα 352-359· κατάλογος ανώμαλων ρημάτων (στο τέλος, Παράρτημα).

ανώμαλη αύξηση 269.

ανώμαλος αναδιπλασιασμός 272.

άνω στιγμή 50, 2.

αόριστα επιρρήματα 363.

αόριστες αντωνυμίες 236.

— η κλίση τους 237.

αοριστολογικό μόριο αν 370, 4.

αόριστος 253, δ.

— παθητικός α΄ 286.

— ενεργητ. και μέσος β΄ 310.

— παθητικός β΄ 315.

— δεύτερος βαρύτονων ρημάτων κατά τα ρ. σε -μι 349.

απαρέμφατο 251, α.

απλή λέξη 376, 2.

απλολογία 69, 2, β.

αποβολή φωνηέντων (συγκοπή) 62, 1.

— συμφώνων 64, στην ανομοίωση: συμφώνων 69, 2, α, συλλαβής (συλλαβική ανομοίωση) 69, 2, β.

αποθετικά ρήματα 360.

— μέσα, παθητικά, μεικτά 360, α.

απόλυτα αριθμητικά 206, α.

αποσιωπητικά 50, 6.

απόστροφος 49, 3.

απρόσωπα ρήματα .361.

άρθρο 78.

ἀρι-, επιτατικό μόριο 423, ε΄.

αριθμητικά 205.

— επίθετα: απόλυτα, τακτικά, χρονικά, πολλαπλασιαστικά, αναλογικά 206.

— η κλίση τους 207-209.

— ουσιαστικά 210.

— επιρρήματα 212.

αριθμητικών θέματα 213.

αριθμοί σύνθετοι, εκφορά τους 214.

— κλασματικοί, εκφορά τους 215.

αριθμός πτωτικών 76. β.

— ουσιαστικών 83.

— ρήματος 248.

αριθμών γραφική παράσταση 217.

αρνητικά επιρρήματα 362. 6.

αρσενικό γένος πτωτικών 76. α.

— ουσιαστικών 81.

αρχική συλλαβή 32.

αρχικό γράμμα 28.

αρχικοί χρόνοι 256, α.

άτονες λέξεις 40.

αττική β΄ κλίση, αττικόκλιτα ουσιαστικά 101. αττικόκλιτα επίθετα 166.

αττικός αναδιπλασιασμός 273.

αύξηση, ομαλή στα απλά ρήματα, συλλαβική. χρονική 266.

— στα σύνθετα ρήματα, εσωτερική 267.

— ανώμαλη 269.

αυτοπαθητικές αντωνυμίες 230.

— η κλίση τους 231.

αφαίρεση φωνηέντων 60, 1.

αφηρημένα ουσιαστικά 79, 2.

αφομοίωση φωνηέντων 62. 4.

— συμφώνων 68.

άφωνα σύμφωνα 21, 1, α.

αφωνόληκτα ουσ. γ΄ κλ. 120, α, 121.

— επίθετα γ' κλ. 1 72.

— ρήματα 264. β. 292.

ἄχρι, η πολλαπλή σημασία του 371.

αχώριστα μόρια 370. 6 και 7.

αχώριστο μόριο ως α΄ συνθετικό 422-423.

Β

βαθμοί επιθέτου 189.

— επιρρήματος 203.

βαρεία 36.

βαρύτονα ρήματα 276-321.

βαρύτονη λέξη 37. 6.

βεβαιωτικά επιρρήματα 362, 5.

βοηθητικά ορθογραφ. σημεία 49.

βοηθητικό ρ. εἰμὶ 274.

βράχυνση φωνήεντος 62, 7, α.

βραχύχρονα φωνήεντα 19, 1, α.

βραχύχρονη συλλαβή 33, γ.

Γ

γελαστικά επιφωνήματα 369, 2.

γενική 75.

γένος πτωτικών 76, α.

— ουσιαστικών 81.

— επιθέτων 155.

γλώσσα 9, αρχαία ελληνική - νέα ελληνική 10.

γονεωνυμικά 389.

γράμματα 8, 16.

γραμματική 14.

— της αρχ. ελληνικής γλώσσας — της αττικής διαλέκτου 15.

γραπτός λόγος 1.

γραφική παράσταση των αριθμών 217.

Δ

δασεία 45, λέξεις που παίρνουν δασεία 47.

δασύπνοα άφωνα 22, β.

δεικτικά επιρρήματα 363.

δεικτικά μόρια 370, 6.

