Μιούζικαλ... ελληνικής παραγωγής
Καθαρά εισαγόμενο είδος το μιούζικαλ, δεν άνθησε στην Ελλάδα,
ίσως γιατί το μουσικό θέατρο και η επιθεώρηση που προϋπήρχαν, δεν του
άφησαν πολλά περιθώρια. Σε αυτό συνέβαλε τόσο το υψηλό κόστος όσο και η
έλλειψη έμψυχου υλικού. Ούτε οι θεατρικές σπουδές, ούτε οι μουσικές ή
οι σπουδές χορού στη χώρα μας εκπαίδευαν καλλιτέχνες που να μπορούν να
ανταποκριθούν στις τρισδιάστατες απαιτήσεις του είδους.
Στη μουσική των μιούζικαλ ξεχωρίζουν τα ονόματα των Μίμη Πλέσσα και Γιώργου Κατσαρού.
Νέος Ελληνικός Κινηματογράφος
Στο Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο, οι συνθέτες πειραματίστηκαν,
όπως και οι σκηνοθέτες, γράφοντας μουσικές οι οποίες επέζησαν και χωρίς
τις ταινίες που επένδυσαν μουσικά (π.χ., η Ελένη
Καραΐνδρου -κυρίως με τη συνεργασία της με το σκηνοθέτη Θόδωρο Αγγελόπουλο, ο Δημήτρης
Παπαδημητρίου, ο Νίκος
Κυπουργός κ.ά.).
Τα τελευταία χρόνια, ο Νέος Ελληνικός Κινηματογράφος
συναγωνίζεται τις διεθνείς παραγωγές σε όλα τα επίπεδα (μουσικής,
σκηνοθεσίας, ηθοποιών, σκηνικών, παραγωγής), δίνοντας την ευκαιρία
στους νέους καλλιτέχνες να εκφραστούν μέσα από την 7η Τέχνη.
Σκηνή από την ταινία «Ρεμπέτικο »
του Κ. Φέρρη, σε μουσική Στ.
Ξαρχάκου.
|