Δ. Ν. Μαρωνίτης, «Φιλολογία και Ανθρωπισμός»: Τελικά είναι ο Οδυσσέας φιλέταιρος;(απόσπασμα από άρθρο)

[...] Ο ποιητής προβάλλει [τον Οδυσσέα] [...] ως κατεξοχήν φιλέταιρο, μολονότι έχει απολέσει καθ' οδόν όλους τους εταίρους του, κάτι που δεν συμβαίνει σε κανέναν άλλο νόστο του τρωικού μύθου. Επιπλέον: θα πρέπει ή όχι να θεωρηθεί ο Οδυσσέας στην έξοδο του έπους απάνθρωπος, όταν παγιδεύει σαν ποντικούς στη φάκα και εξοντώνει ανελέητα όλους ανεξαιρέτως τους μνηστήρες; [...] Στα ομηρικά έπη δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνεται λόγος για αποκλειστικά απάνθρωπους και αποκλειστικά φιλάνθρωπους ήρωες. Επειδή δεν έχουμε να κάνουμε εδώ με διακεκριμένους ψυχολογικούς χαρακτήρες, αλλά με εναλλακτικές συμπεριφορές, που σε μεγάλο βαθμό καθορίζονται από την επική (πολεμική ή μεταπολεμική) συγκυρία.

[πηγή: Δ. Ν. Μαρωνίτης, «Φιλολογία και Ανθρωπισμός», Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, 02-12-2007]