δεικτικές αντωνυμίες 223, η κλίση τους 224.

δεύτερη κλίση ουσ. 94-102.

δεύτερη συζυγία ρημάτων (σε - μι) 332- 351.

δεύτεροι χρόνοι ρημάτων, ενεργ. και μέσ. αόρ. β΄ 310-314, παθ. μέλλ. β΄ και παθ. αόρ. β΄ 315-317, ενεργ. παρακείμ. β΄ και υπερσυντ. β΄ 318-319, γενικές παρατηρήσεις στους δεύτερους χρόνους 320-321, αόρ. β΄ βαρύτονων ρημάτων κατά τα ρ. σε -μι 349. δευτερόκλιτα ουσιαστικά 94-102.

— επίθετα 158-167.

δέω, δέομαι 327.

διαζευκτικοί (ή διαχωριστικοί) σύνδεσμοι 367, 2.

διαθέσεις ρήματος 247.

διάλεκτοι 12-13.

διαλυτικά 49, 2.

διασταλτική αντωνυμία 225, 3, σημ.

διαχωριστικοί σύνδεσμοι, βλ. διαζευκτικοί.

δικατάληκτα ουσιαστικά 82, 3.

— επίθετα 155, 2.

διπλά γράμματα 21, 2.

διπλή παύλα 50, 9.

διπλόθεμα ουσιαστ. γ΄ κλ. 105, 1.

διστακτικά επιρρήματα 362, 7.

διστακτικοί (ή ενδοιαστικοί) σύνδεσμοι 367, 11.

δισύλλαβη λέξη 31.

δίφθογγοι 5, 25.

δίχρονα φωνήεντα 19, 3, 20, γ.

διψώ 325.

δοτική 75.

δυϊκός αριθμός πτωτικών 76, β.

— ουσιαστικών 83.

— ρημάτων 248.

δυνητικό μόριο ἄν 370, 3.

δυσ-, αχώριστο μόριο 423, στ΄.

Ε

εάν, η πολλαπλή σημασία του 371.

εγκλίσεις ρημάτων 250.

έγκλιση τόνου, εγκλιτικές λέξεις ή εγκλιτικά 41-43.

εγκλιτικά μόρια 370, 1.

εγκλιτικά φωνήεντα 238.

εθνικά (παράγωγα ουσ.) 390.

εἰ, η πολλαπλή σημασία του 371.

ειδικοί σύνδεσμοι 367, 9.

εισαγωγικά 50, 10

έκθλιψη 57-59.

έκταση φωνήεντος 62, 7, β.

εκφορά σύνθετων αριθμών 214.

ελλειπτικά ουσιαστικά 153.

— παραθετικά 201.

εναντιωματικοί σύνδεσμοι 367, 3.

ενδοιαστικοί (ή διστακτικοί) σύνδεσμοι 367, II.

ενδοτικοί σύνδεσμοι 367, 4.

ενεργητική διάθεση 247, α.

ενεργητική φωνή 258, α.

ενεργητικός αόρ. β΄ 310-314.

ενεστώτας στην οριστική 253, α.

— στις άλλες εγκλίσεις 257.

ενεστωτικό θέμα 262, β.

ενικός πτωτικών 76, β.

— ουσιαστικών 83.

— ρήματος 248.

ένρινα σύμφωνα 23.

ενρινόληκτα ουσιαστ. γ΄ κλ. 126.

— επίθετα 177-180.

— ρήματα 301-309.

ένωση (ή συγχώνευση) συμφώνων 67.

ενωτικό 49, 5.

επαναληπτική αντωνυμία 225.

— η κλίση της 226.

επάνω τελεία 50, 2.

ἐπεί, ἐπειδή, η πολλαπλή σημασία τους 371.

επένθεση 66.

επίθετα 154.

— τρικατάληκτα με τρία γένη, δικατάληκτα με τρία γένη, μονοκατάληκτα με δύο γένη 155.

— ασυναίρετα δευτερόκλιτα 158-161.

— συνηρημένα δευτερόκλιτα 162-165.

— αττικόκλιτα 166-167.

— τριτόκλιτα 168-183.

— φωνηεντόληκτα 169-171.

— συμφωνόληκτα: αφωνόληκτα 172-176, ενρινόληκτα, υγρόληκτα 177-180, σιγμόληκτα 181-183.

— ανώμαλα 184.

επίθετα αριθμητικά, βλ. αριθμητικά,

επίθετα με αλλαγμένη σημασία 443, β.

