Πλούταρχος, Θεμιστοκλής 12.3-12.5: Το τέχνασμα με τον Σίκιννο

[12.3] Στην περίπτωση αυτή ο Θεμιστοκλής, καταλυπημένος από τη σκέψη ότι οι Έλληνες, αδιαφορώντας για τη βοήθεια που τους προσφέρουν ο τόπος και τα στενά, έμελλαν να σκορπιστούν στις πόλεις τους, σκέφτηκε και σχεδίασε το περίφημο τέχνασμα με το Σίκιννο. [12.4] Ο Σίκιννος αυτός ήταν περσικής καταγωγής, αιχμάλωτος πολέμου, μα αφοσιωμένος στο Θεμιστοκλή και παιδαγωγός των παιδιών του. Τον έστειλε λοιπόν κρυφά στον Ξέρξη και του έδωσε διαταγή να πει ότι ο Θεμιστοκλής, ο στρατηγός των Αθηναίων, προτιμά να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του βασιλιά και γι’ αυτό σπεύδει να του κάμει γνωστό ότι οι Έλληνες σκέφτονται να φύγουν κρυφά και τον προτρέπει να μην τους αφήσει να φύγουν, παρά τη στιγμή που βρίσκονται σε αταξία και είναι χωρίς το πεζικό τους, να επιτεθεί και να καταστρέψει τη ναυτική τους δύναμη. [12.5] Ο Ξέρξης που πίστεψε πως αυτά του τα έλεγε άνθρωπος που τον αγαπά, ευχαριστήθηκε και αμέσως έδωσε διαταγή στους πλοιάρχους τα άλλα πλοία να τα ετοιμάσουν με ησυχία, αλλά με διακόσια να ξεκινήσουν αμέσως, για να περικυκλώσουν όλο το πέραμα γύρω γύρω και να περιζώσουν τα κοντινά νησιά, ώστε να μην ξεφύγει κανένας από τους εχθρούς του.

[Πηγή: Πλουτάρχου Βίοι, Θεμιστοκλής και Περικλής, εισ. – μτφ. – σχόλ. Μιχ. Χ. Οικονόμου, Β’ Γυμνασίου, Αθήνα, ΟΕΔΒ, 1966]