Όμηρος, Ιλιάδα Α 125 -129: Τα λάφυρα των Αχαιών

«… Όσ’ απ’ τες χώρες πήραμε [λάφυρα], εμοιρασθήκαν όλα
και να τα ξανακάμομε σωρό δεν είναι πρέπον·
αλλά συ τώρα στον θεόν απόλυσε την κόρη,
και τετραπλά θ’ ανταμειφθείς, αν ποτέ δώσει ο Δίας
οι Αχαιοί να πάρομε την πυργωμένην Τροίαν».

[πηγή: Ομηρικά Έπη: Ιλιάδα, Β' Γυμνασίου, μτφ. Ιάκ. Πολυλάς, Αθήνα: ΟΕΔΒ 2010]

Αρκτίνος, Ιλίου Πέρσις: Η καταστροφή της Τροίας

Στο ποίημα του Αρκτίνου από τη Μίλητο (8ος-7ος αι. π.Χ.) Ιλίου Πέρσις περιγράφεται η κατάληψη της Τροίας από τους Αχαιούς. Στους στίχους που ακολουθούν πληροφορούμαστε ποια ήταν η τύχη του Πρίαμου και της οικογένειάς του.

«Η Τροία πια κουρσεύεται, καίγεται και πατιέται
και δεν υπάρχει Αχαιός που δεν ευχαριστιέται.
Ο Πρίαμος ο βασιλιάς σφάζεται με μανία
στου Ερκείου Δία το βωμό χωρίς πια ευσπλαχνία.
Ψάχνει και ο Μενέλαος να βρει πια την Ελένη,
σκοτώνει το Δηίφοβο και την ελευθερώνει.
Το ξόανο της Αθηνάς ο Αίας ρίχνει κάτω,
τη μάντισσα αρπάζοντας Κασσάνδρα απ' το μπράτσο!
Το μέγα το ρηγόπουλο, το Αστυανακτάκι,
απ' τα ψηλά δεν πέταξε, σα να 'ταν κουταβάκι
ο Οδυσσέας ο γνωστός, ο πρώτος στην Ιθάκη;
Στον τάφο τ' Αχιλλέα μας σφάζεται με μανία
η δόλια Πολυξένη πια, χωρίς καμιά αιτία.
Στην Τροία βάζουνε φωτιά από μια άκρη
σ' άκρη κι η πόλη στάχτη γίνεται, πνίγεται μες στο δάκρυ!
Τα λάφυρα μοιράζονται, τα δώρα απ' τη μάχη,
παίρνει κι ο Νεοπτόλεμος λεία την Ανδρομάχη.
Αυτά και άλλα πιο πολλά επράξαν οι Αργείοι,
χωρίς κανένα δισταγμό, καμιά αιδημοσύνη!»

[πηγή: Αρκτίνος, Ιλίου Πέρσις, στ. 552-570, μτφ. Γ. Θ. Καλοδήμου, σελ. 167-168, ιδ' Έκδοση, Λαμία 2000]