Λουκιανός, Νεκρικοί Διάλογοι, 5. «Πλούτωνος και Ερμού»

ΠΛΟΥΤ. Γνωρίζεις τον γέροντα, τον πολύ γέροντα, τον πλούσιο Ευκράτη, ο οποίος δεν έχει μεν παιδιά, αλλ' έχει πεντακισμυρίους κόλακες που θέλουν να τον κληρονομήσουν;
ΕΡΜ. Ναι, λέγεις τον Σικυώνιο. Λοιπόν τι;
ΠΛΟΥΤ. Αυτόν μεν, ω Ερμή, άφησε να ζήσει και μετά τα ενενήντα έτη, τα οποία έζησε και να του χαρίσεις άλλα τόσα, και αν δυνατόν ακόμη περισσότερα· τους δε κόλακές του, τον νέο Χαρίνο και τον Δάμονα και τους άλλους όλους φέρε τους εδώ κάτω το ταχύτερο.
ΕΡΜ. Αυτό θα φανεί άτοπο.
ΠΛΟΥΤ. Αντιθέτως δικαιότατο· διότι γιατί αυτοί εύχονται ν' αποθάνει εκείνος και γιατί θέλουν να πάρουν τα χρήματά του, χωρίς να έχουν καμμία συγγένεια προς αυτόν; Και το αισχρότερο είναι ότι, ενώ επιθυμούν τον θάνατό του, στα φανερά τον περιποιούνται, και όταν ασθενεί, οι σκοποί τους είναι φανεροί σε όλους και όμως υπόσχονται να προσφέρουν θυσίας στους θεούς για την ανάρρωσή του και παντοιοτρόπως τον κολακεύουν. Γι' αυτό αυτός μεν ας μένει στη ζωή, αυτοί δε ας προαποθάνουν και ας μείνουν με το στόμα ανοικτό.
ΕΡΜ. Το αξίζουν να πάθουν αυτό το παιγνίδι για την πανουργίαν τους. Αλλά και εκείνος δεν τους εμπαίζει λιγώτερο· τους τρέφει με ελπίδες και ενώ φαίνεται ετοιμοθάνατος αντέχει περισσότερο από τους νέους. Αυτοί δε τώρα έχουν διαιρέσει μεταξύ τους την περιουσία του και πλουτίζουν με την φαντασίαν τους.
ΠΛΟΥΤ. Λοιπόν αυτός μεν ας αποβάλει το γήρας και, καθώς ο Ιόλεως ας επανέλθει στη νεότητα. Αυτοί δε ας αφήσουν τις ελπίδες και τον ονειροποληθέντα πλούτο και ας έλθουν εδώ για να τιμωρηθούν επαξίως της κακίας τους.
ΕΡΜ. Μη σε μέλει, ω Πλούτων· θα τους φέρω τον ένα μετά τον άλλον· είναι δε νομίζω επτά.
ΠΛΟΥΤ. Φέρε τους, ο δε Ευκράτης ας τους θάψει όλους και από γέρος ας γίνει πάλι έφηβος.

[πηγή: Λουκιανού Άπαντα, τόμος δεύτερος, μτφ. Ιω. Κονδυλάκη (μεταγραφή στη δημοτική), Βιβλιοθήκη Φέξη Αρχαίων Ελλήνων Συγγραφέων, PROJECT GUTENBERG EBOOK]