επίθετα παράγωγα 392.

— από ρήματα 393-396.

— από ονόματα 397.

— από επιρρήματα 398.

επιθέτου βαθμοί 189.

επιθέτου παραθετικά 191.

επίθετο ως α΄ συνθετικό 415-417.

— ως β΄ συνθετικό 425-426.

επιμεριστικές αντωνυμίες 238.

— η κλίση τους 239.

επιρρήματα

— τοπικά, χρονικά, τροπικά, ποσοτικά, βεβαιωτικά, αρνητικά, διστακτικά 362.

— ερωτηματικά, αόριστα, δεικτικά, αναφορικά 363.

— συσχετικά 363.

επιρρήματα με αλλαγμένη σημασία 443, δ.

επιρρήματα παράγωγα 404.

— τοπικά 405, τροπικά 406, ποσοτικά 407, χρονικά 408.

επιρρήματος παραθετικά 203.

επίρρημα ως α΄ συνθετικό 420.

— ως β΄ συνθετικό 427.

επιτατικό ἀ- 423, β΄, ἀρι-, ἐρι-, ζα- 423, ε΄.

επιφωνήματα 368.

επιφωνηματικό 50, 5.

ἐρι-, επιτατικό μόριο, 423, ε΄.

ερωτηματικά επιρρήματα 363.

ερωτηματικές αντωνυμίες 234.

— η κλίση τους 235.

ερωτηματικό 50. 4.

-έστερος, -έστατος, παραθετικές καταλήξεις 195, α.

εσωτερικά γράμματα 28.

εσωτερική αύξηση 267.

ετερόκλιτα ουσιαστικά 149.

ετυμολογικό 373.

ευκτική 250, γ.

ευφωνία 61.

ευφωνικά σύμφωνα 61.

ευχετικό μόριο 370, 2.

Ζ

ζ, διπλό σύμφωνο 21, 2.

ζα-, επιτατικό μόριο 423, ε΄.

ζῶ, ζῆς, ζῇ κτλ. 325.

Η

ἡμι-, αχώριστο μόριο 423, ζ΄.

ημίφωνα 4, 16, σημ. 4, 21, 1, β.

ημιφωνόληκτα ουσ. γ΄ κλίσ. 120, β και 125-140.

ἡνίκα, η πολλαπλή σημασία του 371.

Θ

θαυμαστικά επιφωνήματα 369, 1.

θαυμαστικό 50, 5.

θειαστικά επιφωνήματα 369, 3.

θέμα κλιτών λέξεων 73, β.

— ισχυρό και αδύνατο ουσ. γ΄ κλίσ. 105, 2.

— του ρήματος: ρηματικό, χρονικό 262.

— του αορ. β΄ 314.

— των ρημ. σε -μι 333, 337.

θεματικό φωνήεν 282.

θέσει μακρόχρονη συλλαβή 33, β.

θετικός βαθμός επιθέτων 190, 1.

θέω, θεῖς, θεῖ κτλ. 327.

θηλυκό πτωτικών 76, α.

— ουσιαστικών 81.

— τρικατάλ. επιθ. σε -ος 159.

I

ιδιόκλιτα ουσ. 151.

ισοσύλλαβα ουσ. 85, 1.

-ίστερος, -ίστατος, παραθετικές καταλήξεις 195, γ.

ιστορικοί χρόνοι, βλ. χρόνοι.

ισχυρό θέμα, βλ. θέμα.

-ιων, -ιστος, καταλήξεις ανώμ. παραθετικών 196.

J

j 16, σημ. 4.

— αποβολή του j 64, 2.

— αφομοίωση του j με υγρά και ένρινα 68, 4.

— μετάθεση του j (επένθεση) 66.

— συγχώνευση του j με άφωνα 67, 2.

Ϝ

Ϝ 16, σημ. 4.

— αποβολή του Ϝ 64, 3.

Κ

καθαρό και μη καθαρό -α 90.

καίω ή κάω 289.

καταληκτικά ουσ. γ΄ κλ. 104, 1.

κατάληξη κλιτών λέξεων 73.

— του ρήματος 261.

— προσωπική των ρηματ. τύπων 281.

— καταλήξεις ολικές (φαινομενικές) ουσ. α΄ κλ. 87, ουσ. β΄ κλ. 95, ουσ. γ΄ κλ. 141·, ρηματικών τύπων 288.

— καταλήξεις παραθετικές 193.

— καταλήξεις παραγωγικές 379, 3.

