Η τρεχάλαΤο κείμενο που θα διαβάσετε είναι από τη χιουμοριστική ιστορία τού Ρόαλντ Νταλ Ο απίθανος κος Φοξ. Ο κύριος Φοξ είναι μια αλεπού που κλέβει πότε πότε κοτόπουλα για να θρέψει τα τέσσερα αλεπουδάκια της. Όμως τα αφεντικά των κοτόπουλων, οι κτηματίες Μπόγκι ο χοντρός, Μπανς ο κοντός και Μπιν ο λεπτός, εξοργίζονται κι αποφασίζουν να κυνηγήσουν με μπουλντόζες τον κύριο Φοξ, ο οποίος μαζί με τα παιδιά του κρύβεται σε μια τρύπα ενός λόφου. Έ νας απελπισμένος αγώνας δρόμου άρχισε, οι μηχανές εναντίον των αλεπούδων. Στην αρχή, ο λόφος έμοιαζε με τη διπλανή εικόνα. Μια ώρα αργότερα, καθώς οι μηχανές έτρωγαν όλο και περισσότερο χώμα από την κορυφή, ο λόφος έμοιαζε με την επάνω εικόνα: Πού και πού οι αλεπούδες κέρδιζαν λίγο έδαφος, οι θόρυβοι ακούγονταν πιο μακρινοί κι ο κύριος Φοξ έλεγε: «Θα τα καταφέρουμε! Είμαι βέβαιος πως θα τα καταφέρουμε!». Όμως, λίγα λεπτά αργότερα οι μηχανές πλησίαζαν κι ο κρότος από τα πανίσχυρα φτυάρια ακουγόταν ολοένα και πιο δυνατός. Τότε οι αλεπούδες έβλεπαν τη μυτερή άκρη, καθώς κάποιο από τα φτυάρια έσκαβε τη γη ακριβώς πίσω τους. – Προχωρήστε, αγάπες μου! λαχάνιαζε ο κύριος Φοξ. Μην τα παρατάτε. – Προχωρήστε! φώναζε κι ο χοντρο-Μπόγκι στον Μπιν και στον Μπανς. Όπου να ’ναι την πιάνουμε! – Την πήρε πουθενά το μάτι σου; ρωτούσε ο Μπιν. – Όχι ακόμη, φώναζε ο Μπόγκι. Νομίζω όμως πως είστε κοντά! – Θα την αρπάξω με τη φαγάνα μου! φώναζε ο Μπανς. Θα την κόψω κομματάκια! Μέχρι το μεσημέρι, πάντως, οι μηχανές ήταν ακόμη εκεί. Εκεί ήταν και οι ταλαίπωρες αλεπούδες. Ο λόφος τώρα φαινόταν κάπως έτσι: Οι κτηματίες δε σταμάτησαν ούτε για φαγητό. Ήταν αφοσιωμένοι στη δουλειά τους. – Έι! εκεί κάτω, κύριε Φοξ! αντήχησε η φωνή του Μπανς, καθώς έσκυψε από το τρακτέρ του. Ερχόμαστε να σε πιάσουμε. – Έφαγες πια το τελευταίο σου κοτόπουλο! αντήχησε και η φωνή τού Μπόγκι. Δε θα ξανατριγυρίσεις ποτέ πια ύποπτα στη δική μου φάρμα. Κάτι σαν τρέλα είχε πιάσει τους τρεις άντρες. Ο ξερακιανός Μπιν και ο κοντοπίθαρος κοιλαράς Μπανς οδηγούσαν τις μηχανές τους σαν μανιακοί, κάνοντας τα φτυάρια να σκάβουν με καταπληκτική ταχύτητα. Ο χοντρο-Μπόγκι χοροπηδούσε σαν καλικάντζαρος και φώναζε: – Πιο γρήγορα! Πιο γρήγορα! Μέχρι τις πέντε το απόγευμα να τι είχε γίνει στο λόφο: Η τρύπα που είχαν σκάψει οι μηχανές έμοιαζε με κρατήρα ηφαιστείου. Το θέαμα ήταν τόσο ασυνήθιστο, που πλήθη ανθρώπων είχαν τρέξει από τα γύρω χωριά να ρίξουν μια ματιά. Στέκονταν στην άκρη τού κρατήρα και κοιτούσαν κάτω τον Μπόγκι και τον Μπανς και τον Μπιν. – Έι! εκεί κάτω, Μπόγκι. Τι συμβαίνει; – Κυνηγάμε μια αλεπού! – Σίγουρα τρελαθήκατε! Οι άνθρωποι βάλθηκαν να τους κοροϊδεύουν και να τους περιγελούν. Και μόνο αυτό ήταν ικανό να κάνει τους τρεις κτηματίες πιο έξαλλους, πιο πεισματωμένους και πιο αποφασισμένους από ποτέ να μην τα παρατήσουν μέχρι να πιάσουν τις αλεπούδες. Έξω από την τρύπα της αλεπούς ο Μπόγκι, ο Μπανς και ο Μπιν κάθονταν δίπλα στις σκηνές τους με τα όπλα τους στα γόνατά τους. Άρχισε να βρέχει. Το νερό έπεφτε σε ρυάκια στο λαιμό των τριών αντρών και μέσα στα παπούτσια τους. – Δε θα μείνει ακόμη για πολύ εκεί κάτω, είπε ο Μπόγκι. – Το κτήνος θα πρέπει να ’χει πεθάνει από την πείνα, πρόσθεσε ο Μπανς. – Έτσι είναι, συμφώνησε ο Μπιν. Θα κάνει κάποια εξόρμηση από στιγμή σε στιγμή. Να ’χετε τα όπλα σας έτοιμα. Και κάθισαν δίπλα στην τρύπα, περιμένοντας την αλεπού να βγει έξω. Κι από όσο ξέρω, ακόμη περιμένουν. Δραστηριότητες
Ρόαλντ Νταλ (Ουαλία 1916 - 1990)Είναι από τους γνωστότερους Άγγλους πεζογράφους. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε πολλές χώρες. Χρησιμοποίησε πολύ τη φαντασία και το χιούμορ. Από τα έργα του ξεχωρίζουν: Ματίλντα, Οι μάγισσες, Ο απίθανος κος Φοξ, Το μαγικό δάχτυλο, Ο Τσάρλι και το εργοστάσιο σοκολάτας, Τσάρλι ο πρωταθλητής του κόσμου, Ο Τζίμης και το γιγαντοροδάκινο. Πρόταση για διάβασμαΑνδρέας Αγγελάκης, Μια αλεπού στην πλατεία Βάθης, εκδ. Πατάκη. |