- Ξέρεις, Δάφνη ποια είναι η Περπερούνα;
- Όχι, γιαγιά.
- Λοιπόν, στα παλιά τα χρόνια, όταν είχε πολύ καιρό να βρέξει, έντυναν ένα κοριτσάκι «περπερούνα», δηλαδή το στόλιζαν με φύλλα και χλωρά κλαδιά. Το κοριτσάκι αυτό, μαζί με άλλα παιδιά, γύριζε από πόρτα σε πόρτα στα σπίτια του χωριού και όλοι μαζί τραγουδούσαν:

Όταν τέλειωνε το τραγούδι, έριχναν λίγο νερό πάνω στην περπερούνα, έτσι για το γούρι, και περίμεναν να έρθει επιτέλους μια καλή βροχή.

Όταν ήμουν μικρή, θυμάμαι με είχαν ντύσει Περπερούνα. Να, κοίτα τη φωτογραφία.
- Ω, γιαγιά, ήσουν πολύ όμορφη! Και τι έγινε μετά, άρχισε να βρέχει;
- Πού να θυμάμαι μετά από τόσα χρόνια! Αυτό που δεν έχω ξεχάσει είναι ότι με είχαν κάνει μούσκεμα από το νερό που μου πέταγαν σε κάθε σπίτι.