— υποκοριστικές 384.

— μεγεθυντικές 385.

καταχρηστικές προθέσεις 365, 2.

καταχρηστική παραγωγή 441.

καταχρηστικοί δίφθογγοι 25, β.

κάω (καίω) 289.

κλείω, βλ. κλῄω.

κλητική 75.

κλητικό επιφώνημα 368.

κλῄω 289.

κλίση πτωτικών 76, γ.

— ουσιαστικών 84.

— ασυναίρ. ουσ. α΄ κλ. 86-91.

— συνηρ. ουσ. α΄ κλ. 92-93.

— ασυναίρ. ουσ. β΄ κλ. 94-98.

— συνηρ. ουσ. β΄ κλ. 99 100.

— αττική β΄ κλ. 101-102.

— ουσ. γ΄ κλ. 103-145.

— επιθέτων 156-184.

— μετοχών 185-188.

— συγκριτικών, -ίων, -ιον (-ων, -ον) 197.

— αριθμητ. επιθέτων 207-209.

κλιτά μέρη του λόγου 72, β.

κλιτό ως α΄ συνθετικό 410-419.

— ως β΄ συνθετικό 424-426.

κοινά (ή προσηγορικά) ονόματα 80, 2.

— από επίθετα 441, γ.

κόμμα 50, 3.

κορωνίδα 49, 4.

κράση 55.

κτητικά σύνθετα 436.

κτητικές αντωνυμίες 228, η κλίση τους 229.

κύρια ονόματα 80, 1.

κύρια ονόμ. προσώπων από κοινά ουσιαστικά, επίθ. ή μετοχές 441, α.

κύριες προθέσεις 365, 1.

κύριοι δίφθογγοι 25, α.

κυριολεξία 442.

Λ

λέξη 6, 27.

— μονοσύλλαβη, δισύλλαβη, τρισύλλαβη, πολυσύλλαβη 31.

— οξύτονη, παροξύτονη, προπαροξύτονη, περισπώμενη, προπερισπώμενη, βαρύτονη 37.

— άτονη 40.

— εγκλιτική 41.

— πρωτότυπη, παράγωγη 375, 1.

— ριζική 375, 3.

— σύνθετη 376, 1, απλή 376, 2.

— παρασύνθετη 378.

— ονοματοποιημένη

— λέξεις που παίρνουν δασεία 47.

λήγουσα 32.

λόγος προφορικός, γραπτός 1.

— μέρη του λόγου κλιτά, άκλιτα 72.

Μ

μακρόχρονα φωνήεντα 19, 1, β, 20, β.

μακρόχρονη συλλαβή 33.

μέγας 184, 2.

μεγεθυντικά 385.

μέλλοντας απλός 253, γ.

— συντελεσμένος 253, ζ.

— παθητικός α΄ 286.

— παθητικός β΄ 315-317.

μέρη του λόγου κλιτά, άκλιτα 72.

μέσα άφωνα 22, β.

μέση διάθεση 247, β.

μέση στιγμή 50, 2.

μέση φωνή 258, β.

μέσος αόρ. β΄ 310-314.

μετάθεση φωνηέντων 62, 3.

— του j (επένθεση) 66.

μεταπλαστά ουσιαστικά 150.

μεταφορική σημασία των λέξεων 442.

μετοχή 251, β.

— κλίση των μετοχών 185-188.

— παραθετικά των μετοχών 200, 1.

μέχρι, η πολλαπλή σημασία του 371.

μη καθαρό -α 90.

μονόθεμα ουσ. γ΄ κλ. 105, 1.

μονοκατάληκτα ουσ. 82, 1 και 2.

— επίθετα 155, 3.

μονολεκτικά παραθετικά 192.

— κανονικός σχηματισμός τους 193.

— αναλογικός σχηματισμός τους 195.

μονολεκτικοί χρόνοι, βλ. χρόνοι.

μόρια 370.

— αχώριστα 370, 6 και 7.

— αχώρ. μόρια ως α΄ συνθετ. 422.

Ν

ν εμπρός από άφωνα 70, 5.

ν εμπρός από ένρινα και υγρά 68, 5, 307, β.

ν εμπρός από το j 68, 4, β.

ν εμπρός από το σ 64, 4.

ν ευφωνικό 61, 1.

νέω, νεῖς, νεῖ 327.

νη- στερητικό 423, δ΄.

νόθα σύνθετα 428.

ντ, νδ, νθ εμπρός από σ 64, 6.

