Ισοκράτης, «Κυπριακοί λόγοι»

Σε απόσταση λίγων χρόνων ύστερ' από τον Πανηγυρικό πρέπει να τοποθετηθούν τρεις λόγοι, που δείχνουν σύνδεσμον του Ισοκράτη με την κυπριακή δυναστεία. Ο λόγος Προς Νικοκλέα απευθύνει προς το νέο βασιλόπουλο, που γύρω στα 374, ύστερ' απο τον θάνατο του πατέρα του Ευαγόρα ανάλαβε την εξουσία στην Κύπρο και βρισκόταν πρωτύτερα σε μια σχέση μαθητή με τον Ισοκράτη, η οποία δεν μπορεί να προσδιορισθεί με μεγαλύτερη ακρίβεια, διεξοδικές παραινέσεις για το αξίωμά του, ενώ στον Νικοκλέα ο ίδιος ο Νικοκλής μιλά στους υπηκόους του. Στον Ευαγόρα όμως διατυπώνει τον έπαινο του πεθαμένου άρχοντα έτσι που να καθρεφτίζονται οι γενικές ιδιότητες του βασιλιά.

[πηγή: A. Lesky, Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Λογοτεχνίας, μτφ. Α. Τσοπανάκης, Θεσσαλονίκη: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, 1964]