Στο δεύτερο μέρος από το συνθετικό ποίημα Ρωμιοσύνη, που έγραψε ο Ρίτσος μετά την Κατοχή (1945-1947), σκιαγραφούνται παραστατικά καθημερινές σκηνές του ελληνικού καλοκαιριού (φυσικό περιβάλλον, αγροτικές εργασίες, καθημερινή ζωή), στις οποίες αποτυπώνεται δραματικά ο πόνος του εθνικού διχασμού, που τα χρόνια εκείνα ταλαιπωρούσε την Ελλάδα.
*τσουρουφλισμένο: καμένο από τον ήλιο *στον κόρφο της πέτρας: το στήθος, εδώ μεταφορικά *μεδούλι: μυελός των οστών *χόβολη: σβησμένη φωτιά, θερμή στάχτη *μαλαματένιο: χρυσό *Αλωνάρης: Ιούλιος *ο λύχνος του αποσπερίτη: αχνό φως από το μακρινό πλανήτη Αφροδίτη (Έσπερος), που εμφανίζεται πρώτος το βράδυ και χάνεται τελευταίος το πρωί (Αυγερινός) *μπρισίμι: μεταξωτή κλωστή *καψαλισμένη: καμένη από τον ήλιο ή τη φωτιά *οργιά: μέτρο μήκους *κόρδες: χορδές *δυοσμαρίνια: αρωματικά φυτά *θα φράξει: θα κλείσει *μπασιά: είσοδος |
ΕΡΓΑΣΙΕΣ
ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
|