ντ, νδ, νθ εμπρός από το j 67, 2, γ.

Ξ

ξ, διπλό σύμφωνο 21, 2.

ξ από ένωση ουρανικού και σ 67 I.

Ο

οδοντικά άφωνα 22, α.

— εμπρός από το σ 64, 5.

οδοντικόληκτα ουσ. γ΄ κλ. 121 και 122, γ, δ, ε, ζ.

ολικές (φαινομενικές) καταλήξεις, βλ. κατάληξη.

ονομαστική 75.

ονόματα 72, α.

— κύρια 80, 1.

— κοινά ή προσηγορικά 80, 2.

ονοματικοί τύποι του ρήμ. 251.

ονοματοποιημένη λέξη 439.

ονοματοποιία 439.

οξεία 36.

οξύτονη λέξη 37, 1.

ὁπηνίκα, ὁπότε, ὅπως, η πολλαπλή σημασία τους 371.

ορθές πτώσεις 75, β.

ορθογραφικά σημεία βοηθητικά 49.

οριστική 250, α.

— συσχετικός πίνακας των χρόνων της 255.

οριστική αντωνυμία 225.

— η κλίση της 226.

ὅτε, η πολλαπλή σημασία του 371.

ὅτι, η πολλαπλή σημασία του 371.

οὐ (οὐκ, οὐχ) 40, 61, 2

ουδέτερη διάθεση 247, δ.

ουδέτερο πτωτικών 76, α.

— ουσιαστικών 81.

ουρανικά άφωνα 22, α.

ουρανικόληκτα ουσ. γ΄ κλ. 121, 122, α.

ουσιαστικά ονόματα 79.

— συγκεκριμένα, αφηρημένα 79.

— κύρια, προσηγορικά (κοινά) 80.

— μονοκατάληκτα με ένα γένος, μονοκατάληκτα με δύο γένη (κοινού γένους), δικατάληκτα με δύο γένη 82.

— ισοσύλλαβα, περιττοσύλλαβα 85.

— ασυναίρετα α΄ κλ. 86-91.

— συνηρημένα α΄ κλ. 92-93.

— ασυναίρετα β΄ κλ. 94-98.

— συνηρημένα β΄ κλ. 99-100.

— αττικής β΄ κλ. 101-102.

— γ΄ κλ. 103-145: καταληκτικά, ακατάληκτα 104, μονόθεμα, διπλόθεμα 105, φωνηεντόληκτα, συμφωνόληκτα 107, αφωνόληκτα, ημιφωνόληκτα 120, ουρανικόληκτα, χειλικόληκτα, οδοντικόληκτα 121, ενρινόληκτα 125, συγκοπτόμενα 129.

— σιγμόληκτα 133-140.

— ανώμαλα 146.

ουσιαστικά με αλλαγμένη σημασία 443, α.

ουσιαστικά παράγωγα 380.

— από ρήματα 381.

— από επίθετα 382.

— από ουσιαστικά 383-391.

ουσιαστικό ως α΄ συνθ. 410-414.

— ως β΄ συνθετικό 424.

-ούστερος, -ούστατος, παραθετικές καταλήξεις 195, β.

-ο(ώ)τερος, -ο(ώ)τατος, παραθετικές καταλήξεις 194.

Π

παθητική διάθεση 247, γ.

παθητικός μέλλ. α΄, αόρ. α΄ 286.

— μέλλ. β΄ αόρ. β΄ 315-317.

πάθη φθογγικά 51.

— φωνηέντων 52-62.

— συμφώνων 63-71.

παραγόμενοι χρόνοι, βλ. χρόνοι.

παράγωγα ουσιαστικά 380-391.

— επίθετα 392-398.

— ρήματα 399-403.

— επιρρήματα 404-408.

παραγωγή 372, 379.

— καταχρηστική 441.

παράγωγη λέξη 375, 1.

παραγωγική κατάληξη 379, 3.

παραγωγικό πρόσφυμα 379, 2.

παραθετικά επιθέτων 189-202.

— μονολεκτικά, περιφραστικά 192.

— ανώμαλα 196.

— μετοχών 200.

— ελλειπτικά 201.

— επιρρημάτων 203.

παραθετική κατάληξη 193.

παρακείμενος 253, ε.

παραλήγουσα 32.

παρασύνθετα 378, 429.

παρατατικός 253, β.

παρατακτικά σύνθετα 437.

παραχωρητικοί σύνδεσμοι 367, 4.

