α. Το άδειο μου χαρτί
Ο ζωγραφικός χώρος
|
β. Πίσω απ' την εικόνα
Η σύνθεση Παρατήρησε προσεκτικά τις εικόνες
των έργων των μεγάλων καλλιτεχνών. Πιστεύεις αλήθεια ότι θα έφθαναν
ποτέ σ' αυτό το αποτέλεσμα, εάν δεν είχαν φροντίσει από πριν την
οργάνωση της ζωγραφικής τους επιφάνειας;
|
γ. Ο ρυθμός Ρυθμοί παντού
|
|
Ο Γκρι (εικ.77) ισορροπεί τα οπτικά βάρη
των ανοιχτών και των σκούρων, τοποθετώντας τα ανοιχτά χρώματα στις
μικρές φόρμες (σχήματα) και τα σκούρα στις μεγάλες. Ολόκληρη η σύνθεση
ζυγίζεται με βάση έναν κάθετο άξονα ο οποίος λειτουργεί όπως ο άξονας
μιας ζυγαριάς και αρχίζει από το φύλλο του βιβλίου για να καταλήξει στο
πόδι του τραπεζιού. |
ε. Καλλιτεχνικές συνθέσεις Βασικοί κανόνες σύνθεσης
παρατηρούνται στα έργα τέχνης από την αρχαιότητα. Το μέγεθος, η
τοποθέτηση, τα χρώματα, οι φόρμες, ακόμα και το σχήμα του κάδρου
αποτελούν για τον καλλιτέχνη άλλοτε αφετηρία έμπνευσης και άλλοτε
αποτέλεσμα μελέτης. Στα περισσότερα έργα τέχνης όλων των εποχών
διακρίνουμε μια προσπάθεια οργάνωσης.
• Ο δημιουργός της νεολιθικής εποχής παρατηρώντας το βότσαλο, φαντάστηκε μια καθισμένη μορφή σε εμβρυϊκή στάση κι έτσι αξιοποίησε το σχήμα του με τον καλύτερο τρόπο. Το ωοειδές σχήμα του βότσαλου επαναλαμβάνεται σε οριζόντια κατεύθυνση στο κεφάλι, ενώ αντίθεση αποτελούν τα μέλη τα οποία επισημαίνονται με ευθείες, που σχηματίζουν τρίγωνα (εικ.78).
|
• Το 1437 ο αρχιτέκτονας και θεωρητικός της τέχνης Αλμπέρτι επινόησε τον όρο «σύνθεση» για να περιγράψει την εφαρμογή των μαθηματικών στην οργάνωση του έργου τέχνης. Πίστευε ότι η αρμονία των στοιχείων του έργου αποτελεί μικρογραφία της θείας δημιουργίας. Στη «Βάφτιση του Χριστού» (εικ. 81) το θρησκευτικό νόημα του έργου απορρέει από τη γεωμετρία. Ο κύκλος (ουρανός, πνεύμα) βρίσκεται πάνω από το ορθογώνιο (γη, ύλη). Το Άγιο Πνεύμα είναι στο κέντρο του ουρανού, ενώ ο Χριστός αποτελεί τον άξονα της σύνθεσης που συνδέει τη γη με τον ουρανό. Πρόκειται για μια συμμετρική σύνθεση. Κρίνω
και συγκρίνω
|
Tι θυμάμαι
Γλωσσάρι Aρμονία: Η κανονική σχέση των μερών προς το σύνολο, σωστή αναλογία, η σωστή διάταξη. Οπ- Αρτ (Optical Art), (εικ. 74): Εικαστικό ρεύμα αφηρημένης τέχνης που αναπτύχθηκε στη δεκαετία του '60. Οι καλλιτέχνες που ανήκουν στην Οπτική Τέχνη με την κατάλληλη χρήση των πλαστικών μέσων (των γραμμών του σχήματος, των χρωμάτων και της σύνθεσης), δίνουν την ψευδαίσθηση της διαρκούς κίνησης. Κύριος εκπρόσωπος είναι ο Β. Βαζαρέλυ. Ζωρζ Σερά (Seurat Georges 1859-91), (εικ. 65): Γάλλος ζωγράφος. Διατύπωσε τη θεωρία για την απόδοση του χρώματος και του φωτός που έγινε γνωστή με τον όρο Πουαντιγισμός ή Ντιβιζιονισμός . Κώστας Τσόκλης (1930), (εικ. 63): Σύγχρονος Έλληνας εικαστικός καλλιτέχνης. Τα έργα του που είναι αφαιρετικά, εισάγουν το θεατή σε μια πραγματικότητα διαφορετική από την ορατή. Έχει πειραματιστεί εισάγοντας στα έργα του φυσικά υλικά ή πραγματικά αντικείμενα, που δημιουργούν διάφορες μορφές οφθαλμαπάτης. Έχει παρουσιάσει κατασκευές, εγκαταστάσεις, εφήμερα έργα, video κ. ά. 87. «Η ισορροπία» Σχέδιο μαθητή. |