ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ

• Οι λογοτέχνες της Γενιάς του Τριάντα ανανεώνουν τόσο την ποίηση όσο και την πεζογραφία. Το ελληνικό ιστορικό παρελθόν και το βίωμα της Μικρασιατικής Καταστροφής αποτελούν πηγές της έμπνευσής τους. Οι ποιητές επηρεάζονται από τις αρχές των μεγάλων ρευμάτων του υπερρεαλισμού, του συμβολισμού και του μοντερνισμού των πρώτων δεκαετιών του αιώνα και ανανεώνουν την ελληνική ποίηση.

• Βασικά χαρακτηριστικά της ανανέωσης στην ποίηση είναι ο ελεύθερος στίχος, η χρήση του λεξιλογίου της καθημερινής ομιλίας, η κατάργηση της λογικής αλληλουχίας και του μέτρου και η εγκατάλειψη της ομοιοκαταληξίας.

• Οι πεζογράφοι με τη σειρά τους εγκαταλείπουν το διήγημα και επιδίδονται στην καλλιέργεια του αστικού και του ιστορικού μυθιστορήματος, παρακολουθώντας την εξέλιξη του ευρωπαϊκού μυθιστορήματος.

Ασκήσεις - Θέματα για συζήτηση

1. Ο υπερρεαλισμός πλάθει έναν κόσμο πέρα από τον πραγματικό, βασισμένο στη φαντασία και στο όνειρο. Να εντοπίσετε τέτοια στοιχεία στους πίνακες του M. Ερνστ και του Ν. Εγγονόπουλου που υπάρχουν στο βιβλίο σας.

  2. Να διαβάσετε το εφηβικό μυθιστόρημα του Γιώργου Θεοτοκά Λεωνής που αναφέρεται στα παιδικά βιώματα του συγγραφέα λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος και να χαρακτηρίσετε τους ήρωές του. Στη συνέχεια να χαρακτηρίσετε τους ήρωες του επίσης εφηβικού μυθιστορήματος του Άγγελου Τερζάκη Ταξίδι με τον Έσπερο. Ποιες διαφορές βρίσκετε στους μυθιστορηματικούς ήρωες των δύο συγγραφέων;

Βιβλιογραφία

1. Αναγνωστάκη, Ν. (1995). Διαδρομή. Δοκίμια κριτικής. Αθήνα: Νεφέλη.

2. Αργυρίου, Αλεξ. (1995). Διαδοχικές αναγνώσεις Ελλήνων υπερρεαλιστών. Αθήνα: Γνώση.

3. Βαγενάς, Ν. (1979). Ο ποιητής και ο χορευτής. Μια εξέταση της ποιητικής και της ποίησης του Σεφέρη. Αθήνα: Κέδρος.

4. Βαγενάς, Ν. (1994). Η ειρωνική γλώσσα. Αθήνα: Στιγμή.

5. Βαγενάς, N., Καγιαλής, T. & Πιερής, M., (1997). Μοντερνισμός και ελληνικότητα. Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης.

6. Γιατρομανωλάκης, Γ. (1983). Ανδρέας Εμπειρίκος, ο ποιητής του έρωτα και του νόστου. Αθήνα: Κέδρος.

7. Δασκαλόπουλος, Δ. (1979). Εργογραφία Σεφέρη. Αθήνα: Ε.Λ.Ι.Α.

8. Δασκαλόπουλος, Δ. (επιμ.) (1979). Εισαγωγή στην ποίηση του Σεφέρη. Επιλογή κριτικών κειμένων. Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης.

9. Δημάδης, Κ. Α. (1991). Δικτατορία, Πόλεμος, Πεζογραφία 1936-1944. Αθήνα: Γνώση.

10. Δήμου, Ν. (1993). «Η μαγεία του Οδυσσέα Ελύτη», Τα πρόσωπα της ποίησης. Αθήνα: Νεφέλη.

11. Εγγονόπουλος, Ν. (1996). Ωραίος σαν Έλληνας. Εννέα μελέτες. Αθήνα: Ίδρυμα Γουλανδρή-Χορν.

12. Λιγνάδης, Τ. (1977). Το Άξιόν εστι του Ελύτη. Αθήνα.

13. Πετρόπουλος, Ηλ. (1974). Ελύτης, Μόραλης, Τσαρούχης. Αθήνα: Πλειάς.

14. [Συλλογικό] (2000). Γιώργος Σεφέρης. Εκατό χρόνια από τη γέννησή του. Αθήνα: Ερμής.

15. Τζιόβας, Δ. (1989). Οι μεταμορφώσεις του εθνισμού και το ιδεολόγημα της ελληνικότητας στο μεσοπόλεμο. Αθήνα: Οδυσσέας.

16. Tonnet, H. (2001). Ιστορία του ελληνικού μυθιστορήματος. Μετάφραση. Μ. Καραμάνου. Αθήνα: Πατάκης.

17. Τσάτσου, Ιω. (1973). Ο αδελφός μου Γιώργος Σεφέρης. Αθήνα, Εστία.

18. Φράιερ, Κ. (1978). Άξιόν εστι το τίμημα, Εισαγωγή στην ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη. Αθήνα: Κέδρος.

19. Vitti, M. (1979). Η γενιά του τριάντα. Ιδεολογία και Μορφή. Αθήνα: Ερμής.

20. Άγγελος Σικελιανός, Ανδρέας Εμπειρίκος (2001). Αφιέρωμα του περιοδικού Φιλολογική της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων, 76.

❅