Συντακτικό Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Α, Β, Γ Γυμνασίου)
back next

E. H ANAΛYΣH TΩN METOXΩN ΣE ΔEYTEPEYOYΣEΣ ΠPOTAΣEIΣ

§ 138

Για την ανάλυση των μετοχών σε αντίστοιχες δευτερεύουσες προτάσεις ακολουθούμε τα εξής βήματα:

  1. Αναγνωρίζουμε τη μετοχή, επισημαίνοντας συγχρόνως τον χρόνο στον οποίο αυτή βρίσκεται, καθώς και τυχόν επιρρήματα ή μόρια που τη συνοδεύουν.
  2. Βρίσκουμε το υποκείμενό της, για να επιλέξουμε το πρόσωπο και τον αριθμό του ρήματος της δευτερεύουσας πρότασης που θα σχηματίσουμε.
  3. Επισημαίνουμε τον χρόνο του ρήματος από το οποίο εξαρτάται η μετοχή, για να προσδιορίσουμε την έγκλιση του ρήματος της δευτερεύουσας πρότασης που θα σχηματίσουμε.
  4. Επιλέγουμε τη λέξη εισαγωγής και την έγκλιση του ρήματος της δευτερεύουσας πρότασης, στον ίδιο χρόνο με αυτόν της μετοχής, ανάλογα με τους κανόνες εισαγωγής και εκφοράς της αντίστοιχης πρότασης.
  5. Ελέγχουμε, ώστε το νόημα της δευτερεύουσας πρότασης να αντιστοιχεί προς αυτό της μετοχής:
    Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ναῦς δώδεκα λαβόντες ἀνεχώρησαν ἐς Ναύπακτον. → Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι, ἐπεὶ ναῦς δώδεκα
    ἔλαβον, ἀνεχώρησαν ἐς Ναύπακτον. [Χρονική μετοχή που δηλώνει το προτερόχρονο, συνημμένη στο Υ του
    ρήματος· αναλύεται σε δευτερεύουσα χρονική πρόταση που εισάγεται με τον χρονικό σύνδεσμο ἐπεί, αφού δηλώνει το
    προτερόχρονο (βλ. § 188.1α), και εκφέρεται με οριστική (βλ. § 188.2α), όπως όλες οι δευτερεύουσες χρονικές
    προτάσεις που προσδιορίζουν χρονικά κάτι πραγματικό.]