Σε μια εκπαιδευτική επίσκεψη του σχολείου της Αριάδνης οι μαθητές συναντήθηκαν με μια ομάδα παιδιών από τη Φιλανδία. Κάποια στιγμή βρέθηκαν να παίζουν μαζί. Πώς κατάφεραν να επικοινωνήσουν;

Φανταζόμαστε ότι βρισκόμαστε σ' έναν κεντρικό δρόμο της πόλης μας και ξεκινάμε το παιχνίδι. Περπατάμε μόνοι μας ή σε παρέες. Άλλοι πηγαίνουμε στη δουλειά μας, άλλοι κοιτάζουμε τις βιτρίνες των καταστημάτων, άλλοι περιμένουμε στη στάση του λεωφορείου, άλλοι βρισκόμαστε σε κάποια πλατεία κ.ά.
Ένας από κάθε ομάδα γίνεται «επισκέπτης» («τουρίστας») από άλλη χώρα, για παράδειγμα από την Ισπανία, τη Ρωσία, τη Σουηδία ή τη Γερμανία. Κανένας από τους «επισκέπτες» δε γνωρίζει την ελληνική γλώσσα. Ο καθένας αποφασίζει ποιο μέρος θέλει να επισκεφθεί (π.χ. έναν αρχαιο­λογικό χώρο, ένα μουσείο, μια εκκλησία, έναν παραθαλάσσιο τόπο), χωρίς να το ανακοι­νώσει στους υπόλοιπους. Οι «τουρίστες» προσπαθούν να επικοινωνήσουν με τους ανθρώπους που συναντούν, ώστε να βρουν πώς θα φτάσουν στο μέρος που ζητούν. Προσπαθούν ακόμη να επικοι­νωνήσουν και μεταξύ τους.

Πόσο εύκολο ήταν να επικοινωνήσουμε;
Ποιους τρόπους επικοινωνίας επινοήσαμε;
Πώς ξεπεράσαμε τα προβλήματα που συναντήσαμε;;
Θα μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε και με άλλους τρόπους;

Προσπαθούμε να δια­βάσουμε τις λέ­ξεις που υπάρχουν στις πινακίδες. Είναι εύκο­λο να υποθέσουμε τι σημαίνουν. Τι μας βοηθά σε αυ­τό;
Γνωρίζουμε άλλες λέξεις που εί­ναι περίπου ίδιες σε κάποιες γλώσ­σες της Ευρώπης;

Κάποιοι επαγγελματίες που διευκολύνουν την επικοινωνία των ανθρώπων που δε μιλούν την ίδια γλώσσα είναι ο διερμηνέας, ο μεταφραστής, ο ξεναγός.
Συζητούμε γι' αυτά τα επαγγέλματα.

Οι λαοί της Ευρώπης μιλάμε διαφορετικές γλώσσες. Αυτό μπορεί να μας δυσκολεύει, αλλά δε μας εμποδίζει να επικοινωνούμε μεταξύ μας.
Όταν επισκεπτόμαστε μια άλλη χώρα και δε γνωρίζουμε τη γλώσσα που μιλούν εκεί, προσπαθούμε να βρούμε τρόπους για να επικοινωνήσουμε. Επικοινωνούμε με νοήματα, με σύμβολα (π.χ. πινα­κίδες), προμηθευόμαστε ένα λεξικό κ.ά. Αν όμως εγκατασταθούμε σε κάποια χώρα για περισσότερο χρόνο, είναι ανάγκη να μάθουμε καλύτερα τη γλώσσα της χώρας αυτής, χωρίς, βέβαια, να ξεχά­σουμε τη δική μας. Αυτό θα μας διευκολύνει στην καθημερινή μας επαφή με τους ανθρώπους, στις σπουδές μας, στη δουλειά μας.
Για να μπορούμε να επικοινωνούμε πιο εύκολα με ανθρώπους από όλο τον κόσμο, για παράδειγμα να κάνουμε φίλους σε μακρινές χώρες, να διαβάζουμε τα βιβλία τους, να διασκεδάζουμε στις γιορτές τους, μαθαίνουμε από μικροί και άλλες γλώσσες.