παρένθεση 50, 8.

παρεπόμενα πτωτικών 77.

— ρημάτων 246.

παροξύτονη λέξη 37, 2.

παρώνυμα ουσ. 391.

πατρωνυμικά ουσ. 388.

παύλα 50, 7.

— διπλή 50, 9.

πεινώ 325.

περιεκτικά ουσ. 387.

περισπώμενα ρήματα 322-331.

περισπωμένη 36.

περισπώμενη λέξη 37, 4.

περιττοσύλλαβα ουσιαστικά 85, 2.

περιφραστικά παραθετικά 192, 198.

περιφραστικοί χρόνοι, βλ. χρόνοι.

ΠΙΝΑΚΕΣ: συμφώνων 24.

— λέξεων που δασύνονται 47.

— ανακεφαλαιωτικός που δείχνει τα σπουδαιότερα πάθη των συμφώνων 71.

— ασυναίρετων ουσ. α΄ κλ. 91.

— ασυναίρετων ουσ. β΄ κλ. 98.

— φωνηεντόληκτων ουσ. γ΄ κλ. σε -ις, γεν. -εως 113.

— αφωνόληκτων ουσ. γ΄ κλ. 124.

— ενρινόλ. και υγρόλ. ουσ. γ΄ κλ. 132.

— σιγμόλ. ουδ. γ΄ κλ. 138.

— αριθμητικών 218.

— συσχετικών αντωνυμιών 244.

— συσχετικός των χρόνων της οριστικής 255.

— που δείχνει τη διαίρεση των ρημάτων 265.

— φωνηεντόλ. ασυναίρ. ρημάτων με διαφορές ή ανωμαλίες 291.

— φωνηεντόλ. συνηρ. ρ. με διαφορές ή ανωμαλίες 331.

— συσχετικών επιρρημάτων 363, α.

— άκλιτων με πολλαπλή σημασία 371.

πλάγιες πτώσεις 75, β.

πλάτεμα της σημασίας των λέξεων 444, α.

πλέω 327.

πληθυντικός πτωτικών 76, β.

— ουσιαστικών 83.

— ρήματος 248.

πνεύματα 44-45, θέση του πνεύματος 48.

πνέω 327.

ποιοτική μεταβολή φωνήεντος 62, 6.

πολλαπλασιαστικά αριθμητικά 206, δ και 209.

πολύς 184, 1.

πολυσύλλαβη λέξη 31.

ποσότητα φωνήεντος 19, 2.

ποσοτικά επιρρήματα 362, 4.

— παράγωγα 407.

ποσοτική μεταβολή φωνήεντος 62, 7.

πράος 184, 3.

πριν, η πολλαπλή σημασία του 371.

προθέσεις 364.

— κύριες, καταχρηστικές 365.

— ως α΄ συνθετικό 421.

— με αλλαγμένη σημασία 443, ε.

προπαραλήγουσα 32.

προπαροξύτονη λέξη 37, 3.

προπερισπώμενη λέξη 37, 5.

προσδιοριστικά σύνθετα 434.

προσηγορικά ουσιαστικά 80, 2.

— από επίθετα 441, γ.

προσθετά σύμφωνα, βλ. ευφωνικά σύμφ.

προστακτική 250, δ.

πρόσφυμα παραγωγικό 379, 2.

— χρονικό 286.

πρόσωπα ρήματος 249.

προσωπικές αντωνυμίες 221.

— η κλίση τους 222.

προσωπική κατάληξη 281.

προτακτικά μόρια 370, 7.

προφορικός λόγος 1.

πρώτη συζυγία ρημάτων (σε -ω) 276-331.

πρωτόκλιτα ουσιαστικά 86-93.

πρωτότυπη λέξη 375, 1.

πτώσεις 75.

πτωτικά 74, παρεπόμενα (συνακόλουθα) πτωτικών 77.

Ρ

ρ διπλασιάζεται 65, 3.

ρ εμπρός από το j 68, 4, β.

ρέω 327.

ρήμα βοηθητικό εἰμὶ 274.

ρήματα

— ενεργητικά, μέσα, παθητικά, ουδέτερα 247.

— φωνηεντόληκτα: ασυναίρετα (βαρύτονα) συνηρημένα (περισπώμενα) συμφωνόληκτα (αφωνόληκτα, ενρινόληκτα, υγρόληκτα, σιγμόληκτα) 264.

— α΄ συζυγίας 276-331.

— β΄ συζυγίας 332-351.

