Η . . . γειτονιά του Σταύρου Ξαρχάκου
Ο Σταύρος Ξαρχάκος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα.
Από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες συνθέτες, έχει
αφήσει έντονα τη σφραγίδα του στη σύγχρονη ελληνική μουσική δημιουργία.
Παράλληλα, έχει διακριθεί ως ενορχηστρωτής και ως μαέστρος στην Ελλάδα
και το εξωτερικό.
Σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών και από τις πρώτες του
εμφανίσεις,πολύ νέος ακόμη, στις αρχές της δεκαετίας του ´60, ξεχώρισε
ως συνθέτης κινηματογραφικής και θεατρικής μουσικής.
Καινοτόμος και ιδιαίτερα παραγωγικός
καλλιτέχνης, ασχολήθηκε, εκτός από τη μουσική για το θέατρο, τον
κινηματογράφο και την τηλεόραση, που αποτελεί το μεγαλύτερο και
γνωστότερο μέρος της δημιουργίας του και με άλλα είδη μουσικής.
«Το εξώφυλλο του δίσκου με
τη μουσική της ταινίας «Ρε-
μπέτικο».
Το «Ρεμπέτικο» επανασυν-
δέει το λαϊκό τραγούδι με τις
ρεμπέτικες καταβολές του.
Οι μελωδίες και οι στίχοι δί-
νουν την εντύπωση ότι προ-
έρχονται από την εποχή του
ρεμπέτικου τραγουδιού και
όχι ότι επιδιώκουν την ανα-
βίωσή του, πολλά χρόνια με-
τά .
Προς το τέλος της δεκαετίας του ´60, επικέντρωσε το ενδιαφέρον
του στην κλασική μουσική, μελετώντας τις τεχνικές της: αρμονία, σύνθεση
και διεύθυνση ορχήστρας. Για το σκοπό αυτό έμεινε αρκετό καιρό στο
εξωτερικό, σπουδάζοντας στο Παρίσι και τη Ν. Υόρκη.
Στα τέλη της δεκαετίας του ´70, γνώρισε το μαέστρο και συνθέτη
Λέοναρντ Μπερνστάιν, με τον οποίο συνεργάστηκε για αρκετό καιρό ως
μαέστρος.
Στην αρχή της σταδιοδρομίας του, έγραψε μουσική για το θέατρο
και τον κινηματογράφο. Πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήταν η μουσική του για
την κινηματογραφική ταινία «Κόκκινα Φανάρια» το 1963. Τα
τραγούδια «Άπονη ζωή»,
«Φτωχολογιά»
και «Παράπονο»
έγιναν μεγάλες επιτυχίες. Κάτω από τον ίδιο τίτλο κυκλοφόρησε και ο
πρώτος του μεγάλος δίσκος, σε στίχους Λ.
Παπαδόπουλου.
Την ίδια περίπου εποχή (γύρω στο 1964), έγραψε τα τραγούδια «Τα δάκρυά μου
είναι καυτά» και «Βαρκαρόλα»
σε στίχους Β.
Γκούφα για την ταινία «Ταξίδι».
|