Λένε, λοιπόν, ότι ήταν κάποτε ένας βοσκός που έχασε τα πρόβατά του. Εκεί που έψαχνε να τα βρει, να σου μπροστά του καλικαντζαράκια! Τρέμοντας από το φόβο του άρχισε να τρέχει, αλλά τα καλικαντζαράκια τον έπιασαν και τον πήγαν στη σπηλιά τους. Αφού λοιπόν έφαγαν και ήπιαν ήρθε η ώρα να διασκεδάσουν.
Είπαν τότε στο βοσκό.
«Θα σου χαρίσουμε τη ζωή αν μας χορέψεις ένα χορό».
Ο βοσκός έτυχε να είναι ο καλύτερος χορευτής του χωριού και χόρεψε τόσο καλά, που τα καλικαντζαράκια ενθουσιάστηκαν, τον γέμισαν δώρα και τον άφησαν να φύγει.

Και ζήσαν αυτοί καλά και μεις καλύτερα!