[Το ήθος των μνηστήρων]

Ο ποιητής αφήνει να φανεί καθαρά το ήθος τριών μόνο μνηστήρων, ως εκπροσώπων προφανώς και των υπολοίπων· όλοι τους είναι ένοχοι, με διαβαθμίσεις έστω. Στο σύνολό τους παρέχουν την εικόνα μιας «χρυσής νεολαίας» ακαμάτηδων, ταξικά κλειστής και αλαζονικής· υπογραμμίζουν έτσι την κοινωνική και πολιτική κρίση της εποχής.

[πηγή: Uvo Hölscer (μτφρ. Α. Στασινοπούλου-Σκιαδά), Οδύσσεια. Ένα έπος ανάμεσα στο παραμύθι και το μυθιστόρημα, εκδ. Ινστιτούτου του βιβλίου- Α. Καρδαμίτσα, Αθήνα 2007 (παρατίθεται στο Μ. Σαμαρά & Κ. Τοπούζης, Ομηρικά Έπη: Οδύσσεια, Α' Γυμνασίου, Βιβλίο Εκπαιδευτικού, Αθήνα: ΟΕΔΒ 2010)]