— ανώμαλα 352-359. Βλ. και κατάλ. ανώμ. ρ. (στο τέλος, Παράρτημα).

— αποθετικά 360.

— απρόσωπα ή τριτοπρόσωπα 361.

— με αλλαγμένη σημασία 443, γ.

ρήματα παράγωγα 399.

— από ονόματα 400.

— από ρήματα 401.

— από επιρρήματα 402.

— από επιφωνήματα 403.

ρηματικά επίθετα 393-396.

ρηματικό θέμα 262, α.

ρηματικός χαρακτήρας 263, α.

ρήματος παρεπόμενα (συνακόλουθα) 246.

— διαθέσεις 247.

— αριθμοί 248.

— πρόσωπα 249.

— εγκλίσεις 250.

— χρόνοι 252.

— φωνές 258.

— συζυγίες 259.

ρήμα ως α΄ συνθετικό 418.

— ως β΄ συνθετικό 426.

ρίζα λέξεων 375, 2.

ριζική λέξη 375, 3.

Σ

σ αποβάλλεται 64, 1, συγχωνεύεται σε ξ, ψ 67, 1. αφομοιώνεται 68, 2 και 3.

σημασία συνθέτων 433-437.

σημασίας των λέξεων αλλαγή 442.

σημεία βοηθητικά ορθογραφικά 49.

— της στίξης 50.

σιγμόληκτα ουσ. γ΄ κλ. 125, 133-140.

— επίθετα γ΄ κλ. 181.

— ρήματα 264, β.

στένεμα της σημασίας των λέξεων 444, β.

στερητικό ἀ- 423, α΄.

— νη- 423, δ΄.

στιγμή τελεία 50, 1.

— μέση ή άνω 50, 2.

στίξη 50.

συγκεκριμένα ουσ. 79, 1.

συγκοπή (αποβολή) φωνηέντων 62, 1.

συγκοπτόμενα ουσ. γ΄ κλ. 129-131.

συγκριτικός βαθμός επιθ. 190, 2.

συγχώνευση (ή ένωση) συμφώνων 67.

συζυγίες ρημάτων 259.

— πρώτη συζυγία 276-331.

— δεύτερη συζυγία 332-351.

συλλαβή 7 και 30.

— μακρόχρονη (φύσει, θέσει), βραχύχρονη 33.

συλλαβής αποβολή, βλ. συλλαβική ανομοίωση.

συλλαβική ανομοίωση 69, 2, β.

συλλαβική αύξηση 266, 1.

συλλαβισμός 34.

συμπερασματικοί σύνδεσμοι 367, 8.

συμπλεκτικοί σύνδεσμοι 367, 1.

συμπνευματισμός 70, 1.

σύμφωνα 3, β, 18.

— ευφωνικά 52, 61.

— τελικά 28-29.

— συμφώνων διαίρεση και ονομασία 21- 24.

— συμφώνων πάθη 63-71.

συμφωνόληκτα ουσ. γ΄ κλ. 120-140.

— επίθετα γ΄ κλ. 172-183.

— ρήματα α΄ συζυγίας 292-321.

— β΄ συζυγίας 332-336.

συναίρεση 53.

συνακόλουθα (ή παρεπόμενα) των πτωτικών 77.

— των ρημάτων 246.

συναλοιφή 52.

σύνδεσμοι 366-367.

συνδετικά σύνθετα 437.

συνηρημένα ουσ. α΄ κλ. 92-93.

— ουσ. β΄ κλ. 99-100.

— ρήματα 322-331.

σύνθεση 372, 409-437.

σύνθετα προσδιοριστικά 434, αντικειμενικά 435, κτητικά 436, συνδετικά ή παρατακτικά 437.

— νόθα 428.

σύνθετη λέξη 376, 1.

συνθετικά μέρη 377.

συνθετικό πρώτο 377, 410-423.

— δεύτερο 377, 424-427.

συνθέτων σημασία 433-437.

— τονισμός 432.

συντελικοί χρόνοι 256, β.

συριστικό σ 23.

συστολή (βράχυνση) 62, 7, α.

συσχετικά επιρρήματα 363.

συσχετικές αντωνυμίες 243.

σχετλιαστικά επιφωνήματα 369, 4.

σῶς, σῶν 184, 4.

Τ

τακτικά αριθμητ. επίθ. 206, β και 208.

-τατος, -τάτη, -τατον, καταλ. υπερθετικών επιθ. 193.

τελεία (στιγμή) 50, 1.

