Χαρακτηριστικό στοιχείο του ναού είναι η κιονοστοιχία που τον περιβάλλει (το πτερό), η οποία υποστυλώνει ένα οριζόντιο μέλος* (το θριγκός), όπου ακουμπά η στέγη.
Οι δύο στενές όψεις του σηκού πλουτίζονται από μια δεύτερη σειρά κιόνων. Οι κίονες καταλήγουν σε κιονόκρανα (εικ. 301). Η κιονοστοιχία σχηματίζει γύρω από το ναό μια στοά γεμάτη ρυθμικά παιχνιδίσματα φωτοσκιάσεων.

Τα γλυπτά του Παρθενώνα είναι στενά συνδεδεμένα με το ρυθμό και τη σημασία του κτηρίου και αποτελούν ενιαίο σύνολο με την αρχιτεκτονική του. Οι μορφές των γλυπτών εκφράζουν μια ιδιαίτερη πνευματική ανάταση που πηγάζει από την τέλεια ισορροπία του εσωτερικού τους κόσμου με τον κόσμο που τις περιβάλλει (εικ. 313, 314).
Στις ακέφαλες μορφές των αετωμάτων που σώζονται, θαυμάζουμε τη σοφία της απόδοσης των ρούχων που τονίζουν τους τρισδιάστατους όγκους των σωμάτων, δίνοντας την εντύπωση ότι είναι βρεγμένα και ανεμίζουν στον αέρα (εικ. 315).
Οι μετόπες συμβολίζουν το θρίαμβο των Ελλήνων κατά των Περσών, παριστάνοντας την αέναη πάλη μεταξύ αντίθετων δυνάμεων (εικ.212).
Η ζωφόρος έχει μήκος 160m. περίπου και περιλαμβάνει 600 μορφές ανθρώπων και ζώων. Παριστάνει την πομπή των Παναθηναίων που παραδίδει πέπλο στο άγαλμα της Αθηνάς, με την παρουσία των θεών του Ολύμπου. Η διάταξη των μορφών στο χώρο δημιουργεί ρυθμούς που συνδέονται αρμονικά με τους ρυθμούς των κιόνων. Τη ρυθμικότητα της σύνθεσης ενισχύει η ισοκεφαλία, η αναπαράσταση δηλαδή όλων των μορφών, όρθιων και καθισμένων, στο ίδιο ύψος (εικ. 313, 314).
Οι μορφές της ζωφόρου κινούνται με απόλυτη φυσικότητα. Τα πρόσωπα έχουν σοβαρή, σεμνή και ευγενική έκφραση (ήθος).

Ανάγλυφοι μύθοι
Δοκίμασε να κάνεις ένα ανάγλυφο εμπνευσμένο από τη ζωφόρο του Παρθενώνα. Διάλεξε μια παράσταση, αντίγραψε τους βασικούς άξονες της σύνθεσής της και ζωγράφισέ την με το δικό σου τρόπο.
Με την παράσταση που ζωγράφισες, κάνε ένα ανάγλυφο με πηλό (βλ. σελ. 75).
Κάνε ένα εκμαγείο του ανάγλυφού σου με την καθοδήγηση του καθηγητή των Καλλιτεχνικών. Πριν στεγνώσει ο πηλός, φτιάξε γύρω του ένα πήλινο τοιχίο (εικ. 316) και ρίξε πάνω στο ανάγλυφό σου γύψο καλλιτεχνίας. Όταν στερεοποιηθεί, αφαίρεσε τον πηλό (εικ. 317). Θα φτιάξεις έτσι ένα καλούπι που θα σου επιτρέψει να βγάλεις αντίγραφα (βλ. σελ. 97). Άλειψέ το με λάδι και ρίξε μέσα γύψο. 'Όταν πήξει, χώρισε προσεκτικά το καλούπι απ' το εκμαγείο (εικ.318).