— επάνω (μέση ή άνω στιγμή) 50, 2.

τελικά γράμματα 28.

— σύμφωνα 29, β.

τελικοί σύνδεσμοι 367, 7.

-τερος, -τέρα, τερον, καταλ. συγκριτικών επιθ. 193.

-τέρω, -τάτω, καταλ. παραθετικών επιρρημάτων 203, 4.

τι, συλλαβή που γίνεται σι 70, 4.

τονισμός, γενικοί κανόνες 38, ειδικοί κανόνες 39.

— ονομάτων γ΄ κλ. 144.

— ενεργητ. αορ. β΄ 312.

— μέσου αορ. β΄ 313.

— συνθέτων 432.

— σύνθετων ρημ. σε -μι 345.

τόνος 35, οι τρεις τόνοι 36.

— ονομασία των λέξεων από τον τόνο τους 37.

— θέση του τόνου 48.

τοπικά επιρρήματα 362, 1.

— παράγωγα επιρρήματα 405.

— παράγωγα ουσιαστικά 386.

τοπωνυμίες από κοινά ουσ. ή επίθ. 441, β.

τρισύλλαβη λέξη 31.

τριτόκλιτα ουσιαστικά 103-145.

— επίθετα 168-183.

τριτοπρόσωπα (απρόσωπα) ρήμ. 361.

τροπή φωνηέντων 62, 6.

— συμφώνων 70.

τροπικά επιρρήματα 362, 3.

— παράγωγα επιρρήματα 406.

τύποι των λέξεων 73.

Υ

υγρά σύμφωνα 23.

υγρόληκτα ουσιαστικά γ΄ κλ. 127.

— επίθ. γ΄ κλ. 177-180.

— ρήματα 301-309.

υπερθετικό σχετικό, απόλυτο 190, 3 β·

υπερθετικός βαθμός 190, 3.

υπερσυντέλικος 253, 8.

υποδιαστολή 49, 1, 50, 3.

υποκοριστικά 384.

υποκοριστικές καταλήξεις 384.

υποτακτική 250, β.

υφαίρεση 60, 2.

Φ

φαινομενικές (ολικές) καταλήξεις, βλ. κατάληξη.

φθογγικά πάθη 51.

φθόγγος 2, 16.

φροῦδος 184, 5.

φύσει μακρόχρονη συλλαβή 33, α.

φωνές ρήματος 258.

φωνήεν εγκλιτικό 283.

— θεματικό 282.

φωνήεντα 3, α, 18.

— βραχύχρονα, μακρόχρονα, δίχρονα 19-20.

φωνηεντόληκτα ουσ. γ΄ κλ. 108-119.

— επίθ. γ΄ κλ. 169-171.

— ρήματα α΄ συζυγίας: βαρύτ. 277-291 και περισπώμ. 322-331.

— ρήματα β΄ συζυγίας 332-348 και 351.

φωνηέντων (και διφθόγγων) πάθη 52-62.

Χ

χαρακτήρας κλιτών 73.

— ρηματικός 263, α.

— χρονικός 263, β.

χασμωδία 52.

χειλικά άφωνα 22, α.

χειλικόληκτα ουσ. γ΄ κλ. 121, 122, β.

— ρήματα 292, 1.

χέω 327.

χοῦς, γεν χοῦ (β΄ κλ) 99.

χρονικά αριθμητικά 206, γ.

— επιρρήματα 362, 2.

— παράγωγα επιρρήματα 408.

χρονική αύξηση 266, 2.

χρονικό θέμα 262, β.

— πρόσφυμα 286.

χρονικοί σύνδεσμοι 367, 5.

χρονικός χαρακτήρας, βλ. χαρακτήρας.

χρόνοι του ρήματος 252.

— αρχικοί, παραγόμενοι ή ιστορικοί, συντελικοί, μονολεκτικοί, περιφραστικοί 256.

— περιφραστικών σχηματισμός 287.

— δεύτεροι των ρημ. α΄ συζυγίας 310-321 και 349-350.

— δεύτεροι των ρημ. β΄ συζυγίας 342-344.

χρόνος (ποσότητα) φωνηέντων 19, 2.

χρῶμαι 325.

Ψ

ψ, διπλό σύμφωνο 21, 2.

ψιλή 45.

ψιλόπνοα άφωνα 22, β.

Ω

ως, η πολλαπλή σημασία του 371.

-ώτερος, -ώτατος, παραθετικές καταλήξεις 194.