Η κατασκευή του Παρθενώνα παρουσιάζει ακρίβεια ως την παραμικρή λεπτομέρεια. Οι αρχιτέκτονες και οι γλύπτες του ναού έχοντας βαθιά επίγνωση της λειτουργίας του φωτός, υπολόγισαν με σοφία τον τρόπο που πέφτει επάνω στα επίπεδα του κτηρίου, ώστε να δημιουργεί φωτοσκιάσεις σε πλήρη ισορροπία (εικ. 320).
Ο δωρικός ρυθμός έχει επιρροές από προηγούμενες μορφές ναών κατασκευασμένων από ξύλο. Δίνει την εντύπωση μιας απολιθωμένης ξυλοκατασκευής. Οι κολώνες αντικατέστησαν τους ξύλινους στύλους και ο θριγκός πήρε τη θέση του οριζόντιου δοκαριού. Το μάρμαρο είναι βέβαια σκληρό και ανθεκτικό υλικό, δεν έχει όμως την ελαστικότητα του ξύλου. Το μάρμαρο επιλέχθηκε γιατί είναι λαμπρό υλικό, αφθονεί στην Αττική γη και αποδίδει τις λεπτομέρειες.
Η μαρμαροτεχνία παρουσίαζε άνθιση στους κλασικούς χρόνους. Η λάξευση των μαρμάρων άρχιζε από το λατομείο, συνεχιζόταν μετά την τοποθέτηση του κάθε μέλους στην οριστική του θέση και σε αρκετές περιπτώσεις γινόταν μια τελική επεξεργασία μετά την ολοκλήρωση του ναού, για την εναρμόνιση των μελών με το σύνολο.
Η τέχνη της κλασικής Ελλάδας επηρέασε τους Ευρωπαίους καλλιτέχνες από τον 17ο έως τον 19ο αιώνα οι οποίοι θαύμασαν και προσπάθησαν να αναβιώσουν το κλασικό πνεύμα. Η τάση αυτή ονομάστηκε Νεοκλασικισμός και δημιούργησε πλήθος έργων με κλασικά στοιχεία (εικ. 319).

Συρμάτινο γλυπτό
Πλάσε ένα συρμάτινο γλυπτό με θέμα εμπνευσμένο από τη ζωφόρο του Παρθενώνα (εικ.321):
Θα χρειαστείς μερικά μέτρα σύρμα, έναν κόφτη σύρματος και μερικά κομμάτια οντουλέ χαρτί. Διάλεξε την εικόνα που σου αρέσει και προσπάθησε κοιτάζοντάς τη να κάνεις το σκελετό της φιγούρας λυγίζοντας το σύρμα. Όταν πετύχεις τις αναλογίες, δώσε της την κατάλληλη κίνηση. Συνέχισε να τυλίγεις το σύρμα σου, κατά ύψος, μερικές φορές ακόμα, για να πλάσεις το περίγραμμα της φιγούρας (ανφάς και προφίλ). Έπειτα γέμισε τους όγκους με κομμάτια χαρτί που θα τα τυλίξεις με σύρμα γύρω από το σκελετό όπως στην εικόνα.

Η ζωγραφική στην αρχαιότητα ήταν πιο φημισμένη από τη γλυπτική, δε σώζονται όμως παρά ελάχιστα δείγματα, τα περισσότερα από τα οποία κοσμούν αγγεία. Ο Παρθενώνας ήταν ζωγραφισμένος, αλλά η ζωγραφική του διακόσμηση έχει καταστραφεί. Γνωρίζουμε βέβαια ότι σχημάτιζε μαιάνδρους (γεωμετρικά σχέδια) ή ανθέμια (λουλούδια) (εικ. 325) και πολλές φορές συμπλήρωνε τα ανάγλυφα, ποτέ όμως δεν καταλάμβανε τα κύρια αρχιτεκτονικά μέλη, αλλά περιοριζόταν σε ουδέτερες επιφάνειες.
Παρ' όλο που η χώρα μας διαθέτει μια πλούσια ποικιλία χρωμάτων (εικ. 324), στη ζωγραφική της αρχαίας Ελλάδας κυριαρχούσαν τέσσερα χρώματα: Το λευκό, η ώχρα, το πορφυρό (κόκκινο) και το μαύρο.
Οι πρώτες ύλες για τα χρώματα υπήρχαν στη φύση ή ήταν αποτέλεσμα κάποιας απλής επεξεργασίας, π.χ. για να κατασκευάσουν το μαύρο, έκαιγαν ρετσίνι από τα πεύκα και έπαιρναν την καπνιά.

Δημιουργώ χρώματα
Έχεις παρατηρήσει πόσο διαφορετικά χρώματα έχουν τα φυσικά υλικά; Σκέφθηκες ποτέ να κατασκευάσεις τα δικά σου χρώματα και μ' αυτά να ζωγραφίσεις;
Χώματα και άμμος, πέτρες και βότσαλα, ρίζες, φύλλα, λουλούδια, καρποί και χυμοί σε περιμένουν να τ' ανακαλύψεις.
Κάνε τη δική σου συλλογή.
Τα στερεά υλικά μπορείς να τα κολλήσεις πάνω στο έργο σου στη μορφή που τα βρήκες ή να τα τρίψεις, να τα κοπανίσεις και να τα κοσκινίσεις (εικ. 327-330). Αν αναμείξεις τις σκόνες σου με υδροδιαλυτή κόλλα, θα μπορείς να ζωγραφίσεις όπως με την τέμπερα. Με τους χυμούς θα ζωγραφίσεις όπως με τα μελάνια.